Αν σας βαστάει, αγοράστε τα ακίνητα στην τιμή που τα φορολογείτε

Από το απόγευμα της Παρασκευής, το τηλέφωνο χτυπάει ασταμάτητα. Φίλοι , συνάδελφοι, γνωστοί δεν συζητούν τίποτα άλλο από το …κακό που τους βρήκε με τον ΕΝΦΙΑ. Και να φανταστεί κανείς ότι είναι Αύγουστος, ότι προς το παρόν δεν έχουν ενημερωθεί παρά το 15% των υπόχρεων για το ύψος του φόρου που πρέπει να πληρώσουν.

Τα κακά μαντάτα κυκλοφορούν γρήγορα, θα τα μάθουν και οι υπόλοιποι. Και θα πολλαπλασιαστούν οι συζητήσεις όπως αυτές που γίνονται τα τελευταία 24ωρα με φίλους, συγγενείς, γνωστούς και συναδέλφους. Αναρωτιέστε για το περιεχόμενο τους; Ας αφήσουμε κατά μέρος το ακατάλληλο. Ας σταθούμε στην κοινή συνισταμένη. Η οποία είναι εξής: Ένας φόρος μπορεί να είναι βαρύς αλλά να είναι έντιμος. Στην περίπτωση του ΕΝΦΙΑ, αυτό δεν ισχύει. Αυτός ο φόρος είναι ανέντιμος.

Όχι γιατί φορολογεί όποιο ακίνητο υπάρχει. Αυτό ας υποθέσουμε ότι εντάσσεται στη λογική της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης. Αλλού είναι το ανέντιμο: ότι φορολογεί για αξίες οι οποίες δεν υπάρχουν. Δεν μπορεί ένα μισή ώρα έξω από το Βαθύ της Σάμου που απέχει πάνω από δύο χιλιόμετρα από τη θάλασσα να κοστολογείται 290.000 ευρώ. Και στο κάτω-κάτω.

Πιστεύει το υπουργείο Οικονομικών ότι αυτή είναι αξία του; Ας αφήσει κατά μέρος τα σενάρια για διενέργεια πλειστηριασμών σε τιμή χαμηλότερη των αντικειμενικών αξιών. Ας μας κάνει πρόταση να αγοράσει τα ακίνητα στην τιμή με βάση την οποία μας φορολογεί. Δύο μέτρα και δύο σταθμά δεν γίνεται.