Ψηφιακό CRYPTOCARGO νόμισμα?

Πριν από 7 μήνες το τηλέφωνο μου χτύπησε από έναν αριθμό που δεν είχα καταχωρήσει.

Το σηκώνω και μιλάω με έναν ευγενέστατο κύριο που μου συστήνεται ως εφοπλιστής.

Κλείνουμε ραντεβού “να μου πει από κοντά” και φυσικά εγώ ψάχνω στο google να δω ποιός είναι ο καλός κυριούλης.

Πάμπλουτος, σοβαρός, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και με διψήφιο αριθμό εμπορικών πλοίων.

Στο ραντεβού είναι μαζί ο οικονομικός διευθυντής του ομίλου και άλλοι δύο κύριοι (όχι Έλληνες), που στην κουβέντα καταλαβαίνω ότι είναι και οι ίδιοι εφοπλιστές, αλλά με μικρότερο στόλο από αυτόν του Έλληνα πλοιοκτήτη.

Όσο περνάει η ώρα και προχωράει η κουβέντα συνειδητοποιώ ότι έχω μπροστά μου ένα εξαιρετικό project που ξεπερνάει τα Ελληνικά σύνορα αφού απευθύνεται σε όλο τον πλανήτη…

(δεν είναι μυστικό αφού σε λίγες ημέρες θα ξεκινήσει μετά από δεκαεξάμηνη προετοιμασία).

Μου εξηγούν πράγματα που δεν ήξερα σε τόσο βάθος και πραγματικά με εντυπωσιάζουν.

Αντικείμενο της κουβέντας είναι ένα πρωτοποριακό κρυπτονόμισμα που θα είναι το “εργαλείο” για να συμπληρώνει σε κάθε μεταφορά το πιθανό άδειο tonnage πλοίων, αεροπλάνων, τραίνων και φορτηγών.

Μου το κάνουν ακόμα ευκολότερο με ένα απλό παράδειγμα.

Ένα πλοίο ξηρού φορτίου, είναι στην Σαγκάη και θα αποπλεύσει με προορισμό το Ρότερνταμ μετά από 10 ημέρες.

Το πλοίο μπορεί να μεταφέρει με ασφάλεια 80 τόνους, αλλά είναι γεμάτο με τους 60.

Μέχρι σήμερα ο μηχανισμός για να συμπληρώσει αυτούς τους 20 τόνους, είναι διάφοροι brokers να λάβουν ένα email με την ενημέρωση του διαθέσιμου χώρου.

Κάποιες φορές βρίσκεται ένα συμπληρωματικό φορτίο, κάποιες άλλες (τις περισσότερες) όχι…

Η ομάδα των επενδυτών υιοθέτησε μια σαφώς καλύτερη λύση…

Είχαν την τύχη να “συντονιστούν” από έναν απίστευτα καταρτισμένο στις νέες ψηφιακές τεχνολογίες 35αρη Κινέζο, που ανέλαβε πρόσφατα την οικογενειακή εφοπλιστική εταιρεία του (φτωχαδάκι κι αυτός)…

Ο Κινέζος, αφού παρουσίασε την ιδέα και συμφώνησε με ένα λεωφορείο πλούσιους, προσέλαβε έναν …στρατό προγραμματιστών και τους καθοδήγησε στο project.

O “σατανάκος” σχεδίασε ένα application που θα έχει ΟΛΕΣ τις πληροφορίες για τις μεταφορές που γίνονται στον πλανήτη.

Σχέδιο ταξιδιού, ενδιάμεσες στάσεις, συνολική χωρητικότητα, διαθέσιμη χωρητικότητα, ημερομηνίες αναχώρησης και άφιξης, είδος φορτίου και ένα σωρό άλλοι παράμετροι, θα “μπαίνουν” στο blockchain (για όσους δεν ξέρουν τι είναι, ας πούμε κάτι σαν super αξιόπιστος κώδικας προγραμματισμού) και θα επικοινωνούν με την πλευρά όσων έχουν ανάγκη μεταφοράς φορτίου και ταιριάζουν στο ΗΔΗ προγραμματισμένο δρομολόγιο…

Συνειδητοποιώ ότι το project καλύπτει μια ανάγκη του εμπορίου και των μεταφορών που θα ήταν ακατόρθωτη πριν την εφεύρεση του blockchain.

Το blockchain είναι το ιδανικό εργαλείο για την κάλυψη αυτής της ανάγκης.

Παράλληλα συμβάλλει στο περιβάλλον, αφού πιο ομαδοποιημένες μεταφορές  σημαίνουν λιγότερα δρομολόγια, λιγότεροι ρύποι, λιγότερη σπατάλη ενέργειας χωρίς να ζημιώνεται ο πλοιοκτήτης αφού η ζήτηση δρομολογίων είναι σταθερά μεγαλύτερη από την προσφορά.

Φυσικά όλο αυτό που περιέγραψα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς το αντίστοιχο κρυπτονόμισμα που θα συνδεθεί με το Blockchain.

Ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ πως το συγκεκριμένο κρυπτονόμισμα δεν θα αποκτήσει αμέσως σημαντική αξία.

Ευφυώς σχεδιασμένο, εξυπηρετεί μια ανάγκη της πραγματικής οικονομίας σε έναν win win κύκλο για κατόχους του νομίσματος, κάθε είδους μεταφορείς και κάθε είδους αποστολείς σε ένα περιβάλλον που (το βασικότερο), η ζήτηση είναι σταθερά μεγαλύτερη από την προσφορά!!!

Συμμετέχω στο project λόγω της εξειδίκευσης μου στο νομισματικό marketing και πραγματικά είμαι ενθουσιασμένος με πόσοι ανεξερεύνητοι κόσμοι υπάρχουν ακόμα στο οικοσύστημα της κρυπτο οικονομίας και της νέας μορφής νομισμάτων που χωρίς σύνορα και κρατικό έλεγχο θα δούμε από εδώ και μπρός, πέρα από όσα βλέπουμε ΗΔΗ.

Αυτές τις ημέρες με το ράλλυ στα κρυπτονομίσματα παραμένω σιωπηλός σε όσους κατά καιρούς αμφισβήτησαν την “ευζωία” του χώρου.

Όσοι και όσες διαβάζετε τις απόψεις μου ξέρετε…

Οι υπόλοιποι αν θέλουν ας μάθουν.

Αν όχι, εγώ κοιμάμαι ήσυχος ότι τα έλεγα…”