Οργή και δράση

Είναι φίλος από τα μαθητικά χρόνια. Η πορεία μας κοινή και γι’ αυτό η γνώμη του έχει βαρύνουσα σημασία.

Εδώ και τρεις μήνες του ζητάω να γράψει την προσωπική του εμπειρία και τη δική του άποψη για τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Όλες τις φορές μου απαντούσε ότι δεν θέλει να γίνει «πολύ σκληρός για τους από πάνω». Διαφορετικά ένα «ξερό» άρθρο και απλή καταγραφή γεγονότων δεν θα έλεγε τίποτε. Άλλωστε, ούτε εμείς το θέλουμε…

Με πήρε τηλέφωνο χθες το βράδυ από την πόλη που βρίσκεται (αχ! τυχερέ…) και έβγαλε όλη την οργή του. Η επίσημη ελληνική πολιτεία είναι παντελώς απούσα από τη διαχείριση του ρωσικού εμπάργκο στα ευρωπαϊκά (άρα και στα ελληνικά) προϊόντα! «Μας κάνουν άνεργους, εκεί που μπορούσαν να μας εκμετελλευτούν για να έχει η χώρα μας γεωπολιτικά και οικονομικά οφέλη», μου είπε και συμπλήρωσε με φράσεις που… δεν γράφονται!

Αργά για δάκρια φίλε! Τώρα είναι η ώρα της δράσης, για να φύγουν οι επικίνδυνοι!