Οδοιπορικό στην Κίνα: Η One Voice στη… φωλιά του «κόκκινου δράκου»
Γράφει ο Σταύρος Μονεμβασιώτης*
Ένα πολύχρωμο, ατέλειωτο «κουβάρι» ανθρώπων ξετυλιγόταν σε τεράστιες, πειθαρχημένες ουρές. Όπου και αν έστρεφες το πρόσωπό σου έβλεπες ταξιδιώτες, οι οποίοι είτε είχαν μόλις φτάσει, είτε ετοιμάζονταν να ταξιδέψουν. Ο χώρος αχανής, αλλά οργανωμένος. Τα μεγέθη τεράστια, αλλά τίποτα το περιττό. Άνθρωποι και μηχανές σε απόλυτη, αρμονική συνεργασία.
Όσο και αν έχεις ταξιδέψει, όσο συχνά και αν αλλάζεις ημισφαίριο ή ήπειρο, το Διεθνές Αεροδρόμιο του Πεκίνου έχει τον μοναδικό τρόπο να σε ξαφνιάζει και να σε προετοιμάζει για το τι θα δεις και τι θα ζήσεις στη χώρα που μόλις έφτασες. Η «φωλιά» του «κόκκινου δράκου» με προσκαλούσε να την εξερευνήσω, αυτή τη φορά αφήνοντας πίσω μου τις τουριστικές περιοχές, με τις κλασικές ατραξιόν και προχωρώντας πιο κοντά στην πραγματική Κίνα…
Εξαρχής καταλαβαίνεις ότι, η Κίνα δεν είναι μια χώρα για… απρόσκλητους επισκέπτες! Το πρώτο που έπρεπε να κάνω ήταν να περάσω από έλεγχο ή, για να ακριβολογώ, από ελέγχους. Ο πρώτος ελεγκτής μου ήταν ένα… ρομπότ. Αφού πέρασα από το σκάνερ το QR code του εισιτηρίου μου, μου ζήτησε να βάλω τα δάχτυλα του αριστερού μου χεριού σε μια ειδική υποδοχή, μετά σειρά είχαν οι αντίχειρες… στην οθόνη εμφανίστηκαν τα στοιχεία μου και ένα ειδικό εισιτήριο ξεπρόβαλε. Θα το χρησιμοποιούσα για να περάσω στο επόμενο στάδιο ελέγχου. Εδώ, έπρεπε να αποδείξω ότι δεν έχω Covid, χρησιμοποιώντας μια ηλεκτρονική αίτηση και ένα αντίστοιχο ψηφιακό μπάνερ που μου είχαν ζητήσει να φτιάξω στο κινητό μου τηλέφων,ο όσο ήμουν ακόμα στην Αθήνα. Η πύλη άνοιξε. Ακολουθούσε ακόμη ένα στάδιο ελέγχου, με τη συμπλήρωση μιας κάρτας με πρόσθετες πληροφορίες. Πού θα πάω, πού θα μείνω, πόσες ημέρες, ποιος με προσκάλεσε… Κι άλλη ουρά, ένα τσεκάρισμα ακόμα στο τελωνείο, νέος έλεγχος αποτυπωμάτων και «Καλώς ήρθατε στην Κίνα»!
![]()
Ένας τρόπος για να μετακινείσαι στο Πεκίνο είναι το Μετρό.
Ο χάρτης που συναντά ο ταξιδιώτης φτάνοντας στο αεροδρόμιο
της κινεζικής πρωτεύουσας μοιάζει με σταυρόλεξο
Ο τελικός μου προορισμός ήταν το Hefei (Χεφέι), η πρωτεύουσα της επαρχίας Anhui (Ανχουέι), στην ανατολική Κίνα, στη λεκάνη απορροής των ποταμών Γιανγκτσέ και Χουάι. Αυτό όμως απείχε άλλες δυόμισι ώρες με αεροπλάνο και για να φτάσω σε αυτό, έπρεπε πρώτα να κάνω ένα άλλο, μικρό ταξίδι μέσα στο αεροδρόμιο! Οι αποστάσεις μεγάλες. Για να πάρω την ανταπόκριση μου λοιπόν, έπρεπε να πάρω τρένο (!) και στη συνέχεια λεωφορείο. Νέοι έλεγχοι, νέο τσεκάρισμα στοιχείων. Τυχεροί όσοι μπορούν να μιλήσουν έστω και λίγα κινεζικά. Οι αναρίθμητοι υπάλληλοι ή οι αστυνομικοί που βρίσκονται στους χώρους του αεροδρομίου μπορεί να είναι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν αγγλικά. Εγώ συνάντησα μόλις έναν…
«Υπάρχουν Κινέζοι που δυσκολεύονται να καταλάβουν ακόμα και αυτά που τους λέει ένας άλλος… Κινέζος», μου εξηγεί ο Τσανγκ, ο οποίος με περίμενε στο αεροδρόμιο του Hefei. Είναι λογικό αν σκεφτείς ότι, στη χώρα αυτή που μοιάζει περισσότερο με ήπειρο, μιλάνε 52 διαφορετικές διαλέκτους, με κυρίαρχη τη γλώσσα των Han. Ωστόσο, αυτό δεν εμποδίζει τους Κινέζους να αναπτύσσονται, να διακρίνονται και να κυριαρχούν στο παγκόσμιο στερέωμα, φτιάχνοντας τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία παγκοσμίως (με τάσεις να γίνει πρώτη…) και εξασφαλίζοντας τη συνέχεια ενός υπέροχου πολιτισμού και μιας ιστορίας, που μπλέκει αυτοκράτορες, μύθους, θεότητες και πολέμους, στρατηγούς, επαναστάτες και σύγχρονους ηγέτες του Κομμουνιστικού Κόμματος.
![]()
Κατασκευαστικός οργασμός στο Hefei. Αναρίθμητοι γερανοί σε εργοτάξια
«σηκώνουν» σύγχρονους ουρανοξύστες, αλλού τεράστια μηχανήματα
γκρεμίζουν παλιές κατοικίες για να φτιάξουν νέες
Το πρώτο πράγμα που σου τραβά την προσοχή φτάνοντας στο Hefei αυτήν την περίοδο, είναι ο κατασκευαστικός οργασμός. Αναρίθμητοι γερανοί σε εργοτάξια, «σηκώνουν» σύγχρονους ουρανοξύστες, αλλού τεράστια μηχανήματα γκρεμίζουν παλιές κατοικίες για να φτιάξουν νέες. Οι εργασίες γίνονται με στωικότητα, σχολαστικότητα και οργάνωση. Όταν συνέλθεις από το «σοκ» του ατέλειωτου εργοταξίου, αντιλαμβάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε μια χώρα και σε μια πόλη που κυριαρχεί η καθαριότητα. Στα πεζοδρόμια, στα πάρκα, στους δρόμους, παντού, κυριαρχεί μια αρμονία και μια τάξη που παραπέμπει σε… Ελβετία. Αυτοκίνητα και υπάλληλοι του κράτους εργάζονται συστηματικά και συνεχώς για να διατηρήσουν αυτήν την τεράστια πόλη καθαρή, ενώ οι ίδιοι οι κάτοικοι σέβονται και φροντίζουν τον τόπο τους. Όσο έμεινα στη χώρα, δεν είδα άνθρωπο να πετάει στο δρόμο γόπα τσιγάρου ή ένα χαρτί. Η καθαριότητα αυτή, μαζί με το προσεγμένο περιβάλλον, το πράσινο και τις φυσικές ή τεχνικές λίμνες που κοσμούν την πόλη, δημιουργούν ένα ξεχωριστό αισθητικό αποτέλεσμα.
Η επαρχία του Anhui ιδρύθηκε επισήμως το 1667 μ.Χ. (το έκτο έτος της βασιλείας του αυτοκράτορα Kangxi της δυναστείας των Qing). «Ο εγγεγραμμένος πληθυσμός ξεπερνά τα 72,1 εκατομμύρια ανθρώπους», μου λέει ο Τσανγκ, επτά φορές η Ελλάδα, σκέφτομαι, καταλαβαίνοντας ότι βρίσκομαι σε μια περιοχή της Κίνας που «στέκεται» γερά στα πόδια της, ως ένας παγκόσμιος παίκτης της καινοτομίας και του επιχειρηματικού δυναμισμού. Και αυτό είναι αλήθεια…
Το Anhui έχει συνεισφέρει στην εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, με μια σειρά από πρωτοποριακά επιτεύγματα. Εδώ δημιουργήθηκε η πρώτη συσκευή αναπαραγωγής VCD στον κόσμο, με άλλα λόγια η πρώτη συσκευή βίντεο (Video Compact Disc – VCD). Εδώ έγινε η εκτόξευση του πρώτου κβαντικού δορυφόρου «Micius» και η δημιουργία του ταχύτερου κβαντικού υπολογιστή, εδώ φτιάχτηκε το πιο λεπτό γυαλί (0,12 χιλιοστών) στον κόσμο… Δεν αναδείχθηκε τυχαία στην 7η θέση όσον αφορά στις περιφέρειες με τις υψηλότερες δυνατότητες καινοτομίας σε εθνικό επίπεδο.
![]()
Στο πλάι όλων των κεντρικών δρόμων της πόλης, υπάρχει ειδική λωρίδα για να
μετακινούνται τα μηχανάκια (τα περισσότερα ηλεκτροκίνητα) και τα ποδήλατα.
Αν δείτε πιο προσεκτικά, θα διαπιστώσετε ότι έχει και προστατευτικό κιγκλίδωμα
για την αποφυγή ατυχημάτων!
Το Ολοκληρωμένο Εθνικό Επιστημονικό Κέντρο Hefei, περιλαμβάνει 12 μεγάλες επιστημονικές εγκαταστάσεις (κάποιες από τις οποίες βρίσκονται στο στάδιο της κατασκευής) και αποτελεί τον κεντρικό σχεδιαστή της εξέλιξης. Η συγκεκριμένη επαρχία δίνει μεγάλη έμφαση στην επιχειρηματική καινοτομία. Με περισσότερες από 7 εκατομμύρια επιχειρήσεις, 20.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας, 15.272 επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας, ενώ φιλοξενεί επίσης 597 «μικρούς γίγαντες», εξειδικευμένες και εξελιγμένες εταιρείες που κυριαρχούν σε εθνικό επίπεδο. Είπαμε, τα μεγέθη στην Κίνα είναι τεράστια…
![]()
Ιπτάμενα ταξί, drones ικανά να μεταφέρουν ανθρώπους, ηλεκτρικά
και πρότυπα Ι.Χ. που κινούνται με… υδρογόνο, το πιο γρήγορο τρένο
που κινείται με 600 χλμ/ώρα και ανθρωποειδή ικανά να συζητούν σαν… άνθρωποι
και να κάνουν ακόμα και ψιλοδουλειές, ανάμεσα σε αυτά
που συναντήσαμε στη φετινή διεθνή βιομηχανική έκθεση του Hefei
Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που βρεθήκαμε στο συγκεκριμένο σημείο της υδρογείου. Γνωρίζοντας τη μοναδικότητα της περιοχής, επισκεφθήκαμε τη διεθνή βιομηχανική έκθεση που ήταν σε εξέλιξη τον Σεπτέμβριο και ήρθαμε αντιμέτωποι με το μέλλον. Αυτοκίνητα υδρογόνου, ιπτάμενα ταξί, drones που μεταφέρουν ανθρώπους, το πιο γρήγορο τρένο στον κόσμο που τρέχει πάνω σε μια μαγνητική ράγα με ταχύτητα 600 χιλιόμετρα την ώρα, το κινέζικο ChatGPT, οχήματα «γίγαντες» για μεταλλεία και ορυχεία, τεχνολογικά επιτεύγματα κάθε είδους, που φεύγουν έξω από το στενό πλαίσιο των προσδοκιών κοινών ανθρώπων, όπως είμαι εγώ. Δεν είναι τυχαίο, που την ίδια περίοδο βρέθηκαν στην πόλη κορυφαία πολιτικά πρόσωπα της Γερμανίας, επιδιώκοντας την ενδυνάμωση της συνεργασίας με την τοπική κυβέρνηση (περιφέρεια με αυξημένες αρμοδιότητες) σε τομείς όπως είναι αυτός του αυτοκινήτου (αλήθεια, η Γερμανία δεν είναι μια από τις χώρες που πρωταγωνιστεί στα μέτρα «αποτροπής» της εμβάθυνσης των σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Κίνα; Προφανώς, τη θέλει για τον εαυτό της…).
Η συνέχεια του οδοιπορικού μας στο Hefei αύριο στην 1Voice.gr
