Υπηρεσιακά, «ξύλινα» και χωρίς απαντήσεις

Οχυρωμένη πίσω από την τραπεζική ορολογία, η διευθύντρια εποπτείας της ΤτΕ δεν κατάφερε να πείσει για τα «δανεικά και αγύριστα» ΜΜΕ και κομμάτων.

Όπως αναμενόταν, η επικεφαλής του συστήματος εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδος, (από το 2015), Σπυριδούλα Παπαγιαννίδου, κατά την διάρκεια της μαρτυρικής κατάθεσής της στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, απέφυγε να αιτιολογήσει επαρκώς το φαινόμενο του υπερδανεισμού των επιχειρήσεων Τύπου και των πολιτικών κομμάτων, ιδίως τα χρόνια της κρίσης, λέγοντας ότι από το 2000 και μετά, η νομοθεσία δεν επιτρέπει παρεμβάσεις της ΤτΕ στην διαδικασία χορήγησης δανείων.

Καταφεύγοντας σε μια τυπική ορολογία επιχείρησε να προστατεύσει την εικόνα του φορέα της, αφήνοντας όμως αναπάντητο ένα καίριο ερώτημα, όπως επανειλημμένα το έθεσε το μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Σπύρος Λάππας: «Τι εποπτεία ασκεί η ΤτΕ, όταν τα ΜΜΕ οφείλουν 1,3 δισ. ευρώ και τα κόμματα 420 εκατ. ευρώ, δανεικά και αγύριστα;».

Η κ. Παπαγιαννίδου, αν και υποστήριξε ότι η ΤτΕ επιβάλλει κάθε χρόνο κυρώσεις στις τράπεζες συμβάλλοντας ακόμη και στην απομάκρυνση τραπεζικών στελεχών, κατέληξε στο ότι, «όταν διαπιστώνεται επισφαλής χορήγηση δανείων – δίχως δηλαδή τις απαιτούμενες εγγυήσεις – τότε υποχρεώνουμε τις τράπεζες να αυξήσουν τις προβλέψεις τους και εάν τα πράγματα πάνε ακόμα πιο άσχημα τις υποχρεώνουμε να ενισχυθούν κεφαλαιακά».

Ωστόσο, σε άλλο σημείο της κατάθεσής της, η διευθύντρια του εποπτικού συστήματος της ΤτΕ παραδέχθηκε: «Δεν είχαμε την αρμοδιότητα ή τα νομοθετικά εργαλεία για να αντιδράσουμε και να περιορίσουμε τις δανειοδοτήσεις που γίνονταν σε περιόδους ευφορίας. Το πάρτι αυτό δεν ήθελε κανείς να το χαλάσει. Ήταν δύσκολο να ασκηθεί αυστηρή εποπτεία και να βάλει φρένο. Όμως υπήρχαν και ήταν ισχυρές, οι απαιτήσεις κεφαλαιακής επάρκειας».

Η κ. Παπαγιαννίδου καταλόγισε κωλυσιεργίες και απροθυμία στην Τράπεζα Αττικής: «Με την άσκηση πιέσεων και εκδόσεων πορισμάτων, καταφέραμε, σε ένα βαθμό, να αλλάξουμε κάποια πράγματα. Εμφάνιζε πάντα απροθυμία συμμόρφωσης για αλλαγές. Έδειχνε αδυναμία διόρθωσης κάποιων ζητημάτων στον τρόπο λειτουργίας της, παρά τις συνεχείς συστάσεις της Τράπεζας της Ελλάδος. Με δυσκολία άλλαξαν ορισμένα πράγματα», ανέφερε.