Εκλογές…
- Ο Μητσοτάκης μεταξύ ακροδεξιάς και κεντροδεξιάς.
- Ο Τσίπρας μεταξύ “μεσαίου χώρου” και αριστεράς.
- Το ΚΙΝ.ΑΛ. μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ.
- Το ΚΚΕ μεταξύ εμφυλίου και μεταπολίτευσης.
- Ο Βελόπουλος μεταξύ δεξιάς και ακροδεξιάς.
- Ο Βαρουφάκης μεταξύ του 2015 και του “εγώ” του.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα οι ηγεσίες των κομμάτων και τα ίδια τα κόμματα σχοινοβατούν, σε μια προσπάθεια να βρουν την κατάλληλη ισορροπία που θα τους επιτρέψει και να απεγκλωβιστούν από την εσωστρέφεια που τους ταλανίζει σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό και ταυτόχρονα να αποκομίσουν τα μεγαλύτερα δυνατα πολιτικά και εκλογικά οφέλη όταν έρθει η ώρα της κάλπης.
Πρόκειται για μια διαδικασία δυναμική με τις ηγεσίες να καλούνται να “κόψουν” αζιμούθιο, λαμβάνοντας υπόψη και τους εξωγενείς παράγοντες οι οποίοι συνδιαμορφωνουν τις εξελίξεις και τις τελικές αποφάσεις.
Στην παρούσα συγκυρία, η εξέλιξη της πανδημίας, η πορεία της οικονομίας και οι κοινωνικές επιπτώσεις της, καθώς και οι εξελίξεις στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και τα εθνικά θέματα, μοιάζουν με μια πολυπαραγοντική εξίσωση για την οποία τα κόμματα και οι ηγεσίες τους αναζητούν λύση και κυρίως να πείσουν την κοινωνία για την λύση τη οποία προτείνουν.
Προφανώς η κατάσταση δεν είναι εύκολη για κάποιον που κρατά τα ηνία της χώρας, αλλά και για εκείνους που φιλοδοξούν να τα κρατήσουν ή να παίξουν ρυθμιστικό ρόλο. Το μέγεθος της ευθύνης τους εξαρτάται και θα εξαρτηθεί από την ψήφο των πολιτών στην κάλπη και όχι από δημοσκοπήσεις, πραγματικές ή “μαϊμού”.
Και επειδή βρισκόμαστε ενώπιος ενωπίω με το αδιέξοδο, η λύση είναι μία. Εκλογές. Αφενός για να πιεστούν οι ηγεσίες, ιδίως της Ν.Δ., του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝ.ΑΛ. να θέσουν επί τάπητος το διακύβευμα για τη χώρα και την πρόταση-λύση τους, για να πάψουν να υπεκφεύγουν των ευθυνών τους και αφετέρου για να αναλάβει και ο λαός τις δικές του ευθύνες για το ποιος θα μας οδηγήσει στην έξοδο από τη πολύπλευρη κρίση, με ποια “σύνθεση” και με ποια “συνταγή”.
Γιατί, αν συνεχίσουμε να πατάμε σε δύο βάρκες ως χώρα, ηγεσίες και λαός σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα, η συνέχεια είναι γνωστή. Το “σύστημα” άλλωστε έχει πάντα έτοιμες τις δικές του λύσεις, εν αγνοία των πολιτικών ηγεσιών και του λαού!