Ασέλγεια σε βάρος των πολιτών

Πραγματικά δεν έχει ξαναγίνει. Η ασέλγεια σε ανηλίκους, η παιδεραστία, η παιδική πορνογραφία και η κάθε είδους βία και εκμετάλλευση παιδιών ανά τον κόσμο αποτελεί συνήθως μία από τις πρώτες ειδήσεις. Είτε αυτή έχει να κάνει με την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, είτε με κυκλώματα, είτε με ανώμαλους και διεστραμμένους παιδόφιλους που κάποιες χώρες ομολογουμένως τους αντιμετωπίζουν ως άρρωστους ψυχολογικά.

Στη χώρα μας η περίπτωση του Νίκου Γεωργιάδη, που καταδικάστηκε για παιδεραστία δεν αποτελεί είδηση! Δεν αποτελεί είδηση ούτε για τα κόμματα. Αντιθέτως είναι είδηση ο Παύλος Πολάκης γιατί “βλάπτει” την δημοκρατία, την υγεία και την Αριστερά.

Από τις 15 ημερήσιες εφημερίδες οι 11 δεν είχαν λέξη στο πρωτοσέλιδο. Μεταξύ αυτών Τα Νέα, η Καθημερινή, η Εφημερίδα των Συντακτών, η Εστία.,..η Espresso οι οποίες με αναλύσεις επί αναλύσεων και άρθρα επί άρθρων για τα φαινόμενα παιδεραστίας στην Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησία και αποκαλυπτικά ρεπορτάζ κατακεραυνώνουν με την πένα τους τα “κυκλώματα” και τους “ανθρώπους” που καταστρέφουν παιδικές ψυχές.

Από τα 7 κόμματα του δημοκρατικού τόξου, αν δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ, πολιτικό σχόλιο δεν θα υπήρχε.

Προφανώς ακολουθούν τη “συνταγή” αν δεν υπάρχει σχόλιο δεν υπάρχει και είδηση για να μεταδώσουν τα ΜΜΕ!

Αυτό το ιδιότυπο πολιτικό και επικοινωνιακό καθεστώς “ομερτά” οφείλεται μάλλον στο γεγονός ότι ο Ν. Γεωργιάδης, είναι πρώην υπουργός και βουλευτής της ΝΔ και στενός φίλος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και προφανώς δεν είναι σωστό δεοντολογικά η εκμετάλλευση ενός…”προσωπικού θέματος” για να χτυπήσεις κάτω από τη ζώνη έναν εν αναμονή πρωθυπουργό.

Και να σκεφτεί κανείς ότι η αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ άστραψαν και βρόντηξαν, ίσως δικαιολογημένα, όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αποστράτευσε τον Μανώλη Σφακιανάκη , επικεφαλής δίωξης του ηλεκτρονικού εγκλήματος στην ΕΛΑΣ με μεγάλες επιτυχίες στην εξάρθρωση κυκλωμάτων παιδικής προνογραφίας.

Όλα τούτα αποτελούν ασέλγεια κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση σε βάρος της κοινής γνώμης. Και ναι τα κόμματα μπορεί να παίζουν το “παιχνίδι” τους. Η έγκυρη, έγκαιρη και έγκριτη δημοσιογραφία τι κάνει σε μια τέτοια περίπτωση. Κουκουλώνει, απαξιώνει, σιωπά;

Ένας πολύ καλός φίλος και συνάδελφος αγανανακτισμένος από τη στάση του Τύπου και των ΜΜΕ μου έγραψε στο facebook:

“…Θέλω να σου πω ότι περισσότερο με ικανοποίησε που δεν παίζουν το θέμα τα γνωστά μίντια
Δείχνουν την εγκυρότητά τους. Ώρα είναι να ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι. Το βλέπω σαν ευκαιρία. Ο κόσμος κάπου θα συνάντησε την πληροφορία και συνεπώς μάλλον έβγαλε συμπέρασμα για τα σκατά τους. Επίσης με ικανοποίησε το ότι υποστήριξαν Στουρνάρα τόσο σθεναρά. Επιτέλους να ξεχωρίζουν τα ΜΜΕ από τους στρατευμένους”. Απλά προσυπογράφω…