Η Initiative και η «Λίστα ΕΛ.ΠΕ.»
Χωμένη -και- στη «λίστα ΕΛ.ΠΕ.» η Initiative. Το έχουμε εξηγήσει τόσες φορές στους φίλους μας, τους ΣΥΡΙΖΑίους. Η Initiative και ο Γκάλγκος δεν επιλέχθησαν τυχαία -χωρίς καμία νόμιμη διαδικασία- από το «Μαξίμου Α.Ε.» για τη «λίστα Πέτσα».
Αν και, για να μην αδικούμε την εταιρία, πίσω από αυτήν κρύβουν τις ευθύνες τους ο κάθε Ανδρέας Σιάμισιης, όπως ακριβώς ο Πέτσας και η κυβέρνηση.
Τους προκαλώ να μας απαντήσουν, δημοσίως και επωνύμως. Με ποια «ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια» μοιράζουν τα πακέτα της διαφήμισης της εισηγμένης εταιρίας στα media;
Δεν μιλάμε για ένα μαγαζάκι του Σιάμισιη ή για το τσιφλίκι του Γκάλγκου. Μιλάμε για μια εισηγμένη στο Χρηματιστήριο εταιρία, στην οποία ο ελληνικός λαός διαθέτει το 33% των μετοχών.
Επειδή, όμως, γνωρίζω τα «ποιοτικά και ποσοτικά κριτήριά» τους, που είχε το θράσος να επικαλεστεί στην Εξεταστική ο Γκάλγκος, σπεύδω να τα αποκαλύψω.
Λοιπόν, για να μαθαίνουν και οι εθνοπατέρες μας. Όπως μου αποκάλυψε συνάδελφος του Γκάλγκου τον Οκτώβριο και μου το επιβεβαίωσε ένας δεύτερος συνάδελφος του πριν λίγες μέρες, τα media shop μέχρι τώρα μοιράζουν τη διαφήμιση, δηλαδή δίνουν τα λεφτά των πελατών τους, στα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης «στα τυφλά».
Τώρα ψάχνουν μια… AGB για να μετράει για λογαριασμό των διαφημιστικών και των media shop τους, τα πραγματικά νούμερα των site και των portal. Γιατί μέχρι τώρα, ο κάθε… πονηρός πλήρωνε στην Ολλανδία ή στην Μαλαισία 500 ευρώ το μήνα και ένα «ρομποτάκι», του ανέβαζε την επισκεψιμότητα.
«Το 1 και το 1,5 εκατ. επισκέπτες την ημέρα, που μας λένε διάφορα site, έχουμε αντιληφθεί πλέον ότι είναι φούμαρα. Παραμύθια, για να αποσπούν μεγαλύτερα ποσά από την διαφημιστική πίτα». Έτσι ακριβώς μου είπε ο διευθύνων του έτερου κορυφαίου media agency της αγοράς.
Αυτά είναι τα «ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια», για τα οποία θρασύτατα μίλησε στην Βουλή ο Γκάλγκος.
Ελάτε τώρα, να γελάσουμε με τα χάλια τους. Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα -κοντεύει να τελειώσει το ένα τέταρτό του- τα media agency των διαφημιστικών δουλεύουν με «ανειδίκευτους εργάτες».
Δηλαδή, μοιράζουν τα εκατομμύρια των όποιων ΕΛ.ΠΕ., εταιρίες που δεν έχουν στελέχη, κατάλληλα εκπαιδευμένα στον «κόσμο του internet». Αυτό, η πρώτη που μου το είχε ομολογήσει πριν κάμποσα χρόνια, ήταν η κυρία Αγγελική. Η… ετέρα του Γκάλγκου.
Και προσέξτε αυτή τη… μικρή λεπτομέρεια. Μιλάμε για μαγαζιά-θυγατρικές πολυεθνικών ομίλων. Οι αμερικάνικες ή βρετανικές ή άλλες «μαμάδες» τους, δεν έχουν μπει στον κόπο να τους εκπαιδεύσουν ή να τους ενισχύσουν το δυναμικό με δικά τους, έμπειρα και καταρτισμένα, στελέχη. Τέτοια αδιαφορία σε ένα τόσο σοβαρό θέμα. Γιατί άραγε;
Την απάντηση μας την δίνουν τα «ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια» του Γκάλγκου, του Πέτσα και των ΕΛ.ΠΕ.
Οι Αμερικάνοι τούς καλύπτουν. Μελετάμε, διαρκώς και προσεκτικά, τις κινήσεις μας με το νομικό επιτελείο μας. Εμείς, όταν θα κινηθούμε, θα το κάνουμε στα αμερικάνικα δικαστήρια. Εκεί, που δεν μασάνε από παρεμβάσεις ισχυρών οι δικαστές. Εκεί, που ακόμα και οι Μπάφετ και οι Μασκ τρέμουν την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.
Άλλωστε το πρώτο βήμα το έχουμε κάνει, με την εξώδικη διαμαρτυρία μας στην αμερικάνικη «μαμά» της Initiative.
