Folli Follie: «Αεροπλανάκι» των Κουτσολιούτσων με τα εμβάσματα του… Πουτσίδη
Εικονικές συναλλαγές και εμβάσματα στον ανύπαρκτο κύριο «Πουτσίδη» και αλλά «οικονομικά φαντάσματα» για την πλασματική διόγκωση του τζίρου, περιλαμβάνονται στη δικογραφία για την απάτη της FolliFollie.
Τα νούμερα της μεγαλύτερης απάτης από ελληνική εταιρία και μάλιστα της υψηλής κεφαλαιοποίησης του Ftse 25 προκαλούν ίλιγγο: τραπεζικός λογαριασμός με πλαστογραφημένα statements που ενώ υποτίθεται ότι είχε 255 εκατ. δολάρια, στην πραγματικότητα είχε υπόλοιπο μόλις… 500 δολάρια. Ταμείο-μαϊμού 198 εκατ. ευρώ. 779 εκατ. ψεύτικες πωλήσεις. Εικονικά μεικτά κέρδη ύψους 326 εκατ. ευρώ. Ιδια κεφάλαια για τη Folli Follie Ασίας 1,53 δισ., τα οποία στην πραγματικότητα ήταν αρνητικά κατά 115 εκατ. ευρώ. Στην ουσία δηλαδή η εταιρεία δεν υπήρχε.
Σύμφωνα με τη δικογραφία μέρος της οποίας αποκαλύφθηκε τη Κυριακή από το «πρώτο θέμα», σχεδόν όλη η δραστηριότητα και τα υπόλοιπα της FF Sourcing ήταν εικονικά. Στις 31.12.17 καταχωρήθηκε από την FF Sourcing μεταφορά 255,2 εκατομμμυρίων δολαρίων στην FF Origins ενώ το πραγματικό υπόλοιπο του λογαριασμού ήταν μόλις 500 δολάρια. Σε άλλον λογαριασμό, σε νόμισμα γεν της FF Sourcing είχαν καταχωρηθεί έξι συναλλαγές που υπάλληλοι της εταιρείας υποστηρίζουν ότι ήταν πραγματικές, αλλά το υπόλοιπο στις 31.12.17 ήταν μόλις 600 δολάρια. Στο πόρισμα που επικαλείται η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», επισημαίνεται πως τα bank statements που δόθηκαν για την τεκμηρίωση των εικονικών τραπεζικών υπολοίπων 290,2 εκατομμυρίων δολαρίων της FF Origins είχαν πλαστογραφηθεί.
Οι εμπλεκόμενοι αστειεύονταν μεταξύ τους με τα ονόματα των δήθεν αποστολέων χρημάτων στην Ασία, σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει η εφημερίδα. Συγκεκριμένα, υπάλληλος της FF Group APAC φέρεται να έλαβε εντολή από διευθυντικό στέλεχος της εταιρείας στην Ασία, μέσω email, να στείλει διαθέσιμα με πλαστογραφημένα τραπεζικά statements.
Ο διάλογιος που ακολουθεί είναι χαρακτηριστικός
Υπάλληλος σε διευθυντή: «OK, αν μου πουν ντε και καλά να βάλω όνομα και επίθετο κάπου τι να γράψω;».
Διευθυντής: Βάλε «Γιώργος Πουτσίδης».
Όλα χύμα και μάλιστα με ονοματεπώνυμο σε… άπταιστα αγγλικά. «Γύρω-γύρω όλοι» ήταν ο κωδικός της επιχείρησης -φούσκα για τους ιδιοκτήτες και τα κορυφαία στελέχη της απάτης. Με άλλα λόγια, γυρίζουμε τα λεφτά και τα εμβάσματα σε ένα ατέλειωτο αεροπλανάκι. Και επειδή η εταιρεία ήταν πολυεθνική, ο κωδικός για να μην αποπνέει ελληνικούρα ήταν «Merry-go-round», έτσι για πολυεθνικό… αέρα.
Ο τζίρος του συγκεκριμένου υπο-ομίλου της FF Group Sourcing Limited εκτιμάται ότι είχε αυξηθεί με απάτη κατά 863 εκατομμύρια δολάρια Το 2016, ο όμιλος της FF σε Ευρώπη και Ασία εμφάνισε πωλήσεις 1,337 δισεκατομμυρίων ευρώ. Από αυτά τα 911 εκατομμύρια ευρώ «χρεώθηκαν» στην Ασία μέσω της FF Group Sourcing. Όμως τα 779 εκατομμύρια από τα 911 εκατομμύρια ευρώ ήταν εικονικά και οι πραγματικές πωλήσεις στην Ασία των 2 δισεκατομμυρίων καταναλωτών, είχαν αποφέρει μόλις το 14,4% των πλασματικών εσόδων (132 εκατομμύρια ευρώ). Ουσιαστικά, το 58% του ενοποιημένου τζίρου όλου του ομίλου ήταν ανύπαρκτος.
Ταυτόχρονα εμφανίζονται ψευδείς απαιτήσεις της FF Group Sourcing Limited ύψους 612 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ και τα μεικτά κέρδη της εταιρείας ήταν διογκωμένα κατά 326 εκατομμύρια ευρώ. Από τις εταιρείες του FF APAC καταχωρούσαν τις πωλήσεις προς μια ελεγχόμενη εταιρεία – Στη συνέχεια η ελεγχόμενη εταιρεία πουλούσε τα εμπορεύματα (απευθείας ή μέσω άλλης ελεγχόμενης εταιρείας) σε τρίτη εταιρεία του ομίλου. – Ακολουθούσε η πώληση των εμπορευμάτων – είτε σε νόμιμο εξωτερικό πελάτη αυτή τη φορά, είτε σε ελεγχόμενη εταιρεία της Folli Follie Πουλώντας επανειλημμένα τα ίδια εμπορεύματα από τις εταιρείες του Folli Follie Group APAC διογκώνονταν τόσο τα έσοδα όσο και το κόστος πωληθέντων στους ενοποιημένους ισολογισμούς του Folli Follie Group APAC. Στη συνέχεια, όπως αναφέρει η A&M, «οι ενδοομιλικές συναλλαγές απαλείφονταν κατά την ενοποίηση» – δηλαδή αφού οι εικονικές συναλλαγές πραγματοποιούνταν λογιστικά, στη συνέχεια διαγράφονταν για να μην υπάρχουν ίχνη. Ωστόσο, δεδομένου ότι οι εν λόγω συναλλαγές, έστω και φαινομενικά διενεργούνταν και με τρίτα μέρη εκτός ομίλου, «δεν πραγματοποιούνταν οι σχετικές απαλοιφές». Στις περιπτώσεις όπου η αξία μιας συναλλαγής (τιμή πώλησης και τιμή αγοράς) διέφερε, η εν λόγω διαφορά «δημιουργούσε κέρδος στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της εταιρείας».
