Ντροπή και αίσχος! – Από το Μάρτιο και… βλέπουμε οι κυρώσεις κατά της Τουρκίας

Τελικά ο Βίκτορ Όρμπαν, που όλοι -υποτίθεται- πως… βρίζουν με απαξιωτικά λόγια, ήταν ο πιο… μάγκας! Διότι εκβίασε ωμά την Ευρώπη και τελικά πέτυχε έναν συμβιβασμό που τον βολεύει απόλυτα. Εμείς αντιθέτως, η ελληνική κυβέρνηση, σαφώς και όχι, παρά το γεγονός πως προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο.

Το χειρότερο δε, είναι ότι σιγά-σιγά γίνεται αντιληπτό πως η Αθήνα γνώριζε εξ αρχής πως δεν μπορούσε να πετύχει πολλά πράγματα. Μας το είχαν… ξεκόψει προ πολλού και τα υπόλοιπα που αφορούν δήθεν προσεκτικά βήματα μπροστά από την πλευρά της Ευρώπης είναι αστεία και απλοί… λεονταρισμοί για εσωτερική κατανάλωση. Άλλωστε, ακόμη και τα φιλοκυβερνητικά media σήμερα είναι προσεκτικά, διότι δεν έχουν και… υλικό να «δουλέψουν» για να μας «πουλήσουν» κουτόχορτο.

Ποιος μπορεί να τολμήσει να προβάλει ως επιτυχία ότι, μετά από τόσους μήνες αφόρητης τουρκικής πίεσης προς Ελλάδα και Κύπρο και συνεχείς προκλητικές κινήσεις, θεωρείται επιτυχία η διεύρυνση της λίστας των προσώπων και των οντοτήτων που μπαίνουν σε… μαύρη λίστα, επειδή εμπλέκονται στις παράνομες γεωτρήσεις στην ανατολική Μεσόγειο.

Η Τουρκία, ως χώρα, παραμένει αλώβητη. Το κείμενο συμπερασμάτων είναι ανεπαίσθητα πιο σκληρό από το αρχικό προσχέδιο. Όμως, η συζήτηση για κυρώσεις αναβάλλεται εκ νέου για άλλους τέσσερις(!) μήνες, ήτοι για το Μάρτιο.

Κοινώς θα πρέπει να έχουμε τους Τούρκους να αλωνίζουν μέχρι την άνοιξη, ώστε ίσως-ίσως να πιστοποιηθεί από τους Ευρωπαίους πως δρουν παράνομα και παράτυπα. Αν φτάσουν μέχρι τον Σαρωνικό ακόμη καλύτερα…

Το φιλοτουρκικό γκρουπ με κράτη όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Μάλτα, η Ουγγαρία (και πάλι συναντάμε εδώ τον «μάγκα» Όρμπαν, ο οποίος προ ημερών έστειλε τον υπουργό Εξωτερικών του να μεταφέρει το μήνυμα φιλίας του στον Τσαβούσογλου), υπό την καθοδήγηση βέβαια των ίδιων των Γερμανών, δεν σήκωνε κουβέντα για κάτι πιο… απειλητικό που θα ενοχλούσε τον Σουλτάνο.  

Το κείμενο υιοθετεί λίγο πιο σκληρή γλώσσα για τα ζητήματα της Κύπρου, κι αυτό μόνο και μόνο διότι τα καινούργια τουρκικά… κόλπα στα Βαρώσια παραβιάζουν ευθέως ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αλλά ούτε στα ζητήματα που αφορούσαν την Κύπρο κινήθηκαν προς ουσιαστικότερα μέτρα. Αλίμονο…

Στο πλαίσιο δε, του… θα συνεχίσουμε να… συζητούμε ζητείται από τον Ύπατο Εκπρόσωπο να προχωρήσει την πρόταση για την πολυμερή Διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο. Όπου ελπίζουμε, βέβαια, πως θα μας καλέσουν, όχι σαν την περίφημη Σύνοδο για τη Λιβύη. Μην τα ξεχνάμε αυτά…

Το φανταστικό δε, είναι πως χωρίς καν να έχουμε κυρώσεις ακόμη στο τραπέζι, η Ευρώπη υπενθυμίζει στην Άγκυρα πως κρατά ανοιχτή την «προσφορά για μια θετική ατζέντα», ήτοι για την επέκταση της συνεργασίας σε θέματα οικονομίας, εμπορίου κλπ. Μάλιστα, η Ε.Ε. δηλώνει έτοιμη να συνεχίσει να χορηγεί οικονομική βοήθεια για τους πρόσφυγες που φιλοξενούνται στην Τουρκία, επισημαίνοντας πόσο σημαντικό είναι να διατηρηθούν ανοιχτοί οι δίαυλοι επικοινωνίας για το Μεταναστευτικό. Διότι, σε περίπτωση που δεν το έχει καταλάβει κάποιος, οι μεταναστευτικές ροές ενδιαφέρουν σφόδρα τους Ευρωπαίους, που «τρέμουν» μην τυχόν ο Σουλτάνος δυσαρεστηθεί

Τέλος θα πρέπει να σημειώσουμε και μια εκπληκτική πρωτοτυπία. Με τη δήλωση πως «η ΕΕ θα επιδιώξει να συνεργαστεί, σε ζητήματα σχετικά με την Τουρκία και την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, με τις ΗΠΑ», οι ηγέτες αναγνώρισαν πως περιμένουν να δουν που… φυσάει ο άνεμος υπό τον νέο πλανητάρχη Τζο Μπάιντεν. Άλλωστε, και ο Κ. Μητσοτάκης φαίνεται πως στην τοποθέτηση του δήλωσε πως είναι τουλάχιστον παράδοξο οι ΗΠΑ να ετοιμάζονται να επιβάλουν κυρώσεις κατά της Τουρκίας και η Ευρώπη ακόμη να το… σκέφτεται.

Προφανώς η συνεργασία των Αμερικανών είναι θεμιτή. Κανείς δεν θέλει να τους πάει και κόντρα. Όμως, από πότε η Ευρώπη παραδέχεται πως είναι τόσο άχρηστη και αδύναμη, που πρέπει να περιμένει από τους Αμερικανούς να δώσουν σήμα. Όχι πως πρακτικά ισχύει κάτι διαφορετικό, αλλά το να το παραδεχόμαστε συνιστά νέο… χαμηλό.

Άντε και… Καλό Πάσχα!