Το οξύμωρο των Ελλήνων: Όσο φτωχαίνουμε τόσο… σπαταλάμε

Mια είδηση που πέρασε στα ψιλά αρκετών εντύπων και sites με τριβελίζει πολλές μέρες τώρα: Είμαστε, λέει, οι Έλληνες, άκουσον άκουσον, τέταρτοι στη σπατάλη τροφίμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Για να σας το πάω πιο πέρα και να μιλήσω με αριθμούς, η ΕΕ λέει ότι, ούτε λίγο, ούτε πολύ, στον κάθε Έλληνα ανά έτος αντιστοιχούν… 196 κιλά πεταμένη τροφή.

Νούμερο εξωπραγματικό αν σκεφθεί  κανείς πόσο φτωχοποιημένη εξακολουθεί να είναι, ακόμα, μετά την δεκαετή οικονομική κρίση, μεγάλη μερίδα του πληθυσμού ή το σημαντικό ποσοστό ανεργίας που υπάρχει και διαγράφει ακόμα πιο ανοδική πορεία μετά και την επέλαση του κορονοιού τους τελευταίους μήνες.

Από την άλλη σκέπτομαι πόσο έχουμε αλλάξει σαν λαός τα τελευταία χρόνια: Πριν από μια δεκαετία, αν ζητούσες να σου βάλουν μαζί σου σε πακέτο φαγητό που περίσσευε σε ένα τραπέζι σε εστιατόριο, θα σε κοιτούσαν το λιγότερο σαν… UFO.

Σήμερα αυτό θεωρείται, πλέον, και ακόμα περισσότερο μετά την πανδημία, σχεδόν… απαραίτητο και αυτό, κατά τους αρμόδιους φορείς που παρακολουθούν κοινωνικά το φαινόμενο της σπατάλης τροφίμων στην ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια, είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα.

Ωστόσο, χρειάζεται να γίνουν ακόμα πολλά για να αντιληφθούν τόσο οι μεγάλες εταιρίες, όσο και ο απλός κόσμος πόσο σημαντικό είναι να μην πηγαίνει ούτε μια μερίδα φαγητού χαμένη πλέον: Σε μια χώρα που υπάρχει πολύς κόσμος που στέλνει το παιδί του χωρίς κολατσιό στο σχολείο, σε ένα κράτος που ακόμα υπάρχουν άτομα που ψάχνουν για να βρουν κάτι να φάνε στα σκουπίδια.

Σε σωστή κατεύθυνση είναι η πρόσφατη ενέργεια, προς αυτό το σκοπό, του Υπουργείου Περιβάλλοντος, όμως αν δεν καταγραφεί πραγματικά μια στροφή των Ελλήνων, θα είναι δύσκολο να γίνει πραγματική στροφή όλης της κοινωνίας.