Κύριε Μητσοτάκη, μήπως κάνετε λάθος;
Οι μεγάλοι ηγέτες, διακρίνονται για την οξυδέρκεια, αλλά και για το μεγαλείο της ψυχής τους. Για τις μεγάλες αποφάσεις που καλούνται να λάβουν, αλλά και για το γεγονός ότι αναγνωρίζουν τα λάθη τους.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται σε αυτήν ακριβώς τη… διασταύρωση. Εκεί δηλαδή που θα κριθεί από την Ιστορία, αν θα μπορεί να συγκαταλέγεται στους μεγάλους ηγέτες, ή αν απλώς θα τοποθετηθεί στους πολιτικούς άρχοντες του… συρμού. Δηλαδή σε εκείνους που δεν πήραν κρίσιμες αποφάσεις, δεν έκαναν τομές για το καλό του τόπου, δεν κυβέρνησαν με θάρρος και τόλμη. Δυστυχώς, από τους πρώτους επτά μήνες διακυβέρνησης της ΝΔ, μόνο θάρρος και αποφασιστικότητα δεν βλέπουμε από το σημερινό πρωθυπουργό.
Από πού να το πιάσει κανείς: Από την εξωτερική πολιτική; Τείνει να γίνει… διπλωματικός όρος ο «προβλέψιμος σύμμαχος» που ο σημερινός πρωθυπουργός θέλησε να προωθήσει για τη χώρα μας. Αποτέλεσμα; Αντί να σέβονται την Ελλάδα και να εκτιμούν την άποψή της, μιας και βρίσκεται σε τόσο κομβικής σημασίας θέση, στη ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, αντίθετα, ούτε στη… διάσκεψη του Βερολίνου για το Λιβυκό δεν μπορεί να κληθεί. Οι θέσεις της χώρας μάλλον δεν αφορούν τους συμμάχους της, που προτιμούν να μπλέκουν σε… τουρκικά παζάρια με τον Σουλτάνο Ερντογάν, παρά να συζητούν με τον Κ. Μητσοτάκη. Αποτυχία…
Στο εσωτερικό; Τη θέση του διαλόγου και της αλληλοκατανόησης, έχουν πάρει τα… όπλα και τα ΜΑΤ! Περίστροφα στην ΑΣΟΕΕ, ξυλοδαρμοί ανυποψίαστων πολιτών δίχως αφορμή (βλέπε περίπτωση Ινδαρέ) και τελευταίο μα πολύ χειρότερο κρούσμα, η απόβαση των ΜΑΤ στη Λέσβο και στη Χίο! Μια απόφαση που δημιουργεί εμφυλιοπολεμικές μνήμες και γυρίζει πίσω τη χώρα, δεκαετίες ολόκληρες. Είναι χαρακτηριστική η εικόνα ενός παππού στη Λέσβο, που αν και υποβαστάζεται από τον εγγονό του, απευθύνεται προς τις δυνάμεις των ΜΑΤ και τους ρωτάει φωνάζοντας: «Τι είστε, βρε; Στρατός κατοχής είστε; Δεν ντρέπεστε;» Είναι πραγματικά να ντρέπεται συνολικά η ελληνική κοινωνία, γι’ αυτό το κατάντημα…
Μια κοινωνία που παρακολουθεί αποχαυνωμένη να συντελείται έγκλημα στα προσφυγονήσια και δεν αντιδρά. Αρκεί οι πρόσφυγες να μην έρθουν έξω από την δική μας πόρτα και ας είναι οπουδήποτε αλλού… Ντροπή, πραγματικά ντροπή…
Θα πληρώσουμε όλοι αυτές τις κομπορρημοσύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αυτά τα… αντριλίκια με τα περίστροφα και με τα ΜΑΤ. Πριν όμως να είναι πολύ αργά, μήπως ήρθε η στιγμή ο Πρωθυπουργός της χώρας να καταλάβει ότι έκανε λάθος και να αλλάξει τακτική; Μήπως πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν πρέπει να αφήνει τους αστυνομικούς να… παίζουν με τα όπλα τους, απέναντι στα συγκεντρωμένα πλήθη; Μήπως να θυμηθεί ότι πάνε μόλις 12 χρόνια από την τραγωδία του Αλέξη Γρηγορόπουλου; Η χώρα δεν πρέπει να ζήσει ξανά τέτοιες στιγμές. Πρέπει κάποια στιγμή όλοι να μάθουν από τα λάθη τους. Και να τα παραδεχτούν… Τότε ίσως ο σημερινός πρωθυπουργός να αναδειχτεί σε πραγματικός ηγέτης…