Οι νέοι Κινέζοι «επιστρέφουν» στην περιφέρεια
Καθώς το κόστος διαβίωσης σε πόλεις «γίγαντες» όπως το Πεκίνο, η Σαγκάη, η Γκουανγκζού και η Σενζέν εκτοξεύεται στα ύψη και η καταναλωτική δύναμη των Κινέζων μειώνεται, όλο και περισσότεροι επιλέγουν να μετακινηθούν σε φθηνότερες πόλεις της περιφέρειας.
Πολλοί νέοι, με υψηλή εξειδίκευση και ταλέντα σε σύγχρονα αντικείμενα, έχουν αρχίσει να μετακινούνται από πόλεις «κορυφαίας βαθμίδας» σε πόλεις «χαμηλότερης βαθμίδας» (όπως τη Jingdezhen), κάνοντας πολλούς αναλυτές να πιστεύουν ότι πόλεις «χαμηλότερηςβαθμίδας» (με μικρότερο τοπικό ΑΕΠ, λιγότερους μόνιμους κατοίκους, σε πιο απομακρυσμένες περιοχές σε σχέση με τους μεγάλους, δημοφιλείς προορισμούς) μπορούν να “αναδυθούν” και να αναδειχθούν σε νέες περιοχές ανάπτυξης, με αυξημένη κατανάλωση και καλύτερες συνθήκες ζωής! Οι κάτοικοι των επαρχιακών πόλεων, άλλωστε, αντιμετωπίζουν όπως δείχνουν τα στοιχεία, μικρότερες οικονομικές πιέσεις (λιγότερα χρέη και χαμηλότερο κόστος διαβίωσης).
Μείωση του χάσματος αστικού-αγροτικού εισοδήματος : Σύμφωνα με τα στοιχεία του Εθνικού Γραφείου Στατιστικής, ο ρυθμός αύξησης του κατά κεφαλήν διαθέσιμου εισοδήματος στις αγροτικές περιοχές της Κίνας -γενικά- ξεπερνάει το αντίστοιχο για τους κατοίκους των μεγάλων αστικών περιοχών. Κατά συνέπεια, η εισοδηματική διαφορά μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών περιορίζεται σταδιακά. Όσο αυξάνεται ο αριθμός των νέων που κατοικούν μόνιμα στην περιφέρεια, αξιοποιώντας τα κίνητρα που προσφέρουν οι τοπικές αρχές και “μεταφέροντας” την αυξημένη εξειδίκευση που έχουν αποκτήσει σπουδάζοντας σε σύγχρονα αντικείμενα, τόσο το χάσμα αστικού – αγροτικού εισοδήματος θα μειώνεται και το παραγόμενο ΑΕΠ αυτών των περιοχών θα αυξάνεται.
Υψηλότερο κόστος διαβίωσης στις μεγάλες πόλεις : Η οικονομική πίεση από την αγορά και την ενοικίαση κατοικιών είναι σημαντικά μεγαλύτερη στις μεγάλες πόλεις από ό,τι στις αντιστοιχίες της κινεζικής περιφέρειας, διαμορφώνοντας πιο ευνοϊκές συνθήκες διαβίωσης όσο απομακρύνεσαι από τα μεγάλα κέντρα. Από την άποψη των τιμών των κατοικιών , οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι η λογική αναλογία τιμής / εισοδήματος θα πρέπει να είναι μεταξύ 3 και 6 φορές. Από το 2010, όμως, οι αναλύσεις για τη διαμόρφωση αυτής της αναλογίας στις πόλεις “πρώτης κατηγορίας” της Κίνας, δείχνουν ότι παραμένει σταθερά πάνω από το… 15 καθιστώντας την απόκτηση σπιτιού για πολλούς, εντελώς αδύνατη, ενώ στις πόλεις δεύτερης και τρίτης κατηγορία παραμένει λίγο πάνω από το 5. Όσον αφορά στο ενοίκιο , μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2023, το μέσο ενοίκιο στα μεγάλα αστικά κέντρα όπως το Πεκίνο, η Σαγκάη και το Σενζέν ξεπερνούσε τα 100 CNY / τ.μ. τον μήνα, όταν η μέση τιμή κατοικιών στην Κίνα συνολικά ήταν κάτω από 30 CNY / τ.μ. τον μήνα. Οι πόλεις “πρώτης κατηγορίας” αντιμετωπίζουν διαρθρωτική έλλειψη προσφοράς κατοίκων, που οδηγούν σε υψηλές τιμές ακινήτων και σε μια σημαντική επιβάρυνση των πολιτών καθώς το “φαινόμενο σάντουιτς” έχει ως αποτέλεσμα ο μέσος Κινέζος των μεγάλων πόλεων να πιέζεται ασφυκτικά και να αδυνατεί να ανταπεξέλθει οικονομικά στα ποσά που απαιτούνται για να αγοράσει μια εμπορική κατοικία ή ακόμα και να επωμιστεί το υψηλό κόστος ενοικίασης.
Μακροπρόθεσμες ανοδικές τάσεις κατανάλωσης στις αγροτικές περιοχές: Αντίθετα, λόγω της στροφής της βιομηχανικής δομής στον τριτογενή τομέα και της αύξησης του μέσου εισοδήματος, οι κάτοικοι των πόλεων της περιφέρειας, αρχίζουν να παρουσιάζουν μια σχετικά σταθερή προθυμία να ξοδέψουν για να αποκτήσουν υλικά προϊόντα, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής τους, με αποτέλεσμα οι ειδικοί να προβλέπουν μια μακροπρόθεσμη πτωτική τάση της ανισορροπίας που κατέγραφαν μέχρι πρόσφατα οι στατιστικές σε βάρος της περιφέρειας και στην αύξηση της κατανάλωσης στις αγροτικές περιοχές της Κίνας.
