Τι συμβαίνει με το υπουργείο Μετανάστευσης;

Η πρωτοφανής εγκύκλιος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, βάσει της οποίας οι υπάλληλοι του υπουργείου Μετανάστευσης απαγορεύεται να καταθέσουν σε βάρος του Δημοσίου, αλλιώς απειλούνται με πειθαρχικές και ποινικές διώξεις, αναδεικνύει ζητήματα που αφορούν στη λειτουργία του ιδιαιτέρως ευαίσθητου υπουργείου, με τον ΣΥΡΙΖΑ να καταγγέλλει ότι διέπεται από ένα ιδιότυπο καθεστώς «ιδιωτικοποιημένου υπουργείου».

Η εγκύκλιος του ΝΣΚ ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για μια σειρά από αποφάσεις, λειτουργίες και καταστάσεις που επικρατούν στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου.

Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, την 1η Ιουνίου η νομικός σύμβουλος του Κράτους Ε. Πασαμιχάλη εξέδωσε μια εγκύκλιο που απευθύνεται στους υπαλλήλους του υπουργείου Μετανάστευσης στην οποία σημειώνεται:

«Αναφορικά με την εξέταση υπαλλήλων των υπηρεσιών του υπουργείου ως μαρτύρων σε δίκες με διάδικο το ελληνικό Δημόσιο και επειδή έχει παρατηρηθεί η πρόθεση πληρεξούσιων δικηγόρων των αντιδίκων του ελληνικού Δημοσίου να ζητούν από αυτούς να καταθέτουν ενόρκως ενώπιον του ακροατηρίου ή γραπτώς διά λήψης ένορκης βεβαιώσεως ενώπιον συμβολαιογράφου, προς απόδειξη των ισχυρισμών τους, παρακαλούνται οι προϊστάμενοι όλων των υπηρεσιών του υπουργείου, προς διασφάλιση των συμφερόντων του ελληνικού Δημοσίου, να ενημερώσουν τους υπηρετούντες σε αυτές υπαλλήλους ότι η ένορκη κατάθεση υπέρ των αντιδίκων και εις βάρος του ελληνικού Δημοσίου, σε δίκες με διάδικο το ελληνικό Δημόσιο, συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα και ποινικό αδίκημα, καθώς και ότι η ένορκη κατάθεση υπαλλήλων των υπηρεσιών του υπουργείου είναι δυνατή μόνο προς επίρρωση των ισχυρισμών του ελληνικού Δημοσίου, κατόπιν έγγραφου αιτήματος του γραφείου μας και κατόπιν συνεννόησης με τον αρμόδιο χειριστή της υπόθεσης».

Ούτε λίγο ούτε πολύ, η γνωμοδότηση του ΝΣΚ είναι να απαγορευθεί η κατάθεση των υπαλλήλων σε δίκες που είναι αντίδικος το Δημόσιο σε βάρος του, αλλιώς επισείονται καμπάνες σε βάρος τους! Και κάπως έτσι πάει περίπατο η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, τα δημοσιουπαλληλικά δικαιώματα, οι συνταγματικές ελευθερίες…

Στο στόχαστρο του ΣΥΡΙΖΑ

Την εγκύκλιο του ΝΣΚ φέρνει στη βουλή με ερώτηση τριων βουλευτών του ο ΣΥΡΙΖΑ προς τους υπουργούς Οικονομικών και Μετανάστευσης σχετικά με το αν έχουν γνώση του εγγράφου, αν είχαν κάποια εμπλοκή στη σύσταση του και πως προτίθενται να ενεργήσουν για να αποκατασταθεί η νομιμότητα.

Υπό το βάρος των αντιδράσεων το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους προχώρησε σε διευκρινιστική ανακοίνωση, που επί της ουσίας «μαζεύει» την εγκύκλιο. Το ΝΣΚ αναφέρει συγκεκριμένα ότι «εξυπακούεται ότι οι λειτουργοί του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, κατά τον χειρισμό των δικαστικών υποθέσεων που τους έχουν ανατεθεί, δρουν εντός του πλαισίου που το Σύνταγμα, ο Οργανισμός του ΝΣΚ, αλλά και οι παραπάνω Κώδικες προσδιορίζουν και σε καμία περίπτωση δεν θέτουν- ούτε θα μπορούσαν άλλωστε να θέσουν – πρόσθετους περιορισμούς στους υπαλλήλους που αφορούν στο επιτρεπτό ή στο περιεχόμενο της μαρτυρίας τους».

Παρ’ όλα αυτά πηγές της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναφέρουν στη Voiceότι το υπουργείο Μετανάστευσης έχει πολλά «γκρίζα» σημεία στη λειτουργία του, καθώς έχουν σημειωθεί κατ’ επανάληψη παρατυπίες του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα, απευθείας αναθέσεις και τοποθετήσεις μετακλητών διευθυντών και υπευθύνων στα κέντα υποδοχής μεταναστών και προσφύγων.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χριστόφορος Βερναρδάκης εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία με το νομοσχέδιο για τη “βελτίωση της μεταναστευτικής νομοθεσίας”, η κυβέρνηση επιχειρεί να διαμορφώσει στη δημόσια διοίκηση ένα ιδιότυπο καθεστώς «εξαιρέσεων» από τις συνταγματικές αρχές και το δημοσιοϋπαλληλικό δίκαιο.«Συμπερασματικά, με το νομοσχέδιο του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου:

α) επιχειρείται η στελέχωση των δημοσίων υπηρεσιών από μετακλητούς υπαλλήλους και μάλιστα ως διευθυντικών στελεχών, με την κατάληψη θέσεων εκτός της υπαλληλικής ιεραρχίας,

β) καταστρατηγούνται οι αρχές της αξιοκρατικής επιλογής, της διαφάνειας και της ισότητας, καθώς και του κράτους δικαίου

γ) επιχειρείται η βαθμιαία μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων στις δομές των δημοσίων υπηρεσιών προκειμένου να αυξάνεται αντίστοιχα το προσωπικό, του οποίου την πρόσληψη και την απομάκρυνση αποφασίζει κατά βούληση και ανέλεγκτα και

δ) νομιμοποιείται μία διαδικασία ανάθεσης έργων και προμηθειών, χωρίς προκήρυξη και με τη μέθοδο της «διαπραγμάτευσης».