Πω, πω, κάτι μούρες…  

Φαίνονται από τις μούρες τους τι νεοδημοκράτες είναι και πόσο φίλοι του Γεωργιάδη. Αφράτες, αφράτες. Έσκασαν από το φαί σε δύο χρόνια οι Λιάγκες.

Αυτό είναι το βασικό θέμα. Μην κοιτάτε που ο καλός μου φίλος και ανερχόμενος δημοσιογράφος ο Λευτέρης Στάικος, επηρεασμένος από την “καταγωγή” του από το “κόμμα του λαού” και τον Περισσό, το περιόρισε στις διασκεδαστικές απειλές του… αφεντικού: “Ρε, αν δεν ψηφίσετε Μητσοτάκη θα σας πάρει ο διάολος όλους. Και σας έφερα εδώ τον υπουργό που χρωστάμε σε αυτόν την ανάπτυξη μας για να ξέρετε και ποιον να… σταυρώσετε”. Αυτά στην ουσία τους είπε ο mr Λιάγκας που δεν είναι και τόσο δημοκράτης όταν μιλάει στους εργαζόμενους της εταιρείας του.

Ναι, τα ίδια έκαναν οι διάφοροι “κένταυροι και ρέιντζερς” επιχειρηματίες της νουδού το 2015 στο δημοψήφισμα. Έτσι τους εκβίαζαν να ψηφίσουν “Ναι”. Με αποτέλεσμα να τσαντίσουν τους υπαλλήλους τους και να πάνε αυτοί μαζικά να ψηφίσουν “Όχι”.

Όμως, το κυρίαρχο στην όλη ιστορία είναι το επτά χιλιάδες επτακόσια δεκαεπτά συμβόλαια για μια εταιρεία δύο ετών. Σε μια εταιρεία που θα κλείσει το καλοκαίρι δύο χρόνια ζωής έδωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη 7.717 ασφαλιστικά συμβόλαια από το Δημόσιο για την ασφάλιση των οχημάτων του. Τόσο καλή εταιρεία είναι. Τόσο φθηνή.

Ο καπιταλισμός, όμως, φίλε μου καλέ και άξιε συνάδελφε μου Λευτέρη, όταν δουλεύει έτσι, κρύβει κι άλλες αμαρτίες. Μεγαλώνοντας λίγο και ξεπερνώντας τον “πατερούλη” θα αποκρυσταλλώσεις στο μυαλό σου ότι, κανένας Λιάγκας δεν κερδίζει έτσι τυχαία σε δύο χρόνια σχεδόν 8 χιλιάδες συμβόλαια από έναν διαφθαρμένο και διαπλεκόμενο Δημόσιο Τομέα.

Τι λες; Όλα έμειναν στις δεξιές τσέπες των… ιερών τεράτων αυτών του ασφαλιστικού κλάδου;