Μόνο το Grexit σώζει το ελληνικό ποδόσφαιρο

Εν τέλει, ντέρμπι αιωνίων σε αυτήν την χώρα, δεν μπορεί να γίνει.

Είτε λόγω των ηλιθίων που υπάρχουν στην εξέδρα, είτε λόγω των «αφεντικών» των ομάδων που στο τέλος της ημέρας είναι οι ηθικοί αυτουργοί για όλα όσα συμβαίνουν – όποτε και όταν συμβαίνουν- στις εξέδρες.

Στο τέλος της ημέρας, ο μ@λ@κ@ς της ιστορίας, είναι ο απλός φίλος του ποδοσφαίρου ή του μπάσκετ ή και των δύο. Αυτός που θέλει να πάει στο γήπεδο για να δει ένα ματσάκι και να επιστρέψει σώος και αβλαβής στο σπίτι του.

Αυτός, λοιπόν, είναι ο χαμένος.

Νικητές είναι οι παράγοντες, η μεγάλη μάστιγα του ελληνικού αθλητισμού, από το πινγκ –πονγκ μέχρι το ποδοσφαίρου και οι ορδές των πληρωμένων μισθοφόρων που έχουν στην διάθεσή τους.

Eίναι μάστιγα, γιατί έχουν κάνει το μίσος να είναι το κυρίαρχος αίσθημα όσων πηγαίνουν στο γήπεδο, ακόμη και απλών, στην καθημερινότητά τους, ανθρώπων.

Είναι μάστιγα, γιατί χρησιμοποιούν το ποδόσφαιρο για την χειρογώγηση του κόσμου και της φίλαθλης κοινής γνώμης, για να εξυπηρετήσουν άλλα συμφέροντα, που καμία σχέση δεν έχουν με τον αθλητισμό.

Θα πει κάποιος, «μα καλά, χτες οι οργανωμένοι του ΠΑΟ έκαναν ότι έκαναν με εντολές του Αλαφούζου;».

Φυσικά και όχι.

Όμως, από τη στιγμή που ο οργανισμός που λέγεται Παναθηναϊκός δίνει εισιτήρια σε αυτά τα άτομα, είναι αυτός που τους συντηρεί και τους έχει μαζί του.

Στο κουρμπέτι από το 1980, δεν θυμάμαι να υπήρξε γενικός γραμματέας αθλητισμού και υπουργός που να μην μίλησε για νομοσχέδιο που θα πατάξει τη βία και για μέτρα που θα περιορίσουν το φαινόμενο.

Σαράντα χρόνια μετά και η κατάσταση, αντί να εξομαλύνεται, γίνεται καθημερινά χειρότερη. Δεν μπορείς, πλέον, να πας ούτε σ’ έναν αγώνα χαντ μπολ, ούτε σε βόλεϊ γυναικών, γιατί ξέρεις ότι θα σου την πέσουν.

Πρόσφατα, άλλωστε, είναι τα περιστατικά οπαδικής βίας και σε αυτούς του χώρους.

Για να μην περάσει απαρατήρητο.

Το Σάββατο, στο Αγρίνιο, οπαδοί του ΠΑΟΚ, παρά την απαγόρευση, τα έκαναν γης μαδιάμ και παρακολούθησαν το παιχνίδι της ομάδας τους με τον Παναιτωλικό.

Κοινώς, γράφουν τα απίδια τους τις αποφάσεις της Πολιτείας, τους νόμους του κράτους, γιατί ξέρουν ότι δεν θα τιμωρηθούν.

Στο ΟΑΚΑ, η Αστυνομία ήταν και πάλι θεατής των τεκταινόμενων.  

Άφησε τους αληταράδες που πήγαν να χτυπήσουν ανθρώπους του Ολυμπιακού στον πάγκο της ομάδας, να φύγουν ανενόχλητοι.

Αλλά και τον πάγκο του Ολυμπιακού να υπάρχουν… φουσκωτοί;

Προς τι η πρόκληση;

Σήμερα, οι περισσότεροι, σε ένα όργιο παραπληροφόρησης και εκμετάλλευσης των όσων έγιναν στον ΟΑΚΑ ζητούν από την Πολιτεία να «καθαρίσει» το τοπίο.

Είναι οι ίδιοι, που όταν αύριο η Πολιτεία, η οποία Πολιτεία, είτε λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, είτε Ν.Δ. είτε όπως διάολο και να λέγεται, θα της κηρύξουν ιερό πόλεμο, αν πάρει ακραίες αποφάσεις.

Ποιες μπορεί να είναι αυτές;

• Πρωτάθλημα με άδειες εξέδρες.

Ούτε μύγα να μην περνάει πάνω από τα γήπεδα.

• ‘Ή ένα χρόνο χωρίς καμία αγωνιστική δραστηριότητα.
• Και διάλυση των συνδέσμων.
• Και τιμωρία, με νομοθεσία περί ιδιώνυμου, για παράγοντες και χουλιγκάνους που προκαλούν.
• Και αστυνομία που θα συλλαμβάνει όχι όποιον μπαίνει στο γήπεδο, αλλά όποιον τολμάει να βρίσει.

Αγαπητέ Αλέξη, κύριε Βασιλειάδη, η πιο μεγάλη ώρα, είναι τώρα…

Υ.Γ. Είναι τουλάχιστον αστείο, άνθρωποι που έχουν ρίξει εκατομμύρια κυβικά νερό στο μύλο της βίας και είναι υπεύθυνοι για όσα συμβαίνουν στο χώρο του ποδοσφαίρου, να γίνονται σήμερα τιμητές των πάντων.

Άνθρωποι που ουδεμία σχέση θα έπρεπε να έχουν με το ποδόσφαιρο. Εδώ και πολύ καιρό.