Για εμάς ένας άλλος κόσμος δεν είναι μόνο εφικτός, είναι ΥΠΑΡΚΤΟΣ

 Θα γράψω σήμερα όμως.

Πέθανε την Κυριακή των εκλογών, σε ηλικία 73 ετών, από κορονοϊό.

Ο Γιώργος αφιέρωσε όλη του τη ζωή στον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο, προάγοντας τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο το όραμα της ελευθεριακής οικοκοινότητας, μια ουτοπική πραγματικότητα που υλοποίησε ο ιδιος στο Πήλιο.

Από το 1990 που εγκαταστάθηκε στον Άγιο Βλάσιο Πηλίου, έγινε  οικο-γεωργός, βιοκαλιεργητής με στόχο ζωής την προώθηση και την οργάνωση της βιολογικής οικοπαραγωγής στην Ελλάδα και τη διακίνηση των οικολογικών προϊόντων.

Συγραφέας, εκπαιδευτικός, ακτιβιστής, οικοαγρότης, διαχειριζόταν το εξαιρετικό μπλογκ διακίνησης ιδεών για την επανατοπικοποίηση, τα κοινά αγαθά όπως το νερό, τις ενεργειακές κοινότητες, την Άμεση Δημοκρατία.

Γεννημένος το 1950 στην Ήπειρο, τέλειωσε Γυμνάσιο-Λύκειο στον Πειραιά, σπούδασε  Μαθηματικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1968-1972) με μεταπτυχιακό Aufbaustudium Informatik στο Μόναχο (1974-77).

Στο διάστημα 1986-90, που ήταν καθηγητής στο Ελληνικό Γυμνάσιο-Λύκειο Φραγκφούρτης έκανε σπουδές Οικολογίας στο πανεπιστήμιο.

Καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης, στην συνέχεια, στα σχολεία της Μαγνησίας (1978-2008) οργάνωσε πολλά περιβαλλοντικά προγράμματα και συμμετείχε στα τοπικά κοινωνικά και οικολογικά κινήματα πολιτών για το νερό και τα κοινά αγαθά.

Από το 2008 ασχολείται πλέον εκτός από τις βιοκαλλιέργειες και με τη διαμόρφωση του προτάγματος της Τοπικοποίησης.

Σαν απάντηση στη παγκοσμιοποίηση και σαν δυνατότητα μετάβασης σε μια αποκεντρωμένη, επανατοπικοποιημένη, αυτοδιαχειριζόμενη-αμεσοδημοκρατική, οικολογική και αταξική κοινωνία της ισοκατανομής πόρων και εξουσιών.

Έχει εκδώσει το  βιβλίο: “Τοπικοποίηση, από το παγκόσμιο στο τοπικό”, καθώς και το : “Κοινωνικοποίηση, η διέξοδος από τις συμπληγάδες του κρατισμού και της ιδιωτικοποίησης” μαζί με τον Βασίλη Γιόκαρη.

Την είδηση του θανάτου έκαναν γνωστή οι «Εκδόσεις των Συναδέλφων» με το εξής μήνυμα στη σελίδα τους: 

«Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων πενθούν για τον ξαφνικό θάνατο του συγγραφέα και φίλου Γιώργου Κολέμπα, ενός ανθρώπου που σημάδεψε με τη σκέψη και τους αγώνες του το ρεύμα της αποανάπτυξης-τοπικοποίησης και της ριζοσπαστικής οικολογίας. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Καλό σου ταξίδι, Γιώργο. Θα είσαι πάντα στο πλάι μας».

Από το 2008 και για 15 ολόκληρα χρόνια ασχολιόταν με τη διαμόρφωση της στρατηγικής της τοπικοποίησης, στο πλαίσιο της γενικότερης πρότασης της απο-ανάπτυξης, ως απάντηση στην παγκοσμιοποίηση και τη μετάβαση σε μια αποκεντρωμένη, επανατοπικοποιημένη, αυτοδιαχειριζόμενη και οικολογική κοινωνία της ισοκατανομής.

«Ο σύντροφος Γιώργος Κολέμπας δεν είναι πια μαζί μας.

Με τον Γιώργο από την αρχή της συγκρότησής μας σαν πολιτική συλλογικότητα ήμασταν συνακόλουθοι και συνοδοιπόροι στο δρόμο μιας νέας προοπτικής.

Είναι ο άνθρωπος που επέκτεινε τον καινούργιο αντικαπιταλιστικό διαφωτισμό με συγκεκριμένες προτάσεις πάνω στην αποανάπτυξη στον κοινοτισμό στην τοπικοποίηση τη ριζοσπαστική οικολογία. Με τα βιβλία του αλλά και με τα νοήματά του πλούτισε τα επιχειρήματα της εναλλακτικής λύσης και της εξόδου από τον ατέρμονο εκβιασμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Σαν άνθρωπος ήταν πιστός στις ιδέες της ριζοσπαστικής οικολογίας, της αυτονομίας και της άμεσης δημοκρατίας και πάντοτε παρών σε εκδηλώσεις, φεστιβάλ, διαδηλώσεις ανά την Ελλάδα από την Κομοτηνή μέχρι τα Γιάννενα και την Αθήνα, διαθέσιμος να συζητήσει και να σπείρει τους σπόρους γύρω από τις βάσεις της αποανάπτυξης, της τοπικοποίησης και του κοινοτισμού.

Μέχρι τελευταία στιγμή ήταν πάντα πρόθυμος να βοηθήσει να συμμετάσχει σε κάθε κινηματική διαβούλευση σε κάθε αγώνα για τα κοινά αγαθά και την ατομικά και κοινωνική αλλαγή δίνοντας πάντα έμφαση στην αλλαγή του ανθρωπολογικού τύπου.

Έχουμε να πούμε και να γράψουμε πολλά για τον Γιώργο πράγμα το οποίο θα κάνουμε, αλλά σήμερα θα κλάψουμε ένα άνθρωπο και ένα αγωνιστή με Α κεφαλαίο.

Καλή δύναμη τόσο στην οικογένεια όσο στους/ις οικείους/ες του.

Οι ιδέες και οι αρχές που έθεσες να μας συντροφεύουν για πάντα».