Παγκόσμια ανησυχία αλλά και κούφιες πολεμικές απειλές

O Ντόναλντ Τραμπ κατονόμασε το Ιράν ως υπεύθυνο για την επίθεση στην Aramco, επιβεβαιώνοντας ότι οι ΗΠΑ σε συνεργασία με τους συμμάχους του μελετούν τον τρόπο που θα απαντήσουν στην πρόκληση. Ωστόσο ξεκαθάρισε ότι δεν θέλει πόλεμο και πως θα ήθελε να τον αποφύγει, χωρίς αυτό προφανώς να σημαίνει ότι η χώρα του δεν είναι… ετοιμοπόλεμη.

Η μάλλον συγκρατημένη τοποθέτηση του γνωστού για το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο Ντόναλντ Τραμπ επιβεβαιώνει τις δυσκολίες που υπάρχουν στην αναζήτηση της επίμαχης… απάντησης της Δύσης. Άλλωστε, αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και από την ακόμη πιο επιφυλακτική αντίδραση της Ευρώπης νωρίτερα, που καταδίκασε προφανώς την επίθεση, αλλά απέφυγε να ρίξει ευθύνη στην Τεχεράνη, με το επιχείρημα άλλωστε ότι την ευθύνη ανέλαβαν οι αντάρτες Χούτι από την Υεμένη.

Το πρόβλημα της Δύσης είναι ότι κανείς δεν θέλει έναν πόλεμο. Κανείς –και κυρίως η Ευρώπη-δεν θέλει να εμπλακεί άμεσα σε μια περιπέτεια με μια χώρα με ισχυρό στρατό και φίλους, εντός και εκτός της περιοχής. Και προφανώς όπως φάνηκε από τους έντονους κλυδωνισμούς χθες στην αγορά πετρελαίου και τα διεθνή χρηματιστήρια, κανείς δεν έχει την αντοχή ή την πολυτέλεια να αντέξει μια νέα παρατεταμένη πετρελαϊκή κρίση και ένα παγκόσμιο κραχ που προφανώς θα εκτροχιάσει τα οικονομικά δεδομένα διεθνώς και θα σύρει το παγκόσμιο σύστημα σε ύφεση.

Προφανώς ούτε θέλουν ούτε μπορούν να αγνοήσουν την πρόκληση. Ειδικά οι Αμερικανοί, δεδομένου ότι θίχτηκε ο νούμερο ένα σύμμαχος τους στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Όμως, ακόμη και ο εντοπισμός στοιχείων που θα εμπλέκουν άμεσα το Ιράν δεν φαντάζει εύκολη υπόθεση. Κάτι που δυσκολεύει και την προσπάθεια ευθυγράμμισης του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ, των Ευρωπαίων και των Αμερικανών σε μια κοινή γραμμή και ένα κοινό πακέτο μέτρων κατά της Τεχεράνης.

Μάλιστα, ειδικά η Ρωσία πήγε ένα βήμα πιο πέρα ξεκαθαρίζοντας από τώρα –προς πάσα κατεύθυνση- ότι διαφωνεί κάθετα σε κάθε προοπτική πιο επιθετικής δράσης, πόσο μάλλον σε πολεμικές επιχειρήσεις κατά του Ιράν.  

Σε κάθε περίπτωση η αβεβαιότητα και η αγωνία για το τι θα ακολουθήσει συντήρησε την ένταση στις διεθνείς αγορές, με τη Wall Street να κλείνει επίσης στο κόκκινο και τους επενδυτές να σπεύδουν να αναζητήσουν καταφύγιο στα συνήθη ασφαλή λιμάνια, όπως ο χρυσός. Άλλωστε, ακόμη κι αν τα χειρότερα πολεμικά σενάρια δεν υλοποιηθούν ποτέ, αυτό δεν σημαίνει ότι οι εκατέρωθεν προκλήσεις δεν θα συνεχιστούν, μαζί με τα όποια τιμωρητικά μέτρα και αντιμέτρα, συντηρώντας την ένταση σε όλα τα επίπεδα.

Ιδιαίτερες πιέσεις δέχτηκαν συνολικά οι μετοχές του ενεργειακού κλάδου, όμως σημαντική πτώση κατέγραψαν όλες οι μετοχές των αεροπορικών εταιριών και ευρύτερα κάθε εταιρίας που συνδέεται με τον μεταφορικό κλάδο δεδομένου ότι η προοπτική περαιτέρω αύξησης της τιμής του μαύρου χρυσού αναμένεται να φέρει σταδιακά ανατιμήσεις.  Οι ανατιμήσεις αυτές, εφόσον συντηρηθούν, αναπόφευκτα θα περάσουν και στο λιανεμπόριο άρα το πορτοφόλι του απλού καταναλωτή.