Ντράπηκε και η ντροπή με τη Δικαιοσύνη για Μάτι και Ζακ

Τα δύο εκ των κορυφαίων θεμάτων της επικαιρότητας χτες δείχνουν πως η δικαιοσύνη στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά τυφλή είναι και κάθε άλλο παρά ικανοποιεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Αντιθέτως, προκαλεί και σε κάποιες περιπτώσεις χλευάζει και φτύνει στα μούτρα τους Έλληνες πολίτες.

Αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί η… λατρεία που δείχνει για τους κάθε λογής ένστολους.

Για τον Ζακ, που τον σκότωσαν μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, η δικαιοσύνη αποφάνθηκε πως είναι αθώοι οι τέσσερις αστυνομικοί που είχαν κατηγορηθεί.

Πως είναι δυνατόν να είναι αθώα αυτά τα άτομα που είδαμε να φέρονται με αυτόν τον δολοφονικό τρόπο σε έναν μισοπεθαμένο άνθρωπο, είναι κάτι που, πραγματικά, δεν εξηγείται παρά μόνο με νομικές υπερβάσεις και τερτίπια.

Αλλά, βλέπετε, η αστυνομία, που έχει καταντήσει ασύδοτη, είναι ο ένας βραχίονας πάνω στον οποίο ο Μητσοτάκης έχει στηρίξει το καθεστώς του.

Δικαιολογημένα, λοιπόν, κάποιοι πιστεύουν ότι με την απόφασή της αυτή, η δικαιοσύνη στήριξε τον Μητσοτάκη, για τον οποίο, τη δεδομένη στιγμή, θα ήταν τεράστια ήττα να τιμωρηθούν αστυνομικοί.

Εκτός αν δεν στήριξε Μητσοτάκη η δικαιοσύνη, απλώς της επιβλήθηκε αυτή η απόφαση.

Και πάμε στην υπόθεση με το Μάτι.

Εδώ και μήνες, χρόνια, κάποιοι δικαστικοί δίνουν μάχη ώστε οι κατηγορούμενοι στελέχη της ΕΛΑΣ και της Πυροσβεστικής για το Μάτι, να δικαστούν για κακούργημα.

Κι όχι για πλημμέλημα.

Γιατί πλημμέλημα δεν το λες να έχουν καεί 100 και πλέον άνθρωποι.

Όμως, έφεση, κατά του βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών για το Μάτι άσκησε ο Εισαγγελέας Εφετών Παναγιώτης Μεϊδάνης, ο οποίος διαφωνεί με τους Πρωτοδίκες τόσο για την αναβάθμιση της κατηγορίας σε κακούργημα για πέντε στελέχη της Πυροσβεστικής, όσο και για την απαλλαγή έξι κατηγορουμένων. Μεταξύ άλλων, ζητά να δικαστούν για πλημμέλημα οι 24 από τους 28 κατηγορούμενους.

Ντρέπεται και η ντροπή με αυτή την δικαιοσύνη…