Τηλεοπτικά κανάλια: Όταν ο αποπροσανατολισμός… πάει πλατεία

Λογικό είναι. Οι καναλάρχες και οι επιτελείς των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων δίνουν και πάλι τα διαπιστευτήρια τους στο Μαξίμου, για να καταβροχθίσουν τα επερχόμενα εκατομμύρια της νέας «λίστας Πέτσα».

Το πρόβλημα, λοιπόν, της συνεχιζόμενης υπερμετάδοσης του κορονοϊού στην Αττική έχει υπεύθυνους και η ελληνική TV τους ξέρει: Για όλα φταίνε οι νέοι που κάνουν την «επανάστασή» τους και επιμένουν να μαζεύονται στις πλατείες, αγνοώντας τις συστάσεις του Χαρδαλιά, τις θεωρίες του Σύψα και τα διλήμματα του Μητσοτάκη. Αυτοί διασπείρουν τον ιό και αν το κράτος τους μαζέψει, το πρόβλημα θα λυθεί ως δια μαγείας!

Όχι, ούτε συνωμοσιολόγοι είμαστε, ούτε ψεκασμένοι. Φυσικά και υπάρχει πρόβλημα και κάθε αδικαιολόγητος συνωστισμός είναι επικίνδυνος και πρέπει να αποφεύγεται. Αλλά, αν κάποιος έπεφτε στην Ελλάδα από… άλλον πλανήτη και έβλεπε τις ειδήσεις στην τηλεόραση για να καταλάβει τι γίνεται γύρω του, το σαββατοκύριακο που μας πέρασε, θα συμπέραινε ότι ο κορονοϊός είναι μια ασθένεια που μεταδίδεται στις πλατείες και θα τον εξαλείψουμε αν τις αδειάσουμε.

Δεν θα μπαίναμε στον κόπο να σχολιάσουμε την εμμονή των τηλεοπτικών ειδήσεων με τη «μάχη της πλατείας», αν βλέπαμε την ίδια θέρμη και για όλες τις άλλες εστίες υπερμετάδοσης, όπως τα μέσα μαζικής μεταφοράς τα οποία, κάθε μέρα που περνάει, γίνονται και χειρότερα, διαψεύδοντας όλες τις σχετικές κυβερνητικές εξαγγελίες. Ή αν βλέπαμε και κανένα ρεπορτάζ για τα σχολεία με τις τάξεις των 25 και 30 μαθητών, που κανείς δεν φρόντισε όλο το καλοκαίρι να μην υπάρξουν, με προσλήψεις εκπαιδευτικών, αξιοποίηση διαθέσιμων κτιρίων ή έστω και λειτουργία των σχολικών μονάδων σε δύο βάρδιες, μέχρι να κοπάσει η πανδημία.

Και βέβαια, δεν βλέπουμε να απασχολεί τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων η οριακή κατάσταση του ΕΣΥ, που την περασμένη άνοιξη άντεξε χάρη στη δίμηνη καραντίνα, αλλά χωρίς lockdown πλησιάζει στα όριά του, πριν καλά καλά μπει ο Οκτώβρης. Ούτε να σχολιάζουν τον μικρό, ακόμη και σήμερα, αριθμό των τεστ που διεξάγονται (ας πούμε ο ΕΟΔΥ, ακόμη κι αν είσαι «στενή επαφή» επιβεβαιωμένου κρούσματος, σου λέει ότι δεν πρέπει να κάνεις τεστ αν δεν εμφανίσεις συμπτώματα!). Αλήθεια, αν κάναμε περισσότερα τεστ, πόσα θα ήταν κάθε μέρα τα κρούσματα;

Αντί για όλα αυτά, τα κανάλια ταΐζουν την κοινή γνώμη κουτόχορτο και λειτουργούν ως εστίες… υπερμετάδοσης της κυβερνητικής προπαγάνδας. Τη μια φταίνε οι μετανάστες, λες και αυτοί επέλεξαν να ζουν στις συνθήκες που τους καθιστούν πιο ευάλωτους στον κορονοϊό (και σε κάθε άλλη ασθένεια). Την άλλη φταίνε τα πιτσιρίκια, μικρά και μεγαλύτερα, που μαζεύονται στις πλατείες θέλοντας να ζήσουν λίγη από την ελευθερία που έχει ανάγκη η ηλικία τους, σε μια εποχή που οι ελευθερίες πάνε περίπατο. Την παράλλη, οι μαθητές που κάνουν καταλήψεις ζητώντας τα αυτονόητα είναι ταραξίες και υπονομευτές της εθνικής προσπάθειας και πρέπει να τους μαζέψει ο Χρυσοχοΐδης. Στο τέλος το πρόβλημα είναι το αλκοόλ που μας χαλαρώνει και μας φέρνει πιο κοντά, οπότε θα νικήσουμε τον «αόρατο εχθρό» κλείνοντας τις κάβες και τα περίπτερα στις 12 τα μεσάνυχτα. Λες και δεν μπορείς να πας στην πλατεία με ένα σακίδιο μπύρες από το σούπερ μάρκετ και να τις πίνεις όλο το βράδυ…

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει κάθε λόγο να κρύβει τις αδυναμίες της κρατικής μηχανής πίσω από το δίλημμα (το λες και απειλή) «αυτοπροστασία ή καραντίνα». Έτσι κι αλλιώς, από την αρχή της πανδημίας το κυβερνητικό αφήγημα περιστρέφεται γύρω από την «ατομική ευθύνη», προσπαθώντας να αποστρέψει την προσοχή από τη σαφή, σε τέτοιες περιπτώσεις, ευθύνη της Πολιτείας. Η δημοσιογραφία, όμως, δεν έχει κανένα λόγο να κρύβει τις αδυναμίες του Μητσοτάκη, πίσω από ρεπορτάζ που θα μπορούσαν να γράφονται στο Μαξίμου.

Αλλά, ποια δημοσιογραφία; Δημοσιογραφία και τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων έχουν πάρει διαζύγιο εδώ και χρόνια. Δεν είναι τυχαίο που στην τελευταία έρευνα της Prorata για τις στάσεις των πολιτών απέναντι στην πανδημία, το 64% όσων ενημερώνονται καθημερινά από τη τηλεόραση αξιολογεί θετικά την κυβερνητική διαχείριση, ενώ όσοι επιλέγουν άλλες πηγές ενημέρωσης την αξιολογούν θετικά μόλις σε ποσοστό 21%.

Υ.Γ. Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά οι συστημικές εφημερίδες άρχισαν να προετοιμάζουν την κοινή γνώμη για την κοινωνική και οικονομική κατάρρευση που έρχεται, με ή χωρίς lockdown. «Η τέλεια καταιγίδα», «Έξι μήνες αγωνίας», «Στην κόψη του ξυραφιού» ήταν μερικοί από τους τίτλους του σαββατοκύριακου. Μη νομίζετε ότι άρχισαν να αντιπολιτεύονται τον «Μωυσή». Απλώς, ετοιμάζουν το έδαφος για τα χειρότερα…