Γκαρσόνια…
Νομίζω ότι κανείς μέχρι τώρα δεν έχει περιγράψει με τον καλύτερο τρόπο, από την Σοφία Βούλτεψη, τον πανικό της κυβέρνησης για τις συνέπειες της πανδημίας στην οικονομία, αλλά και την αντίληψη της περί τουρισμού.
Η υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου λοιπόν επιφύλαξε για μας τους …ντόπιους το ρόλο του “γκαρσονιού”, καθώς οι τουρίστες είναι αυτοί που έχουν χρήματα και πρέπει να κάνουμε θυσία, προφανώς για να σώσουμε το κυβερνητικό αφήγημα περί επανεκκίνησης της οικονομίας.
“Έχει προκύψει ένα θέμα με τις μετακινήσεις των τουριστών. Θα έχουμε ουσιαστικά πολίτες δύο ταχυτήτων, τους τουρίστες που θα κινούνται ελεύθερα και τους δικούς μας πολίτες, τους εμβολιασμένους, που δε θα μπορούν να κινηθούν”, σημείωσε απευθυνόμενη στην υφυπουργό Μετανάστευσης η δημοσιογράφος (κανάλι ΑΡΤ), με την κ. Βούλτεψη να απαντά:
“Ο τουρίστας δεν είναι απλός τουρίστας. Ο τουρίστας είναι αυτός που φέρνει χρήματα στην χώρα. Άρα πάντοτε θα κάνουμε κάποια θυσία. Δεν το κάνει για τον εαυτό του. Το κάνει γιατί ο τουρίστας που θα’ ρθει, θα ξοδέψει χρήματα”.
Η βουλευτής της ΝΔ παραδέχθηκε ουσιαστικά ότι οι τουρίστες έχουν προτεραιότητα γιατί φέρνουν λεφτά και ότι οι υπόλοιποι πρέπει να κάνουμε θυσίες και να υποστούμε περιορισμούς στις μετακινήσεις, μπας και σώσουμε χώρα από τη τραγική θέση στην οποία έχει περιέλθει εξαιτιας της κυβερνητικής πολιτικής σε υγειονομικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Κάποτε, ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου προειδοποιούσε ότι θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπη, έχοντας και μια απαξιωτική ίσως άποψη για την μετέπειτα βαριά βιομηχανία της ελληνικής οικονομίας, τον τουρισμό, καθώς έλεγε μάλιστα ότι είναι ίδιο χαρακτηριστικό οικονομικής ανάπτυξης τριτοκοσμικών χωρών.
Τότε, βέβαια στις αρχές της δεκαετίας του 80, κάνοντας τα πρώτα βήματα στην ΕΟΚ (νυν ΕΕ) , το διακύβευμα ήταν να κρατήσουμε στην Ελλάδα τις βιομηχανίες και τις βιοτεχνίες, αλλά όπως αποδείχθηκε στην πορεία, ήταν “κοινοτική” νομοτέλεια να κλείσουν ή να φύγουν από την Ελλάδα. Τελευταίο παράδειγμα, η “ΠΙΤΣΟΣ” που πλέον θα κατασκευάζει τις οικιακές συσκευές στην Τουρκία με τα χαμηλά μεροκάματα.
Έτσι γίναμε και με τη βούλα τα “γκαρσόνια” της Ευρώπης και όχι μόνο. Το 2019, έτος ορόσημο, οι τουρίστες που ήρθαν στην Ελλάδα ήταν 31,3 εκατ. χωρίς να περιλαμβάνονται οι αφίξεις από κρουαζιέρα και η μέση κατά κεφαλή δαπάνη ήταν 564 € και ο τουρισμός αντιστοιχούσε στο 20,8% του ΑΕΠ της χώρας και στο 21,7% της συνολικής απασχόλησης.
Από το φόβο λοιπόν μη γίνουμε “γκαρσόνια” μέχρι το να γίνουμε ένεκα πανδημίας γιατί οι τουρίστες είναι αυτοί που φέρνουν χρήματα υπάρχει σημαντικός χώρος για πιο ορθολογικές προσεγγίσεις. Το ζητούμενο εν τέλει είναι αν τα “γκαρσόνια θα έχουν δικαιώματα ή όχι. Και όπως όλα δείχνουν όχι, καθώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των μεγαλοξενοδόχων και όχι μόνο, προωθεί ακάθεκτη την ευελιξία στην αγορά εργασίας, καθώς ο νόμος Χατζηδάκη που καταργεί ουσιαστικά το 8ωρο βρίσκεται καθ οδόν προς τη Βουλή προς συζήτηση και ψήφιση.