Σώβρακα και φανέλες!

«Κάγκελα, κάγκελα, κάγκελα παντού και τα μυαλά στα κάγκελα, του αόρατου εχθρού. Βούλγαροι, Βούλγαροι, χανούμισσες, βαζέλες, όλο το Έθνος προσκυνά… σώβρακα και φανέλες!»

Ο τεράστιος και τόσο πρόωρα χαμένος, Τζίμης Πανούσης το είχε τραγουδήσει το μακρινό 1986, αλλά 34 χρόνια μετά φαντάζει τόσο, μα τόσο επίκαιρο. Ο Τζιμάκος (για όλους εμάς τους… Πανουσιακούς) ήξερε τι έλεγε. Δυστυχώς, όσα χρόνια και αν περάσουν η Ελλάδα θα σπαράσσεται από κόντρες ανάμεσα σε Πράσινους και σε Κόκκινους, ανάμεσα σε Βόρειους και σε Νότιους, ή ανάμεσα σε… Πομάκους και Ακαρνάνες! Μικρή σημασία έχει.

Αυτό που πρέπει όμως να μας απασχολήσει, είναι ότι η πολιτική ηγεσία για ακόμα μία φορά σε αυτό τον πολύπαθο τόπο, δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Ακόμα χειρότερα, καπηλεύεται το πάθος των οπαδών για την ομάδα τους και, αγνοώντας βασικούς κανόνες του παιχνιδιού, «παίζει με τη φωτιά». Προσωπικά, αδιαφορώ εάν ο Σαμαράς «κάνει παιχνιδάκια» με τον Μητσοτάκη και δεν συμμορφώνεται «προς τας υποδείξεις» του αρχηγού. Δεν μου καίγεται καρφί εάν η ΝΔ γίνει μπάχαλο και οι «Σαμαρικοί» βγάλουν… μαχαίρια και τσεκούρια, σε βάρος των «Μητσοτακικών»! Είναι προφανές ότι ο πρώην (ο Σαμαράς) έχει θυμώσει με τον νυν (το Μητσοτάκη), επειδή δεν τον πρότειναν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τώρα λοιπόν, όπου σταθεί και όπου βρεθεί, θα προκαλεί προβλήματα στην παράταξη και στην κυβέρνηση. Λες και δεν γνωρίζουμε τον Αντώνη Σαμαρά σε αυτή τη χώρα, τώρα θα τον μάθουμε…

Όμως με ενοχλεί που όλα αυτά τα ευτράπελα, έχουν ως αποδέκτες τους οπαδούς του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού, των δύο ομάδων δηλαδή που εμπλέκονται στην υπόθεση. Αγνοούν οι κυβερνήτες αυτής της χώρας ότι ο οπαδισμός θολώνει το μυαλό και οδηγεί σε λάθος κρίσεις. Δεν θα ήθελα επ’ ουδενί να μάθουμε για «ραντεβού θανάτου» για θύματα από επιθέσεις οπαδών της αντίπαλης ομάδας και όλα αυτά τα τραγικά που έχει ζήσει η χώρα και στο παρελθόν! Δεν με νοιάζει από πού θα προέλθει το θύμα, απλώς δεν θέλω να θυσιαστεί καμία ζωή για χάρη αυτών των πολιτικάντηδων της πλάκας! Ελπίζω και εύχομαι, έστω και την ύστατη ώρα, να πρυτανεύσει η λογική και να πάψουν οι εκατέρωθεν αντεγκλήσεις. Μπας και σώσουμε ότι μπορεί να σωθεί…

ΥΓ: Α, ρε Τζιμάκο, αλήθειες που έλεγες!