Να γιατί οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ έδειξαν ανυπακοή στην κομματική γραμμή

Το νέο «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος» που ξεστόμισε πάλι η ηγεσία του ΚΚΕ αποδοκιμάστηκε πλήρως προχθές. Παντού!

Είδατε σε κάποιο δήμο να αυξηθούν εντυπωσιακά τα άκυρα και τα λευκά; Ή παράκουσαν και κάνανε αποχή όσοι ψήφισαν στον πρώτο γύρο “Λαϊκή Συσπείρωση” και της δώσανε διψήφια ποσοστά; Για να συμβεί αυτό θα πρεπε πολλές δεκάδες χιλιάδες οι οποίοι την πρώτη Κυριακή απείχαν να πήγαν να υπερψηφίσουν τους υποψηφίους της αντιπολίτευσης την δεύτερη Κυριακή, προς αντικατάσταση των ψηφοφόρων του ΚΚΕ… Χλωμό…

Η αλήθεια είναι πως οι ψηφοφόροι της κομμουνιστικής Αριστεράς είπαν ΟΧΙ σ αυτή την φαρσοτραγωδία και έδειξαν ανυπακοή στην κομματική γραμμή. Για να “βγουν τα νούμερα” μέχρι κι ο Κουτσούμπας πρέπει να ψήφισε κρυφά Χάρη Δούκα, Κουρέτα και Σίμο… Δες δήμο – δήμο τα ποσοστά και τα στατιστικά, δεν προκύπτει αλλιώς τέτοιος πανωλεθρίαμβος…

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της Κυριακάτικης One Voice, λίγο πριν από το πάρτυ στις κάλπες στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών που ήταν η πρώτη ήττα του Μητσοτάκη. Οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ αντέδρασαν στην κομματική γραμμή και ψήφισαν – όχι μόνο στην Θεσσαλία, στην Αθήνα, στο Χαλάνδρι αλλά παντού τους προοδευτικούς υποψηφίους, όλους όσους πέρασαν στον δεύτερο γύρο. Όπως ψηφίσαμε και εμείς δαγκωτό Πελετίδη και βοηθήσαμε να εκλεγούν έξη κομμουνιστές δήμαρχοι. Γενικώς είμαστε απίθανες… τύπισσες! Μπορούμε να ψηφίζουμε απ το πρωί ως το βράδυ χαλαρά ΚΚΕ αρκεί να χάσει ο εκλεκτός του Μητσοτάκη. Ιδού γιατί οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ αντέδρασαν στην κομματική γραμμή και ψήφισαν παντού προοδευτικούς υποψηφίους:

«Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα» είχε γράψει ο Κάρολος ο Μαρξ, υποκινητής του άγριου θεριού της νιότης μας. Στην περίπτωσή μας όλα ξεκίνησαν από μια φάρσα της ιστορίας με την καφετζού – μέντιουμ, τον «μαύρο καβαλάρη» και τον Τζον. Μέσα σ αυτή την φάρσα γράφτηκε μια μεγάλη τραγωδία. «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος» ! «Τι Δούκας, τι Μπακογιάννης»; «Τι Κουρέτας, τι Αγοραστός»; Πάλι η ίδια φάρσα; «Αποχή ή λευκό» για να ξαναβγεί (λάδι) ο Αγοραστός και να επανεκλεγεί ο Μπακογιάννης; Ψήφισε μόνο ο ένας στους τρείς. Η κεντροΑριστερά και η … ορίτζιναλ Αριστερά στον πρώτο γύρο πήραν μαζί 49,15% στην περιφέρεια Θεσσαλίας (Κουρέτας 34,11%, Τσιαπλές – ΚΚΕ 12,79% , Ταλαχούπης – Αριστερή Παρέμβαση 2,2%) και 46,49% στον Δήμο Αθηναίων (Δούκας 14,09%, Ζαχαριάδης 13,48, Σοφιανός 12,71% , Παπαδάκης 6,21%).

Και τώρα πάλι η ίδια ιστορία: «Αποχή ή λευκό»… Διότι δεν έχουμε δεσμούς αίματος, δεν ανήκουμε, λέει, στην ίδια πολιτική οικογένεια. Δεν μπορούμε να συνεργαστούμε σε τίποτα και πουθενά. Ούτε στα πιο απλά. Δεν έχουμε μεταξύ μας πλέον καμιά ιστορική, ιδεολογική ή προγραμματική συγγένεια. Αν θέλεις οικογενειακή ζεστασιά ψήφισε τον μπατζανάκη, την κουνιάδα και την συμπεθέρα σου, όπως κάνουν όλοι. Ο «Μαύρος Καβαλάρης» – ο Πλαστήρας, ήρωας της μικρασιατικής εκστρατείας και έρμαιο μιας καφεμάντισσας που έλεγχε ο Τζον, υποστηριζόμενος από ΕΑΜογενείς, υπόσχεται μια «δημοκρατική άνοιξη» και σχηματίζει κυβέρνηση με σύνθημα: «συναδέλφωση, λήθη και η κατάργηση των εκτελέσεων των στρατοδικείων του Εμφυλίου». Ωστόσο παρά τη διεθνή κατακραυγή δεν μπορεί να εμποδίσει την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη, του Δημήτρη Μπάτση, του Νίκου Καλούμενου και του Ηλία Αργυριάδη.

Ο Νίκος Πλουμπίδης, μετά την καταδίκη σε θάνατο του Μπελογιάννη και των συντρόφων του για κατασκοπεία, προσφέρεται να δικαστεί στην θέση τους. Στέλνει μια επιστολή και δηλώνει ότι είναι ο καθοδηγητής του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ. Όμως ο ΓΓ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης λέει πως η επιστολή είναι πλαστή, κατασκεύασμα της Ασφάλειας και ο Πλουμπίδης «προδότης» και «χαφιές». «Ο Ζαχαριάδης ευθύνεται και για την εκτέλεση του Μπελογιάννη», γράφει στο βιβλίο της η σύντροφος του Ελλη Παππά – στην οποία ο βασιλεύς Παύλος έδωσε χάρη και δεν εκτελέστηκε ως μητέρα μικρού παιδιού του νεώτερου Νίκου Μπελογιάννη: «Αλμπατρος» έλεγε τον Μπελογιάννη ο Ζαχαριάδης. Όπως το άλμπατρος είναι το πουλί που πετάει μέσα στην καταιγίδα, έτσι κι ο Μπελογιάννης ανοίγει τα φτερά του μέσα σ΄ όλες τις καταιγίδες. Ο Νίκος το θεωρούσε αυτό μεγάλο έπαινο και έτσι το θεώρησα κι εγώ όταν μου το είπε. Επρεπε να περάσω από πολλούς κύκλους της κολάσεως για να δω την ωμή αλήθεια». Ο Παπάγος ζητάει εκλογές με πλειοψηφικό, ενώ οι εταίροι του Πλαστήρα, ζητάνε απλή αναλογική• ο Πλαστήρας ήταν αναποφάσιστος.

Ο Τζον Πιουριφόι – ο Αμερικάνος πρέσβης στην Αθήνα, γνωρίζει το πάθος του «μαύρο καβαλάρη» για τα μέντιουμ. Ο πρωθυπουργός εμπιστεύεται μια υπέργηρη καφεμάντισσα την οποία συμβουλεύεται πάντα πριν από όλες τις σοβαρές αποφάσεις του. Ο Τζόν στέλνει τους ανθρώπους του και την υποχρέωσαν να πείσει τον Πλαστήρα ότι με την ενισχυμένη αναλογική θα νικούσε τον Παπάγο. Η καφετζού μιλημένη από τον Πιουριφόι, πείθει τον «μαύρο καβαλάρη». Στις εκλογές που ακολουθούν ο νικητής του Εμφυλίου πολέμου Αλέξανδρος Παπάγος που είχε δημιουργήσει το κόμμα «Εθνικός Συναγερμός» με την βοήθεια του Παλατιού και των Αμερικανών ανεβαίνει στην εξουσία.

Ο Παπάγος παίρνει 240 από τις 300 έδρες της Βουλής, ενώ ο Πλαστήρας δεν εκλέγεται ούτε βουλευτής. Τότε ακούγεται το: «Τι Παπάγος τι Πλαστήρας»! Σύμφωνα με τον «Ριζοσπάστη» η θρυλική φράση ειπώθηκε από δύο πολιτικά πρόσωπα πριν από τις εκλογές του 1952: ο ένας ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο οποίος, βλέποντας τον εκλογικό καταποντισμό του, μεταπήδησε ως «ανεξάρτητος» υποψήφιος βουλευτής Ηλείας στον συνδυασμό του Παπάγου. Τη φράση την είπε σε δημοσιογράφους που εύλογα τον ρώτησαν γιατί δεν πολιτευόταν με τον Πλαστήρα, όπου ανήκε «ιδεολογικά». Ο άλλος ήταν ο τότε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης, ο οποίος μάλιστα τη συμπλήρωσε τη φράση με το «άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος μια γενιά».

Όταν οι αθηναϊκές εφημερίδες δημοσιεύουν φωτογραφίες με το πτώμα του Πλουμπίδη, διάτρητο και καταματωμένο από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος, ο ραδιοσταθμός του κόμματος στην Μόσχα μεταδίδει πως «η εκτέλεση ήταν εικονική και ο Πλουμπίδης φυγαδεύτηκε στην Αμερική όπου τρώει τα αργύρια της προδοσίας του». Ο Καπετάν Γιώτης (Χαρίλαος Φλωράκης) μαστουρώνει από το μαγικό φίλτρο που του βαλε η Μαρίκα στα ντολμαδάκια και συγκυβέρνησε με τον μπαμπά Μητσοτάκη για να καθαρίσουν τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ως εκ τούτου το «τι Δούκας, τι Μπακογιάννης» μπορεί να είναι ακόμη υπό την επήρεια της ιδεολογικής μαστούρας που προκάλεσε το μαγικό φίλτρο στο αυγολέμονο που βαλε τότε μέσα στα ντολμαδάκια η Μαρίκα. Μπορεί να κρατήσει και μισό αιώνα αυτή η μαστούρα η ιδεολογική.

Αλλά το: «τι Κουρέτας, τι Αγοραστός» του τιμημένου ΚΚΕ είναι αψυχολόγητο. Το ΚΚΕ τον ξέρει καλά τον Κουρέτα. Γνωρίζει ότι αυτά που λέει και κάνει απ την Θεσσαλία είναι πολύτιμα. Πως να το κάνουμε είναι Πελεκίδης ο φίλος μου ο Δημήτρης Κουρέτας. Θα μπορούσε να είναι, με το συμπάθειο, και άλλου τύπου Κασσελάκης, όταν μας ήρθε απ την Αμερική… «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος» ! Αν η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα έχει καλώς. Όμως αυτή η παλιά ιστορία ξεκίνησε σαν φάρσα, μετά έγινε τραγωδία και πάλι φάρσα, πάλι τραγωδία. Κανείς δεν ξέρει πως θα επαναληφθεί και που θα καταλήξει αυτή η φαρσοτραγωδία.

Η μόνη ιστορική παραφωνία είναι, παραδόξως η … ΑΝΤΑΡΣΥΑ ! «Μαύρο» θα ρίξουμε στον Κώστα Μπακογιάννη στην κάλπη της Κυριακής». Κριτική ψήφο στον Δούκα κατά Μπακογιάννη ανακοίνωσε η «ANT.AΡ.ΣY.A στις γειτονίες της Αθήνας». «Δεν συμμεριζόμαστε, λέει, τις «άκυρες» επιλογές της ηγεσίας του ΚΚΕ, αντίθετα, δίνουμε μάχη για να νικήσουν οι υποψήφιοι της Λαϊκής Συσπείρωσης όπου πέρασαν στο δεύτερο γύρο. Το 2019 ο Μπακογιάννης είχε πάρει 88.921 ψήφους στον πρώτο γύρο. Η ΝΔ στην Α’ Αθήνας πήρε 94.811 τον Ιούνη και τώρα ο Μπακογιάννης πήρε 57.799. Πτώση κατά 35%! Αν προσθέσουμε και τις ψήφους των συνοδοιπόρων της δεξιάς που συμμετείχαν στο ψηφοδέλτιο του, δηλ. του Βουλγαράκη και του Καπερνάρου, οι απώλειες είναι ακόμη μεγαλύτερες.» Αν κάτι έχει ενδιαφέρον απόψε το βράδυ είναι να δούμε πως αντέδρασαν οι ψηφοφόροι της Αριστεράς σ αυτή την φάρσα…