Το πρώτο στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ

Η φθορά της κυβέρνησης του Κυρ. Μητσοτάκη τον τελευταίο μήνα δεν είναι απλώς εμφανής. Εκπλήσσει με την ταχύτητα της, το βάθος που αποκτά, αλλά και με την αναπάντεχη παραδοχή και αναγνώρισή της ακόμα και από τα φίλια μέσα ενημέρωσης.

Το κυβερνητικό “μπάχαλο” με την τροπολογία για την πολυιδιοκτησία στο ποδόσφαιρο, έφερε σε σύγκρουση επιχειρηματικές προτεραιότητες, πολιτικές συμμαχίες, οικονομικές δοσοληψίες.

Η κυβέρνηση με τους χειρισμούς της κατάφερε να ανοίξει ρωγμές ακόμα και στο τοίχος που την προστατεύει και τις χαρίζει απλόχερα διψήφιες διαφορές στις δημοσκοπήσεις.

Κάπως έτσι είδαμε φίλια προς την κυβέρνηση κανάλια να ανακαλύπτουν μειώσεις αντί αυξήσεων στις συντάξεις!

Εφημερίδες προσκείμενες να ανακαλύπτουν ελλείψεις φαρμάκων, ανεπάρκειες και καυγάδες μεταξύ υπουργών. Επιβεβαιώνοντας ακόμα ότι, όντως η βίλα του πρωθυπουργού στην Τήνο είναι μεσοτοιχία με αυτή του κ. Χριστοφοράκου.

Με δεδομένη τη ρευστότητα που διαμορφώνεται από την έκταση της κυβερνητικής φθοράς μοιραία τα βλέμματα εστιάζονται στην αξιωματική αντιπολίτευση που βρίσκεται σε κρίσιμη συγκυρία. Η ανασυγκρότηση, η διεύρυνση και ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι διαδικασίες σοβαρότατες, πλην όμως “εσωτερικές” σε μια συγκυρία που το πολιτικό σκηνικό δείχνει να έχει πάρει φωτιά.

Εδώ είναι και το βραχυχρόνιο στοίχημα που πρέπει να κερδίσει η Κουμουνδούρου. Αφενός συνδυάζοντας τις διαδικασίες ανασυγκρότησης με ενεργή παρουσία του πλειοψηφικού ρεύματος των προοδευτικών πολιτών στις εξελίξεις. Να μετατρέψει μια εσωστρεφή διαδικασία σε κοινωνική παρουσία που θα αποτρέπει το ξήλωμα κοινωνικών και δημοκρατικών κατακτήσεων από τον νεοφιλελεύθερο οδοστρωτήρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αυτό είναι ένα πρώτο και σημαντικό στοίχημα.

Σε αυτή την κατεύθυνση το αμέσως επόμενο διάστημα η Κουμουνδούρου θα αναδείξει τη “μαύρη βίβλο” του πρώτου επταμήνου της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Κωδικοποιώντας όλες τις πολιτικές της κυβέρνησης που ήδη εφαρμόζονται ή πρόκειται να τεθούν σε εφαρμογή σε βάρος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Πρώτα στην ατζέντα βρίσκονται τα Εργασιακά και τα Ασφαλιστικά, όπου οι κυβερνητικές επιλογές προκαλούν σημαντικές απώλειες για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, όπως και τα θέματα της υγείας και της παιδείας όπου υπονομεύονται οι κοινωνικές παροχές σε όφελος ιδιωτικών συμφερόντων.

Και βέβαια θα υπογραμμίζεται ότι όλα αυτά υλοποιούνται κάτω από την επίβλεψη ενός “επιτελικού κράτους” διορισμένων με κύρια αποστολή την εκπλήρωση υποσχέσεων σε επιχειρηματικούς και μιντιακούς βαρόνους.