Ελληνικά κανάλια: Καταιγίδα αντιρωσικής υστερίας

Να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή ότι η εισβολή σε μια ανεξάρτητη χώρα είναι καταδικαστέα, παραβαίνει κάθε έννοια του Διεθνούς Δικαίου και η αιματοχυσία που προκαλεί μια ένοπλη σύγκρουση, ιδίως όταν τα θύματα είναι άμαχοι, είναι η πλέον αποτρόπαια ανθρώπινη πράξη.

Ωστόσο, πριν φτάσουμε σε αυτό το έσχατο σημείο έχει προηγηθεί μια αλυσίδα πράξεων, η οποία όχι απλά δεν αναδείχθηκε αλλά επί της ουσίας αποσιωπήθηκε και κρύφτηκε αλλοιώνοντας την κρίση μας για το σήμερα. Όπως «εξαφανίστηκε» και το περιθώριο μιας διαφορετικής προσέγγισης από τη χώρα μας στη διάρκεια της παρούσας κρίσης, μέσω της οποίας θα μπορούσε να αναδειχθεί σε κρίσιμο -και  κυρίως χρήσιμο- παράγοντα για την ειρήνη.

Η ελληνική στάση στην ρωσοουκρανική κρίση «μπάζει» εξαρχής, αν και υπάρχουν ελαφρυντικά που η ελληνική διπλωματία εγκατέλειψε μια πάγια και διακομματική τακτική. Από πολύ νωρίς, και ενώ εκκρεμούσε το ταξίδι Δένδια στη Μόσχα, η Ελλάδα μέσω του πρωθυπουργού είχε χαράξει ρότα και είχε συνταχθεί με το πιο σκληρό κομμάτι του ΝΑΤΟ.

Κι από κοντά κι ο συρφετός των ΜΜΕ που έχει στήσει η πρωθυπουργική αυλή και που μετατρέπει κάθε κυβερνητική απόφαση σε κατευθυντήρια δημοσιογραφική γραμμή. Κι όπως συμβαίνει καθημερινά σε ό,τι αφορά στα της χώρας, της πολιτικής αντιπαράθεσης, της οικονομίας και των μεγάλων κοινωνικών ζητημάτων, τα συστημικά ΜΜΕ πλέον και στα μεγάλα γεωπολιτικά ζητήματα αναδεικνύονται φερέφωνα και προπαγανδιστικοί μηχανισμοί.

Για να συμφωνήσουμε στα εύκολα, η εγκληματική πράξη της εισβολής στην Ουκρανία και το «ξεγύμνωμα» της δεν καθαγιάζει αυτούς που κάποτε «ευλογούσαν» τις «έξυπνες βόμβες» στη Σερβία και αλλού, και σήμερα κόπτονται για τα παιδιά στο Κίεβο, τους ηλικιωμένους στο Χάρκοβο και τους ομογενείς στη Μαριούπολη.

Αλλά να πάμε σε κάτι πιο πρόσφατο και πιο «ελληνικό». Τα «Βάστα Σόιμπλε» και «Γερούν γερά!» από τα ίδια ΜΜΕ ακούγονταν την περίοδο που στέναζαν όχι οι Ουκρανοί, ούτε οι Βενεζουελάνοι αλλά οι Έλληνες. Αυτά τα ΜΜΕ που οι ιδιοκτήτες και τα εξαπτέρυγα τους είχαν συνταχθεί με τους πιο ακραίους δανειστές σε βάρος των Ελλήνων εργαζομένων και ανέργων, επιχειρηματιών και υπαλλήλων, είναι τα ίδια που σήμερα σέρνουν το χορό σε μια ενημέρωση που ούτε αντικειμενική είναι, ούτε εν πολλοίς εξυπηρετεί το συμφέρον της χώρας.

Και όπως και στο παρελθόν φρόντισαν να εκπροσωπούν μόνο την «πάρτη» τους αναδεικνύοντας από μια κρίση μόνο όσα τους βόλευαν και «θάβοντας» τα άλλα, ερχόμενα σε πλήρη διάσταση με την συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, έτσι και σήμερα κάνουν το ίδιο παρέχοντας ελλιπή πληροφόρηση για ένα μείζον γεγονός.