Η εσωστρέφεια πνίγει το ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε περιδίνηση. Θυμίζει λίγο – πολύ την τελευταία περίοδο της διακυβέρνησης του κόμματος, περίπου πριν από ένα έτος, όταν κάθε κυβερνητική πρωτοβουλία δεν μπορούσε να έχει το αποτέλεσμα που επιθυμούσαν οι τότε «ένοικοι» του Μαξίμου, μιας και οι πολίτες είχαν κάνει την επιλογή τους. Το αποτέλεσμα είναι πια γνωστό: Ο κ. Μητσοτάκης πανηγυρικά κέρδισε τις εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ με την «ουρά στα σκέλια» βρέθηκε στην αντιπολίτευση…
Ένα χρόνο μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ βιώνει μια ανάλογη κατάσταση. Οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει το κόμμα, όσο πρωτοποριακές ή πετυχημένες και αν είναι, χάνονται στη… δίνη της εσωστρέφειας. Μόλις χθες ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε πρόταση νόμου για αύξηση του κατώτατου μισθού. Αν και αναμένουμε να πράξει το ίδιο και για την α’ κατοικία, ένα θέμα που «καίει» δεκάδες χιλιάδες πολίτες, εντούτοις και αυτή η πρωτοβουλία έχει ενδιαφέρον. Η πρόταση θέλει αύξηση 7,5 + 7,5% για την επόμενη διετία με στόχο το 2021 οι κατώτατες αποδοχές του ιδιωτικού τομέα να φτάσουν τα 751 ευρώ μικτά, όσα ακριβώς ήταν μέχρι το 2012, δηλαδή πριν ξεκινήσουν οι σκληρές περικοπές που επέβαλλαν τα μνημόνια και η οικονομική κρίση. Πρόκειται για μια είδηση που θα έπρεπε να μονοπωλεί το ενδιαφέρον και να φέρνει σε δύσκολη θέση τους καινούργιους «ένοικους» του Μαξίμου. Ειδικά όταν ο νυν υπουργός Οικονομικών, έχει ταχθεί ανοιχτά προ ημερών, κατά της αύξησης του βασικού μισθού, με την αιτιολογία, ότι το περσινό +11% που αποφάσισε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν υπερβολικό και ουσιαστικά κάλυψε τις όποιες αυξήσεις για όλη την τετραετία!
Μόνο που αντί να συμβεί αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του, για έναν εντελώς άλλο λόγο. Το χθεσινό φιάσκο της Πολιτικής Γραμματείας που κράτησε περίπου έξι ώρες (!) και τελικά δεν ολοκληρώθηκε, δείχνει το μέγεθος της εσωστρέφειας που βρίσκεται το κόμμα. Τυχόν τοποθετήσεις περί ομοφωνίας και ομοψυχίας, μοιάζουν με ανέκδοτο, αφού η Πολιτική Γραμματεία θα συνεχιστεί αύριο, σε μια προσπάθεια να συγκεραστούν οι όποιες διαφωνίες. Είναι ξεκάθαρο ότι οι τάσεις γκρινιάζουν για το «πάπλωμα». Ο φόβος ότι η διεύρυνση που επιχειρείται μπορεί να αλλάξει τους συσχετισμούς δυνάμεων στην Κουμουνδούρου, προκαλεί τριβές, γκρίνιες και φαγωμάρα. Κάποιοι μιλούν για τον Σκουρλέτη. Κάποιοι άλλοι «βγάζουν στη σέντρα» τον Τζανακόπουλο και από κοντά και τον Παππά. Σχεδόν όλοι μιλούν για τους «53+» που καπελώνουν τους υπόλοιπους! Μικρή σημασία έχει ποιος βάλλει κατά ποιου και πώς λειτουργεί ο συσχετισμός των δυνάμεων.
Το πρόβλημα είναι ότι για μία ακόμα φορά ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται μακριά από την κοινωνία. Μια κοινωνία που στενάζει από το προσφυγικό πρόβλημα στο βορειοανατολικό Αιγαίο, αλλά ταυτόχρονα βρίσκεται εγκλωβισμένη στην εργασιακή ζούγκλα που έχει εγκατασταθεί στην Ελλάδα από τα χρόνια των Μνημονίων και δεν λέει να φύγει. Μια κοινωνία που μαστίζεται από πολύ χαμηλούς μισθούς, από κακές συνθήκες εργασίας και από στυγνή εκμετάλλευση. Μια κοινωνία που ζει με πολύ υψηλή φορολογία και με άσχημες προοπτικές για το μέλλον. Μια κοινωνία που ψάχνει από κάπου να πιαστεί και βιώνει το σκληρό κράτος της Δεξιάς, με το ρατσισμό να καιροφυλακτεί και το αστυνομικό γκλομπ να περιμένει στη γωνία…
Εάν δεν καταφέρει σύντομα ο ΣΥΡΙΖΑ να ξεπεράσει τα όποια εσωτερικά του προβλήματα και να αφουγκραστεί με επιτυχία τον σφυγμό της κοινωνίας, δεν θα έχει πολλές ευκαιρίες στο μέλλον για να το πράξει. Θα χαθεί στη ματαιότητα των επιλογών του, καθώς ο κόσμος θα του γυρίσει την πλάτη, οριστικά. Ίσως λοιπόν, ήρθε η ώρα του αρχηγού να μιλήσει. Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Μια και καλή. Γιατί διαφορετικά η ευκαιρία θα χαθεί…
