Δημοσιογραφία ελεύθερη και δημιουργική!

Της Αναστασίας-Αικατερίνης Αλεξοπούλου*
Είναι προφανές: υπάρχει πρόβλημα με τον ρόλο και τη λειτουργία των Μ.Μ.Ε. στη χώρα μας! Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί η δημοσιογραφία στην Ελλάδα πάσχει; Και γιατί η αναπαραγωγή των ειδήσεων προκαλεί τα γνωστά αισθήματα αποτροπής, απόγνωσης και μιζέριας που όλοι γνωρίζουμε; Αυτά είναι βασικά ερωτήματα για τη θέση του τύπου στο κοινωνικό και πολιτικό μας γίγνεσθαι.

Αν κανείς παρακολουθήσει ένα δελτίο ειδήσεων σήμερα γεμίζει, πραγματικά, με αρνητισμό. Το έγκλημα, η απαισιοδοξία και το γενικό αδιέξοδο επικρατούν. Το κακό δίνει και παίρνει. Είναι φυσικά γεγονός ότι συμβαίνουν γύρω μας και θλιβερά πράγματα και καταστάσεις. Και αυτά πρέπει, οπωσδήποτε, να καταγράφονται. Δεν είναι όμως όλα μόνο μαύρα!

Χρειάζεται μία άλλη προσέγγιση. Για παράδειγμα, ένα έγκλημα, όσο φρικτό κι αν είναι, θα μπορούσε αντί να επιδρά άσχημα στον ψυχισμό της κοινής γνώμης, να επιτείνει τον προβληματισμό όλων μας σχετικά με τις αιτίες του και, γενικότερα, σχετικά με τις ρίζες παρόμοιων αποτρόπαιων πράξεων. Έτσι, ο ρόλος των ενημερωτικών Μέσων θα μπορούσε να είναι περισσότερο θετικός, αλλά και περισσότερο διδακτικός ως προς την προσπάθεια επίλυσης παθογενειών που χρονίζουν στην κοινωνία μας, όπως π.χ. η ενδοοικογενειακή βία ή το εμπόριο λευκής σαρκός.

Είναι, συνεπώς, ζήτημα επικοινωνιακό, αλλά και πολιτισμού των Μ.Μ.Ε., τα οποία καλούνται πλέον να προσαρμοστούν σε ένα εντελώς καινούριο ελληνικό και διεθνές περιβάλλον. Κρίσεις που διαδέχονται η μία την άλλη -από την οικονομία στην πανδημία και τώρα πια στην ενέργεια και τον πόλεμο- διαμορφώνουν νέες αντιλήψεις και, επομένως, επιβάλλουν έναν άλλο ρόλο για τον τύπο, γραπτό και προφορικό. Και εκεί πρέπει να εστιάσει κανείς, αν θέλει μία καλύτερη εικόνα για τα Μ.Μ.Ε. και τη θέση τους ως πραγματική «τέταρτη εξουσία».

Ας κάνουμε λοιπόν την αρχή! Ας μετατρέψουμε τη δημοσιογραφία στην Ελλάδα σε ένα λειτούργημα της ελευθερίας και της δημιουργίας! Με πάθος για την αλήθεια, αλλά και με ρόλο παιδαγωγικό, χωρίς τις εντάσεις και τη φόρτιση που δημιουργούν οι αρνητικές ειδήσεις και χωρίς μουσικές υποκρούσεις που παραπέμπουν στον θάνατο. Μπορούμε και πρέπει να το κάνουμε. Για να γίνει ξανά ο τύπος ένας θεσμός ιερός, όπως οφείλει εκ φύσεως να είναι, για να σταθεί και πάλι δίπλα στον πολίτη και τα πραγματικά του προβλήματα.

* Βουλευτής Β1 Βορείου Τομέα Αθηνών, Ελληνική Λύση