ΠΛΑΙΣΙΟ: Η έξοδός του από το Χρηματιστήριο καταδεικνύει τα προβλήματα της αγοράς

Η εμφατική επικείμενη έξοδος της μετοχής της ΠΛΑΙΣΙΟ από το ελληνικό χρηματιστήριο, ανέδειξε για μία ακόμη φορά τους λόγους της ρηχότητας της ελληνικής αγοράς και γιατί οι ξένοι επενδυτές αποφεύγουν να τοποθετηθούν σε μετοχές μικρής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης.

Το Πλαίσιο (όπως και παλαιότερα η Kleemann) ήταν μία μετοχή-κόσμημα για την ελληνική μεσαία κεφαλαιοποίηση. Υψηλά μεγέθη, πασίγνωστο brand name, τα καλύτερα logistics (με τις αποθήκες στη Μαγούλα και το αυτόνομο δίκτυο), τεράστια ρευστότητα, θεωρητικά θα την έκαναν περιζήτητη σε εγχώριους και ξένους επενδυτές.

Όμως στην πράξη, η μετοχή ήταν συγκεντρωμένη σε δύο πρόσωπα (πατέρας και υιός Γεράρδος) κατά 82,5%, ένα 10% της διασποράς ήταν σε εγχώρια μετοχικά αμοιβαία κεφάλαια και το υπόλοιπο 7,5% (ή και λιγότερο) ήταν σε ιδιώτες επενδυτές.  Η μετοχή διαπραγματεύονταν στο Χρηματιστήριο Αθηνών με ένα τεράστιο discount της κεφαλαιοποίησής της έναντι της εσωτερικής της αξίας, που ξεπερνούσε το 30%.

Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε στα media o κ. Γεράρδος τα μεγέθη της εταιρείας είχαν εκτοξευτεί την τελευταία διετία, ενώ η κεφαλαιοποίησή του είχε υποχωρήσει σε επίπεδα 3-3,5 ευρώ/μετοχή. Αυτή τη δυσαναλογία θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν οι επενδυτές, αλλά το μικρό free float δεν το επέτρεπε σε κανέναν μεγάλο μακροπρόθεσμο επενδυτή του εξωτερικού. Υπολογίζεται ότι για μία ελάχιστη τοποθέτηση της τάξης του 1 εκατ. ευρώ θα χρειαζόταν 1-2 εβδομάδες, ενώ για να βγεί από την μετοχή ίσως και μήνες.

Ο κ. Γεράρδος στις δηλώσεις του μετά την δημόσια πρόταση, επεσήμανε ουσιαστικά ότι μία εταιρεία σαν την Πλαίσιο όχι μόνο δεν είχε να κερδίσει κάτι από την παρουσία της στο ελληνικό χρηματιστήριο, αλλά ουσιαστικά υποχρεώνονταν να τηρήσει κοστοβόρoυς και ενεργοβόρους κανόνες συμμόρφωσης (compliances).

Οπότε το μεγάλο discount, σε συνδυασμό με το κόστος παραμονής στο Χρηματιστήριο, έφεραν την (επικείμενη) έξοδο της μετοχής από το Χρηματιστήριο Αθηνών.