Βίκυ Χατζηβασιλείου: «Δεν μας συμβαίνει η ζωή, εμείς τη δημιουργούμε»

Συνέντευξη στη Φιλίππα Ταμπάρη

Τη Βίκυ (την αποκαλώ με το μικρό της όνομα, γιατί έτσι νιώθω αυτή τη στιγμή, γράφοντας το κείμενο αυτό) την ξέρω πολλά χρόνια, από όταν ήμουν στη Θεσσαλονίκη και δίναμε ραντεβού στον «Κήπο του Καλού» όσοι γνωρίζουν την πόλη, καταλαβαίνουν πού αναφέρομαι- για να πάμε γυμναστήριο και μετά, αν είχαμε χρόνο, για καφέ…

Στη συνέχεια η Βίκυ, αφού έφυγε από τον Antenna, πήγε στην ΕΡΤ3 όπου παρουσίαζε ένα καθημερινό ενημερωτικό μαγκαζίνο και εκεί είχαμε μια συνεργασία. Με τα χρόνια χαθήκαμε, αλλά κάθε φορά που την έβλεπα στην τηλεόραση, διαπίστωνα πως η Βίκυ που γνώριζα δεν άλλαξε: Πάντα συνεπής στα «πιστεύω» της, έξυπνη, ευέλικτη, always fit, με μια ροή λόγου σωστή, διορατική (Υδροχόος γαρ).

Η Βίκυ Χατζηβασιλείου θα έλεγα πως αντιπροσωπεύει αυτό που είχε πει η Κοκό Σανέλ: Το μυστικό για να πετύχει μια γυναίκα, είναι να ξέρει ποια είναι και τι θέλει.

 

Βίκυ πώς είναι η καθημερινότητά σου αυτή την περίοδο;

Είμαι την επόμενη μέρα ακριβώς από ένα παρά πολύ δυνατό σεμινάριό μου που έγινε στη Θεσσαλονίκη, με ογδόντα άτομα. Νιώθω άδεια από ενέργεια, αλλά ταυτόχρονα πολύ γεμάτη από ευγνωμοσύνη, δοτικότητα. Πρόκειται για σεμινάρια αυτοβελτίωσης, η αγάπη του κόσμου μέσα σε όλο αυτό είναι έκδηλη, οπότε καταλαβαίνεις πόσο ωραίο είναι όλο αυτό που εισπράττω και νιώθω. Πόση δικαίωση μού δίνει αυτή η πράξη της αγκαλιάς! Γιατί έκανα μεγάλη προσπάθεια, δεν είναι κάτι το εύκολο τώρα να ξαναπάω πανεπιστήμιο και τα λοιπά…

Όταν όμως θέλεις κάτι πολύ, δεν το πετυχαίνεις; Στα σεμινάριά σου αυτό δεν είναι και ένα σημαντικό σημείο αναφοράς ή αφετηρίας; Η θέληση;

Αυτό όμως δεν σημαίνει πως χρωματίζει με ευκολία τις καταστάσεις, απλά η θέληση είναι το καύσιμο για να ξεπεράσεις τις δυσκολίες. Το να ξεκινήσεις όμως σε μια άλλη φάση -και ηλικιακά όπως εγώ- ώστε να αλλάξεις και επαγγελματική πλεύση, δεν είναι κάτι εύκολο. Ήμουν τριάντα χρόνια στην τηλεόραση, όσο να ‘ναι έχει δυσκολία. Χαίρομαι όμως γιατί εξελίχθηκα από αυτό.

Βίκυ μου σε γνωρίζω πολλά χρόνια, έχω συναναστραφεί μαζί σου, κάνοντας παρέα… Είσαι ένα άτομο που ο απέναντί σου καταλαβαίνει πως μπορεί να πει και κάτι παραπάνω μαζί σου, έχεις ανησυχίες, δεν κοιτάς την επιφάνεια, έχεις τελειώσει τη Νομική. Όλα αυτά κάτι δείχνουν, ακόμη και η πρόσφατη ενασχόλησή σου με τα σεμινάρια αυτοβελτίωσης…

Σε ευχαριστώ! Θεωρώ πως ήρθαμε σε αυτή την ζωή για να εμπειριωθούμε και να βιώσουμε τα συναισθήματά μας. Χαίρομαι ιδιαίτερα που βοήθησα κόσμο να «μπει» στα συναισθήματά του, μέσα από την τηλεοπτική εκπομπή που είχα δεκαπέντε χρόνια (δεκατέσσερα το «Πάμε πακέτο» και έναν χρόνο το «Έχεις γράμμα»). Νιώθω λοιπόν ότι, οι κύκλοι ολοκληρώνονται για να ανοίξουν καινούργιοι. Έχω μπει σε έναν νέο κύκλο αποστολής, γιατί ως αποστολή το αντιλαμβάνομαι αυτό που κάνω τώρα, ώστε να βοηθήσω τον κόσμο στην αφύπνισή του, έτσι ώστε να συνδεθεί με το πεδίο δυνατοτήτων που υπάρχει εκεί έξω. Ο άνθρωπος, Φιλίππα μου, έχει πολλές δυνατότητες. Το μόνο που τον ανακόπτει από το να «βουτήξει» σε αυτό όλο που υπάρχει είναι μια πολύ στενή ζώνη εμπειρίας. Η αντίληψη του ότι, όλα συμβαίνουν στον μηχανικό, υλικό κόσμο. Και όμως, τα περισσότερα συμβαίνουν στον κόσμο που δεν είναι ορατός. Δεν μας συμβαίνει η ζωή, εμείς τη δημιουργούμε με το δονητικό σημείο έλξης. Οι σκέψεις λειτουργούν σαν κύματα.

Ας έρθουμε στον τηλεοπτικό κόσμο… Ήταν γνωστό πως θα παρουσίαζες μια τηλεοπτική εκπομπή στον Antenna. Tι μεσολάβησε και δεν σε βλέπουμε τελικά, δεδομένου πως η εκπομπή έχει ξεκινήσει με άλλους παρουσιαστές;

Η εκπομπή ναι, ξεκίνησε, εγώ δεν ξεκίνησα. Ήταν μια πρόταση που μου έγινε από τον Antenna και προσπάθησα να βάλω δικές μου ιδέες. Όταν όμως είδα πως η εκπομπή θα γίνει με έναν διαφορετικό τρόπο, ένιωσα ότι πάει να γίνει κάτι που δεν θα με εκφράζει. Μετά από τόσα χρόνια ξέρω, πλέον, τι θέλω αλλά και τι περιμένει ο κόσμος από εμένα. Όποτε δεν υπήρχε συναντίληψη. Έτσι θεώρησα πιο δίκαιο, για εμένα αλλά και για τον κόσμο, να μην το κάνω.

Βίκυ, πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα ή αν θέλεις, πόσο έχει αλλάξει ο τρόπος που σήμερα κάνουν κάποιοι τηλεόραση; Ακόμα και αυτοί που αποφασίζουν για το ποιος ή πώς θα είναι σε ένα τηλεοπτικό προϊόν;

Τώρα είναι πιο άγρια από ποτέ! Εκεί που συμφωνείς κάτι, εκεί αναιρείται, δεν υφίσταται η συνθήκη που νόμιζες… Είναι λίγο ένα μικρό Βυζάντιο. Θεωρώ ότι, έχει πολλή τοξίνη η τηλεόραση πλέον, ενώ μπορείς να δώσεις πράγματα, δεν τους ενδιαφέρει! Τους ενδιαφέρει μόνο, αυτούς που έχουν τις θέσεις τους, πώς θα τις κρατήσουν. Εμένα πάντα ο στόχος μου και αυτό που με ενδιέφερε ήταν ο κόσμος, να δώσω κάτι αξιοπρεπές στον κόσμο. Τον σέβομαι! Και ξέρεις κάτι, η αλήθεια είναι πάντα αντιληπτή γιατί έχει δόνηση και εγώ έχω μάθει να δίνω και να λέω στον κόσμο την αλήθεια!

Ποια είναι η δίκη σου αλήθεια; Τι είναι αυτό που αγαπάει ο κόσμος σε εσένα;

Το γεγονός πως σέβομαι τους ανθρώπους γύρω μου, δεν συμβιβάζομαι. Και σέβομαι και τον εαυτό μου.

Θα υπήρξαν και καλές στιγμές μέσα στα τριάντα χρόνια στην τηλεόραση. Τι κρατάς, τι θυμάσαι; Έχεις κάνει φιλίες από τον χώρο;

Φιλίες με την έννοια τη βαθειά, όχι. Εμένα οι φίλες μου είναι φιλίες από μικρό κορίτσι που ήμουν. Δεν έχουν αλλάξει, με αυτούς συμπορεύομαι και μοιράζομαι πράγματα. Σίγουρα όμως, μια σχέση με τους συνεργάτες που είχα εξακολουθώ να έχω, να βγούμε να πιούμε ένα κρασί, να μιλήσουμε… Αλλά, όχι να πούμε τα βαθιά μας προβλήματα.

Χρησιμοποιείς τα social media, ενίοτε για να τοποθετηθείς στα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας. Θεωρώ πως είσαι από τους ανθρώπους που μπορούν να προσφέρουν και να αξιοποιηθούν. Θα σε ενδιέφερε η πολιτική;

Δίνω πολλά περισσότερα πράγματα στον κόσμο, ξέρεις, χωρίς να με δεσμεύει η γραμμή κάποιου κόμματος. Υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία από αυτό; Δεν υπάρχει. Το κάνω και μέσα από τα σεμινάρια αυτογνωσίας μου, δεν με ενδιαφέρει κάτι άλλο. Γιατί και εκεί είναι ένας τεράστιος συμβιβασμός που πρέπει να κάνεις, και με τις αξίες σου ενίοτε, και με αυτά που προκύπτουν.

Πώς τοποθετείσαι σχετικά με τα σκάνδαλα που έχουν προκύψει τον τελευταίο καιρό και αφορούν κακοποιήσεις, μίζες και άλλα;

Είναι θλιβερό, αν έχουν συμβεί αυτά. Όμως, είτε έχουν συμβεί είτε όχι, εμείς ως έθνος την έχουμε πάρει την πίκρα. Δεν επιτρέπεται! Όταν είσαι σε τέτοιες θέσεις, πρέπει να είσαι δέκα φορές πιο προσεκτικός στις επιλογές σου. Εμείς όμως έχουμε εκτεθεί, ως έθνος.

Τι εισπράττεις, και μέσα από τα σεμινάρια που κάνεις, από τις γυναίκες σήμερα;

Από τους ανθρώπους γενικότερα, όλοι έχουν την ανάγκη να βελτιώσουν κάποιες συνθήκες ζωής και δεν αναφέρομαι τόσο στις υλικές, όσο στις συναισθηματικές. Θέλουν χαρά, τους λείπει η χαρά, η δόνησή της που είναι πολύ σημαντική και αυτό που κάναμε και χθες, στον διαλογισμό που τους έδειξα , ήταν να περάσουμε στο υποσυνείδητο την πληροφορία της χαράς, ώστε να έλκουμε καταστάσεις χαράς. Αυτό χρειάζεται ο άνθρωπος.

Γιατί δεν χαιρόμαστε; Από φόβο; Από ενοχή;

Θέλουμε να χαρούμε, απλώς το συναίσθημα που έχουμε μέσα μας δεν μας αφήνει, γιατί υπερτερεί ο φόβος, η αγωνία, το άγχος και άλλα συναισθήματα, παρά ευγνωμοσύνη και χαρά. Δεν έχουμε πολλά θετικά συναισθήματα μέσα μας, οπότε όταν συμβαίνει αυτό, ε, τι θα έλξεις από το σύμπαν, αρνητικά συναισθήματα! Είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε και νιώθουμε. Και το σύμπαν είναι ανταποδοτικό και θα είναι πάντα εκεί και θα είναι ο αφόρητα ειλικρινής καθρέφτης σου!

Πολύ ωραίο αυτό το τελευταίο! Πού μπορεί ο κόσμος να ενημερωθεί για αυτά τα σεμινάρια; Υπάρχει κάποιο τηλέφωνο επικοινωνίας;

Και μέσα από τα social media τα δικά μου και από το τηλέφωνο 6944 144117. Το επόμενο σεμινάριο που θα κάνω θα είναι στο Λουτράκι, στις 25 Μαΐου, ένα τετραήμερο. Θεσσαλονίκη και Αθήνα του χρόνου πάλι.

Τόσα χρόνια πηγαινοέρχεσαι Αθήνα-Θεσσαλονίκη, τη Θεσσαλονίκη δεν την άφησες ώστε να μείνεις στην Αθήνα μόνιμα. Πώς είναι όλο αυτό το πήγαινε-έλα;

Μου αρέσει όλο αυτό, με ιντριγκάρει η αλλαγή αυτή. Η Θεσσαλονίκη είναι το σπίτι μου, το λιμάνι μου, οι φίλοι μου, οι προπονήσεις μου, η οικογένειά μου… Η Αθήνα είναι η δημιουργία, ο πολιτισμός, με την έννοια ότι έχεις πιο πολλές επιλογές σε θέατρα, παραστάσεις και άλλες εκδηλώσεις. Είναι ένα κέντρο πολιτισμικό. Ξέρεις, πάντα προτεραιότητά μου ήταν η οικογένεια και όχι η δουλειά μου, γι’ αυτό και δεν έφυγα από τη Θεσσαλονίκη. Για εμένα η Αθήνα ήταν το κομμάτι της συνεργασίας και όλα τα υπόλοιπα, οι φίλοι κ.λπ. είναι στη Θεσσαλονίκη.

Κεφάλαιο «γάμος». Μίλησέ μου για τον Γιάννη, τον σύζυγό σου, που πάντα είναι δίπλα σου. Όχι πίσω σου, δίπλα σου. Πολύ σημαντικό αυτό για ένα ζευγάρι με τόσα χρόνια κοινής πορείας.

Είναι δίπλα μου και με υποστηρίζει σε όλα! Ο Γιάννης με πιστεύει πολύ ως άνθρωπο γιατί με ξέρει πολύ καλά. Είμαστε τριάντα χρόνια μαζί, παντρευτήκαμε πολύ μικροί και οι δυο. Με γνωρίζει πολύ καλύτερα από τη μητέρα μου (γέλια)!

Πώς βλέπεις τη Βίκυ στο μέλλον;

Να χαμογελάω! Θα ήθελα έναν χαρούμενο εαυτό, με τις όποιες επιλογές του. Να είμαι καλά, με ωραία συναισθήματα! Πρέπει να χαιρόμαστε τον εαυτό μας. Όταν αγαπήσεις τον εαυτό σου, τότε θα ζήσεις τη ζωή που αγαπάς.