Ο Τραμπ «πνίγεται» στα απόνερα της απόφασης του – έπεσαν τα πρώτα τουρκικά πυρά στη Συρία

Με τα πρώτα τουρκικά πυρά το βράδυ κατά κουρδικών δυνάμεων (με χρήση πυροβολικού και αεροπορίας) η στρατιωτική επιχείρηση της Άγκυρας στη βόρειο Συρία είναι γεγονός, όπως άλλωστε αναμενόταν. Βέβαια εκκρεμεί και η έναρξη της επέλασης στο έδαφος, όμως η καθυστέρηση αυτή δεν είναι σίγουρο αν είναι θέμα τακτικής ή έχει να κάνει με τα δήθεν πισωγυρίσματα του Λευκού Οίκου.

Στην ουσία, άλλωστε, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με πάσα βεβαιότητα αν τα «ήξεις- αφήξεις» του κυρίου Τραμπ είναι αληθινά ή οφείλονται σε πραγματικές δεύτερες σκέψεις που κάνει σαν αποτέλεσμα της θύελλας που έχει ξεσπάσει στην Ουάσιγκτον.

Πάντως, είναι γεγονός ότι στις ΗΠΑ έχει ξεσπάσει… κακός χαμός, αιφνιδιάζοντας πιθανότατα τον κύριο Τραμπ. Η απόφαση του πλανητάρχη να δώσει στον Ερντογάν το πράσινο φως να διεκδικήσει τον έλεγχο της βόρειας Συρίας πλήττοντας τους Κούρδους, που μέχρι τώρα ήταν ο καλύτερος σύμμαχος των Αμερικανών στην περιοχή και αιχμή του δόρατος στον επιτυχημένο πόλεμο που διεξήγαγαν κατά του ISISέχει σοβαρότατες διπλωματικές και γεωστρατηγικές συνέπειες. Και οι πάντες στην Ουάσιγκτον το αντιλαμβάνονται, όχι μόνο σε πολιτικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο απλής κοινής γνώμης, αν δει κανείς τα σχόλια στα socialmedia και στα φόρουμ συζήτησης που άνοιξαν όλα τα μεγάλα διεθνή media.  

Είναι σαφές ότι ο κύριος Τραμπ ενήργησε αγνοώντας τις σαφείς οδηγίες και συμβουλές των συμβούλων του, των διπλωματών και δη, του Πενταγώνου, στο οποίο επικρατεί τώρα έντονος εκνευρισμός. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ο Αμερικανός ηγέτης επιλέγει να ακολουθήσει το δικό του δρόμο, ανατρέποντας δεδομένα και αγνοώντας συμμαχίες και συνεργασίες δεκαετιών. Όμως, για όλα υπάρχει κάποιο όριο.

Έχει δε, εξαιρετικό ενδιαφέρον ότι στην εμπροσθοφυλακή όσων αντιδρούν με σφοδρότητα είναι το ίδιο το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, ακόμη και οι λίγοι βουλευτές και Γερουσιαστές με τους οποίους ο κύριος Τραμπ είχε καλές σχέσεις, οι οποίοι επισημαίνουν με λίαν ηχηρό τρόπο το πόσο λανθασμένη ήταν η απόφαση του Λευκού Οίκου και τις παρενέργειες που προκαλεί στην ευρύτερη περιοχή, στο ίδιο το ζήτημα της Συρίας, σε σχέση με τη Ρωσία, την Ευρώπη αλλά και τον τεράστιο κίνδυνο αναζωπύρωσης των ισλαμιστών. Στους επικριτές εντάσσονται και τα γεράκια του αμερικανικού κατεστημένου, συντηρητικά thinktanks  και ισχυρά πρόσωπα της κοινότητας των Ευαγγελικών, που εντάσσονται στους ισχυρούς πυλώνες στήριξης του κυρίου Τραμπ.

Το… αψυχολόγητο προεδρικό tweetγια το πώς ο κύριος Τραμπ μπορεί να καταστρέψει την τουρκική οικονομία σε αντίποινα, που ξάφνιασε την Άγκυρα και προκάλεσε τριγμούς στην αγορά της και την τουρκική λίρα, ήταν ενδεικτικό της αδυναμίας και νευρικότητας του κυρίου Τραμπ απέναντι στις εσωτερικές αντιδράσεις. Δεν μπορεί να πάρει εύκολα πίσω τα όσα είπε, αλλά δεν μπορεί και να διαχειριστεί τις επιπτώσεις.

Στον αντίποδα, η Ρωσία παραμένει εντυπωσιακά ψύχραιμη και σιωπηλή. Δεν έχει λόγο άλλωστε, αφήνοντας τον κύριο Τραμπ να «λουστεί» τη θύελλα που προκάλεσε μόνος του καταρχάς στο ίδιο το εσωτερικό του. Μακροπρόθεσμα, εξάλλου, η αποχώρηση των Αμερικανών από τη περιοχή θα επιτρέψει στη Ρωσία να… παίζει και πάλι μπάλα μόνη της, όπως άλλωστε ίσχυε και πριν η Ουάσιγκτον αποφασίσει να ανακατευτεί με τη Συρία και δοκιμάσει να ανατρέψει το καθεστώς Άσαντ. Η Τουρκία του Ερντογάν για την ώρα είναι σύμμαχος και συνεργάτης, όμως είναι σαφώς ένας υποδεέστερος αντίπαλος τον οποίο η Μόσχα θα αντιμετωπίσει όταν θελήσει και αποφασίσει. Όσον αφορά στους Κούρδους, δίχως την προστασία και στήριξη των Αμερικανών, θα γίνουν επίσης ευκολότερος στόχος, ενώ η απομάκρυνση της πιθανότητας για ανεξαρτητοποίηση τους θα επιτρέψει σταδιακά στη Δαμασκό να ανακτήσει τον έλεγχο όλης της χώρας.

Για να μην μιλήσουμε βέβαια και για το μήνυμα που έστειλε προς πάσα κατεύθυνση η Ουάσιγκτον για το πώς φέρεται στους συμμάχους της και πως δεν διστάζει να τους αδειάσει, όταν αυτό αποφασίσει ο απρόβλεπτος πλανητάρχης.

Τέτοιο δώρο που πήρε ο Τσάρος, ούτε το φανταζόταν…