Ο εμφύλιος της (ακρο)Δεξιάς
Σε αναβρασμό βρίσκεται η… πολυκατοικία που έχει «χτιστεί» δίπλα από τη νέα, Νέα Δημοκρατία. Η ουσιαστική διάλυση των Σπαρτιατών δρομολογεί εξελίξεις στο ευρύτερο φάσμα της Δεξιάς, με τα κόμματα του χώρου να διαγκωνίζονται για το ποιος θα πάρει μερίδιο από τους 250.000, περίπου, ψηφοφόρους τους και με τη Νέα Δημοκρατία να παρακολουθεί από κοντά και να προσβλέπει σε κέρδη, χωρίς να τη δουν οι άλλοι…
Σε αυτό το κλίμα εντάσσονται οι αντεγκλήσεις των «ορφανών του ΛΑΟΣ», αυτών που βρήκαν στέγη στη Νέα Δημοκρατία, όπως ο Άδωνης Γεωργιάδης και αυτών που χάραξαν τη δική τους πορεία, όπως ο Κυριάκος Βελόπουλος αλλά, υπό μια έννοια, και το πρωτοφανές περιστατικό με τις γροθιές του ανεξαρτητοποιημένου από τους Σπαρτιάτες βουλευτή, Κωνσταντίνου Φλώρου στον βουλευτή της Ελληνικής Λύσης, Βασίλη Γραμμένο.
Μήλον της έριδος οι 250.000+ ψήφοι
Θεωρητικά, προς διάθεση είναι οι περίπου 250.000 ψήφοι των Σπαρτιατών (243.925 για την ακρίβεια) των εθνικών εκλογών του Ιουνίου. Σε αυτές, όμως, πρέπει να προσμετρηθούν κι αρκετές χιλιάδες ακόμα πολιτών που ψήφισαν Νέα Δημοκρατία στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά που «ασφυκτιούν» στο κόμμα του Κ. Μητσοτάκη με τα προοδευτικά νομοσχέδια και τα κεντρογενή στελέχη.
Επίσης θεωρητικά, τις «χαμένες» ψήφους, που στις δημοσκοπήσεις εκφράζονται είτε με την πρόθεση ψήφου σε δεξιό κόμμα είτε στη γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων, όσο και αυτές των Σπαρτιατών, τις επαναδιεκδικεί η Νέα Δημοκρατία, τόσο με τις τελευταίες «προσθήκες» στην ευρωλίστα όσο και με την κατ’ επιλογή ρητορική συγκεκριμένων στελεχών της. Άλλωστε, το είπε ξεκάθαρα ο πρώην υπουργός και βουλευτής Τάκης Θεοδωρικάκος, «η Ν.Δ. απευθύνεται σε όλους τους πολίτες και θέλει την ψήφο όλων, όπως και να αυτοπροσδιορίζονται», προκαλώντας νέα πολιτική αντιπαράθεση.
Σε αυτήν την προσπάθεια, πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν οι προερχόμενοι από τον ΛΑΟΣ υπουργοί, νυν και πρώην, και κάποιοι από τους 51 βουλευτές που διαφοροποιήθηκαν από την κεντρική γραμμή στην ισότητα στον γάμο, καταψηφίζοντας ή απέχοντας, και προθυμοποιούνται να υπερασπιστούν τη «δεξιά ταυτότητα» της σημερινής Ν.Δ. Εννοείται πως οι περισσότεροι είναι απρόθυμοι, καθώς ανήκουν είτε στη σαμαρική είτε στην καραμανλική πτέρυγα και δεν «ενθουσιάζονται» στην ιδέα τού να πρωτοστατήσουν για την επανασυσπείρωση του κόμματος.
Το νομοσχέδιο για «τον γάμο των ομοφυλοφίλων», όπως το αναφέρουν χαρακτηριστικά, η εξωτερική πολιτική Μητσοτάκη και η κατάσταση που επικρατεί σε ζητήματα ασφάλειας και κοινωνικής ειρήνης είναι τα βασικά «ατού» των κομμάτων της «βαθιάς» Δεξιάς στην προσέλκυση ψηφοφόρων. Σε πολλές φάσεις παρατηρείται ταυτοτική συμφωνία ανάμεσα στην Ελληνική Λύση και τη Νίκη αλλά και τους εκτός Βουλής σχηματισμούς, με αποτέλεσμα να γίνεται δύσκολη η προσπάθεια διαφοροποίησης, ζητούμενο για τους πιο αδύναμους. Και εκεί δυσκολεύει ακόμα και η πολιτική αντιπαράθεση, με αποτέλεσμα να γίνεται με χαμηλού επιπέδου επιχειρήματα και λογομαχίες.
Λουμπενοποίηση…
Ωστόσο, από τις τελευταίες εξελίξεις έγινε φανερό ένα ακόμη στοιχείο, που αφορά στη «λουμπενοποίηση» της Δεξιάς, που εμπεριέχει και εμπεριέχεται, στην πιο light εκδοχή του, στη Νέα Δημοκρατία.
Οι Σπαρτιάτες προέκυψαν ως επίγονοι της Χρυσής Αυγής γι’ αυτό και αποβλήθηκαν από την πολιτική ζωή, μέσω της ακύρωσης της καθόδου τους στις ευρωεκλογές. Ένας βουλευτής προερχόμενος απ’ αυτούς έριξε μπουνιές σε έναν βουλευτή της Ελληνικής Λύσης, τον οποίον ο δράστης καταγγέλλει πως του έβρισε τη μητέρα, εντός κοινοβουλίου. Άλλωστε η μήνυση του πατέρα Φλώρου, Ευστάθιου, άλλοτε υποψηφίου βουλευτή της Ελληνικής Λύσης, που οδήγησε στην άρση της ασυλίας Βελόπουλου αφορά στη συκοφαντική δυσφήμιση μέσω λογαριασμού στα social media -που σύμφωνα με τον κ. Φλώρο, χειρίζεται ο ίδιος ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης- με ιταμές περιγραφές για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του πρώην στρατιωτικού.
Από την άλλη, η Νίκη αναδεικνύεται στα ΜΜΕ μόνο όταν θέσεις του κόμματος και δηλώσεις στελεχών του γίνονται αντικείμενο ειρωνικών σχολίων. Και την ίδια ώρα η Νέα Δημοκρατία επαναφέρει το «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια» και κάνει προεκλογική εκστρατεία με επιχειρήματα του τύπου «θα αλλάξουμε τους νόμους της Ευρώπης για την Ελλάδα». Και να φανταστεί κανείς πως η κυβερνητική παράταξη κατηγορούσε τον Κασσελάκη για «λουμπενοποίηση» της πολιτικής!
