Ποιος κορονοϊός; Εδώ θα… πεινάσουμε όλοι!

Προς Θεού: Δεν λέμε ότι η πανδημία δεν αποτελεί και δεν είναι υπαρκτό πρόβλημα, δεν εννοούμε ότι οι δεκάδες συμπολίτες μας που φεύγουν καθημερινά από την ασθένεια δεν είναι μια σημαντική απώλεια.

Ωστόσο, ας αναλογιστουμε όλοι τι θα γίνει κάποιους μήνες μετά, ήδη μέσα στο φθινόπωρο, καθώς οι ανατιμήσεις και οι αυξήσεις διαφόρων αγαθών έχουν γίνει, ήδη, αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας τον τελευταίο καιρό. Και είναι πολλοί οι συμπολίτες μας που ούτε τον μήνα δεν μπορούν να βγάλουν και ελάχιστα γεμίζουν πια το περίφημο καλάθι της νοικοκυράς.

Από που να αρχίσω και που να τελειώσω;

Βενζίνη; Έχουμε φτάσει στα επίπεδα προ οικονομικής κρίσης.

Δομικά υλικά; Καθημερινά όλο και πιο ακριβά.

Γάλα και αλεύρι; Τη μία ημέρα πας στο σούπερ μάρκετ και βλέπεις μια τιμή και επιστρέφεις την επόμενη και απλά έχει πάει… 10 λεπτά παραπάνω. Έτσι, χωρίς αιτία.

Μετακινήσεις αγαθών; Εκεί και αν γίνεται το μεγάλο πάρτυ. Ένα φορτίο από την Κίνα πριν από ενάμισι χρόνο ήθελε για να έρθει 1.000 ευρώ. Τώρα; Τα διπλάσια, ίσως και παραπάνω.

Στις αρχές Αυγούστου μιλούσα με τον αειμνήστο Κωνσταντίνο Μιχαλο για ένα ρεπορτάζ και μου έλεγε ότι το φθινόπωρο, αν συνεχιστεί η κατάσταση αυτή, θα πρέπει η πολιτεία να αναλάβει δράση. Φυσικά, οι αυξήσεις συνεχίζονται με τρελούς ρυθμούς και, τουλάχιστον προς το παρόν, τα αρμόδια υπουργεία αδρανούν.

Μήπως ήρθε αυτή η ώρα; Οι πολίτες έχουν την πίεση από την πανδημία, έχουν πια και την ανυπόφορη κατάσταση που δημιουργούν οι συνεχείς αυξήσεις.

Η δράση περιμένει την αντίδραση και εν προκειμένω τα μέτρα και τους ελέγχους που οφείλουν να κάνουν οι σχετικοί φορείς. Γιατί είπαμε… Μην γλιτώσουμε από τον κορονοϊό και τελικά… πάμε από πείνα…