ΣΥΡΙΖΑ: Νισάφι πια με τα αυτογκόλ

Αν τη στραβή την είχε κάνει κάποιος που δεν γνωρίζει πώς παίζεται το παιχνίδι των μέσων ενημέρωσης, δεν θα άξιζε καν να ασχοληθούμε. Όταν όμως το αυτογκόλ προέρχεται από έναν εκλεκτό δημοσιογράφο, με 30 χρόνια στο κουρμπέτι και πολλές περγαμηνές στον χώρο, δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο…

Εδώ και μερικές εβδομάδες, για πρώτη φορά μετά από δύο ολόκληρα χρόνια, ο Μητσοτάκης έχει αρχίσει να μην αισθάνεται και τόσο άνετα. Λίγο η εξέλιξη της πανδημίας, λίγο οι πυρκαγιές του καλοκαιριού, βάλε και τον ανασχηματισμό-οπερέτα, η εμπιστοσύνη του κόσμου στον «Μωυσή» που έπλασαν τα πετσωμένα μίντια έχει κλονιστεί, ενδεχομένως «ανεπίστρεπτα» που λέει κι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Εντάξει, δεν νιώθει ακόμα και την… καυτή ανάσα του Τσίπρα στον σβέρκο του ο πρωθυπουργός, αλλά η παγιωμένη υπέρ του εικόνα έχει αρχίσει και ξεθωριάζει με ταχύτητα. Οι εξαγγελίες του στη ΔΕΘ; Ως μη γενόμενες. Σαν ξαναζεσταμένο φαγητό, είτε πέρασαν απαρατήρητες, είτε εισέπραξαν αρνητικές κριτικές. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η αλαζονεία και ο τσαμπουκάς του επιτελικού κράτους κάνουν στον Αλέξη δύο ανέλπιστα δώρα, λίγο πριν την επίσκεψή του στη ΔΕΘ: από τη μία τη λίστα του… Σίντλερ -με συγχωρείτε, του Μπογδάνου, εννοούσα- με τα νήπια, από την άλλη τον εργασιακό μεσαίωνα του e-food.

Με όλα αυτά τα δεδομένα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη με άλλον αέρα και, πράγματι, κάνει μία εμφάνιση που θύμισε τον παλιό, καλό Τσίπρα, με λόγο μετρημένο και συγκροτημένο, με συγκεκριμένες προτάσεις, με πρόγραμμα και προοπτική. Το πόσο καλά τα πήγε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ στη φετινή ΔΕΘ δεν χρειάζεται να το αποδείξουμε εμείς. Αρκεί ο εκνευρισμός και η έλλειψη ψυχραιμίας, που αποτυπώθηκε στις αντιδράσεις των κυβερνητικών.

Δεν προλαβαίνει να διαμορφωθεί μία θετική αύρα για το κόμμα και τον πρόεδρό του στην κοινωνία και θέμα στα ΜΜΕ αποτελεί πάλι η «κριτική» του Στέλιου Κούλογλου και οι αντιδράσεις σε αυτή του Πολάκη και του Παπαδημούλη… Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της εσωστρέφειας, τότε τι είναι; Αν ένας έμπειρος δημοσιογράφος δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι, γράφοντας για «ισοπαλία μετά από έναν ανιαρό αγώνα», είναι σαν να χαρακτηρίζει «ανιαρό» το πρόγραμμα και τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ (και αυτό είναι ακόμη χειρότερο από το να θεωρείς τον Τσίπρα ισόπαλο με τον Μητσοτάκη – αυτό στην παρούσα φάση μπορεί να θεωρηθεί έως και… επιτυχία για τον Τσίπρα), τότε τα πράγματα, επικοινωνιακά, για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν πράγματι φτάσει στο μη περαιτέρω.

Σαν να μη φτάνει, δε, το αρχικό αυτογκόλ, ο κ. Κούλογλου σπεύδει να κάνει και διευκρινίσεις, ζητώντας περίπου και τα ρέστα. Μας ενημερώνει ότι ο Τσίπρας του έχει δώσει την άδεια να αρθρογραφεί ενυπόγραφα και τονίζει ότι «ο Μητσοτάκης έχει επικοινωνία, αλλά δεν έχει ιδέες, ενώ ο Τσίπρας έχει ιδέες, αλλά δεν έχει επικοινωνία». Όπως τα λέτε είναι, κ. Κούλογλου. Δυστυχώς, ο πρόεδρος σας δεν έχει ούτε τον Σταν Γκρίνμπεργκ στη δούλεψή του, ούτε δέκα μιντιακούς ομίλους να του φτιάχνουν το προφίλ και να εξαφανίζουν τις κριτικές που θα τον βλάψουν, όπως καλή ώρα η δική σας.

Έχει εσάς -και πολλούς άλλους σαν και εσάς- που εξακολουθούν να βάζουν σε προτεραιότητα το να γράψουν/πουν/ανεβάσουν την προσωπική τους γνώμη, από την εθνική ανάγκη να διαμορφωθεί επιτέλους μία αποτελεσματική αντιπολίτευση, που θα μας γλιτώσει από τον «ανέμελο» μια ώρα αρχίτερα. Τα λέμε αυτά γιατί δεν πιστεύουμε ότι υπήρχαν άλλα κίνητρα πίσω από την τοποθέτησή σας, όπως άφησε σαφώς να εννοηθεί ο Πολάκης, που καλύτερα θα κάνει να προσέχει τα δικά του αυτογκόλ, αντί να κριτικάρει αυτά των άλλων.