Το ακαταδίωκτο πάει τρένο… 

Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου

Ήταν από τις πρώτες πρωτοβουλίες του συστήματος Μητσοτάκη. Τον Νοέμβριο του 2019, ο υπουργός Δικαιοσύνης φέρνει στη Βουλή διάταξη στον Ποινικό Κώδικα, που προβλέπει το ακαταδίωκτο για τραπεζικά στελέχη τα οποία εμπλέκονται στη χορήγηση και διευθέτηση δανείων. Η διάταξη φυσικά ψηφίζεται, υφαίνοντας ένα δίχτυ απόλυτης προστασίας, αφού για να διωχθούν θα πρέπει να υπάρξει έγκληση από τα τραπεζικά ιδρύματα, δηλαδή να μηνύσουν τον εαυτό τους!

Ακύρωσαν έτσι παντελώς τη Δικαιοσύνη, καθώς οι εισαγγελικές αρχές δεν θα μπορούν να κινούνται αυτεπαγγέλτως σε υποθέσεις απιστίας, ούτε να ασκούν ποινικές διώξεις. Ποια θαλασσοδάνεια σε κόμματα και ΜΜΕ και ποιες χαριστικές ρυθμίσεις; Όλα στο αρχείο της λήθης και της συγκάλυψης. Και ύστερα ήρθαν τα funds…

Ενάμιση χρόνο μετά, τον Απρίλιο του 2021, με την ανθρωπότητα τρομοκρατημένη, ήδη, από την πανδημία και εθισμένη ως εκ τούτου στην πλήρη υποταγή προς τους επαΐοντες, όπως και προς τους πατερούληδες και τις μητερούλες του κυβερνητικού θιάσου, οι ιθύνοντες του Μαξίμου νομοθετούν για δεύτερη φορά ασυλία, αυτή τη φορά των εμπλεκόμενων στη διαχείριση της πανδημίας.

Τα μέλη της  επιτροπής λοιμωξιολόγων, της επιτροπής εμβολιασμών και κυβερνητικοί αξιωματούχοι που πρωταγωνιστούν στην λήψη αποφάσεων της κυβέρνησης για τον κορονοϊό, το lockdown και τους εμβολιασμούς, μπαίνουν στο απυρόβλητο χωρίς καμία πειστική εξήγηση από τον Βασίλη Κοντοζαμάνη του υπουργείου Υγείας, που έφερε τη σχετική τροπολογία και μάλιστα εκπρόθεσμα. Ήταν τόσο περιχαρακωμένο το τείχος προστασίας (από τι άραγε;) που δεν υπάρχει καν η δυνατότητα να εξετάσουν οι Αρχές τα μέλη των επιτροπών για τα όσα έπραξαν στα καθήκοντά τους. Και ύστερα ήρθαν οι 35.000 νεκροί της πανδημίας, εκ των οποίων 18.000 έχασαν την ζωή τους επειδή δεν υπήρχαν ΜΕΘ…

Και τώρα, που η φρίκη των Τεμπών έγινε με τον πιο οδυνηρό τρόπο ο προβολέας ο οποίος φώτισε την εκούσια ανεπάρκεια του μητσοτακικού «επιτελικού κράτους» και τα εγκληματικά πρότζεκτ που έκοψαν το νήμα της ζωής 57 νέων ανθρώπων, φέρνουν και το ακαταδίωκτο για τα μέλη της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων για τη διερεύνηση των αιτίων της μεγαλύτερης σιδηροδρομικής τραγωδίας, που θα μας στοιχειώνει για πάντα.

Μια ακόμη (ν)τροπολογία, που την έφεραν νύχτα στο πολυνομοσχέδιο -ποιου άλλου- του Άδωνη Γεωργιάδη, ορίζει ότι τα μέλη της επιτροπής «δεν δέχονται οδηγίες και υποδείξεις, δεν ευθύνονται, δεν διώκονται και δεν εξετάζονται για γνώμη που διατύπωσαν ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στο πλαίσιο της λειτουργίας της, εκτός αν ενήργησαν με δόλο».

Τα ερωτήματα εύλογα και αμείλικτα: Τι φοβούνται, τι προσπαθούν να συγκαλύψουν και ποιους επιχειρούν να γλιτώσουν από τί;

Οι μόνοι που δεν γλιτώνουν είναι οι πολίτες, μονίμως καταδιωκόμενοι σε όλα τα πεδία από τις αποφάσεις των ακαταδίωκτων.