Τέμπη: Ο Βορίδης απαιτεί αμνησία (upd)

Κατάντια.

Πρωταγωνιστής σε μια ακόμα θλιβερή ιστορία ο κύριος Μαυρουδής Βορίδης. Τον ενοχλεί να θυμόμαστε τους 57 ανθρώπους που δολοφόνησαν στα τέμπο και θέλει να τους σβήσει, να μην τους βλέπει ούτε αυτός ούτε κανείς … καλός συνάδελφος του εκεί στην Βουλή των Ελλήνων.

Ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης, σε ραδιοφωνική συνέντευξή του, τοποθετήθηκε σχετικά με την αναγραφή των ονομάτων των νεκρών των Τεμπών, στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη

Αναλυτικώς, δήλωσε ότι «το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη είναι το σπουδαιότερο σημείο μνήμης, ένας τόπος ιερός και αφορά στους πεσόντες κατά τη διάρκεια των αγώνων του έθνους. Εκεί είναι γραμμένα τα ονόματα των μεγάλων μαχών που έχουμε δώσει. Είναι ένα μνημείο, με το οποίο τιμάμε τη μνήμη όλων των Ελλήνων που έχασαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι την πατρίδα. Δεν έχει καμία θέση η οποιαδήποτε αναγραφή οποιουδήποτε άλλου πράγματος εκεί. Θέλουμε να κάνουμε ένα μνημείο να θυμόμαστε το φρικτό δυστύχημα των Τεμπών; Να το κάνουμε. Αυτό δεν μπορεί να είναι στον ‘Αγνωστό Στρατιώτη […] Είναι ένα μνημείο με συγκεκριμένο προορισμό», τόνισε.

Και, εν συνεχεία, ανέφερε ότι «δεν πρέπει» να μείνουν γραμμένα τα ονόματα των θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας στο συγκεκριμένο χώρο και «φυσικά» πρέπει να σβηστούν. Και, μάλιστα, «άμεσα» πρέπει να σβηστούν.

Στη συνέχεια της συνέντευξης, διευκρίνισε δε ότι έχει «πολύ ενδιαφέρον» η πρωτοβουλία του δημάρχου Αθηναίων για ανέγερση μνημείου και «αν σε αυτή τη συζήτηση για το μνημείο για τα Τέμπη πρέπει να εμπλακούν και φορείς της κυβέρνησης, να εμπλακούν. Αλλά, εδώ συζητάμε για τον ‘Αγνωστο Στρατιώτη. Στον ‘Αγνωστο Στρατιώτη δεν θα αναγράφεται τίποτε. Θα αναγράφονται τα ονόματα, τα μέρη, τα σημεία όπου το έθνος πολέμησε και άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε αυτές τις πολεμικές προσπάθειες που έκανε το έθνος για να απελευθερωθεί. Αυτός είναι ο ‘Αγνωστος Στρατιώτης», κατέληξε.

Με αφορμή, εξ άλλου, τη θέση που αναπτύσσουν κόμματα και πολιτικοί για την πορεία των δικαστικών ερευνών, ο υπουργός Επικρατείας επεσήμανε ότι «οι πολιτικοί οφείλουν να απέχουν από οποιοδήποτε σχολιασμό εκκρεμών δικαστικών υποθέσεων. Γιατί το λένε οι ερμηνείες της Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων; Το λένε για να μην υπάρχει χειραγώγηση και παρέμβαση στο έργο των δικαστών». Ως εκ τούτου, «θα πρότεινα να συμφωνήσουμε όλοι οι πολιτικοί να δείχνουμε αυτοσυγκράτηση ό,τι αφορά στις ενέργειες της δικαιοσύνης».

Για το μπάζωμα, ειδικότερα, στον τόπο του σιδηροδρομικού δυστυχήματος, σημείωσε ότι μπαζώθηκε μόνον η μία πλευρά, και διερωτήθηκε: «Αν η συγκάλυψη ήταν ο σκοπός, μπάζωσαν μόνο δεξιά και δεν μπάζωσαν αριστερά;».

Με αφορμή, τέλος, το ψήφισμα πολιτών για τα Τέμπη, προχώρησε σε δύο διαπιστώσεις: Πρώτον, η βουλευτική ασυλία υπάρχει μόνο για την άσκηση των καθηκόντων των βουλευτών. Και, δεύτερον, «όταν ήρθε πρόταση για σύσταση προκαταρκτικής, η οποία αφορούσε παράβαση καθήκοντος και απιστία για τη (Σύμβαση) 717 και τον Καραμανλή, η Βουλή απεφάνθη και την απέρριψε».