Που την είδες την “τοξική αρρενωπότητα”;

Είμαι επαγγελματίας μαζοχιστής.

Η επαγγελματική διαστροφή με έκαμε να κάτσω μέσα -ενώ οι άλλοι οι ανέμελοι στο πανηγύρι πήγανε- και να δω ολόκληρες και τις πέντε ομιλίες των υποψηφίων για την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ.

Ποιος εγω, που φεύγω στην μέση της ταινίας ή της θεατρικής παράστασης, γιατί δεν αντέχω πλέον το μια απ’ τα ίδια και την μετριοκρατία. Κι όμως ο μαζοχισμός με μια δόση περιέργειας κυριάρχησαν στο είναι και το μη είναι μου και τα είδα όλα. Να σου πω ότι απογοητεύτηκα, είναι λίγο. Απορώ! Ούτε καν ο Τσακαλώτος.

Μόνο ο Στέφανος, ο Τζουμάκας, που είναι άλλη κλάση, παλιά καραβάνα, μίλησε πολιτικά. Εγώ συμπαθώ περισσότερο αυτό το κορίτσι την Εύη γιατί είναι ταλαιπωρημένη Αιγοκερίνα στο ζώδιο, σαν κι εμένανε. Από το 2024, όπως λέει κι ο γκουρού μας ο Λεφάκης, μετά από μια δεκαετία και πλέον που τρώμε μπουνίδια στην μάπα, μας ξεσκίζει ο Πλούτωνας και ημάς του δεύτερου δεκαημέρου κι ο Κρόνος, – όσοι Αιγόκεροι καταφέρουμε να μην αποδημήσουμε μέχρι την πρωτοχρονιά – θα ανακάμψουμε επιτέλους, θα αναπνεύσουμε, δεν θα γίνονται όλα τόσο δύσκολα.

Όπως είπε, ο φίλος μου από την εποχή της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, που τα βρίσκει όλα, 3 του Σεπτέμβρη στους «Δεκατιανούς» στον ΣΚΑΪ: «το αποτέλεσμα στον ΣΥΡΙΖΑ θα προκαλέσει έκπληξη τόσο στους αισιόδοξους, όσο και στους απαισιόδοξους.» «Η Έφη Αχτσιόγλου έχει μία εύνοια, καθώς ανήκει στη γενιά του ’85 -Όσοι έχουν γεννηθεί το 1983, το 1985 και το 1987 και λίγο το 1988 είναι πολύ σημαντικοί – Το να βγει μια γυναίκα δεν είναι τόσο εύκολο αλλά είναι και πολύ πιθανό. Γιατί η γυναίκα αυτή ανήκει στο ζώδιο του Αιγόκερου».

Για τον Στέφανο Κασσελάκη, ο Κώστας Λεφάκης είπε πως «έχει την ικανότητα να πολεμήσει και να αντέξει λόγω αρκετών πλανητών του στον Αιγόκερω, αλλά είναι πολύ καινούριο προϊόν». Το ωροσκόπιό του σε γενικές γραμμές είναι πιο «ευαίσθητο» συγκριτικά με εκείνο της Έφης Αχτσιόγου, το οποίο χαρακτήρισε «πιο δυνατό.» Ο Νίκος Παππάς, είναι Καρκίνος «με αρκετά ευαίσθητο ωροσκόπιο κι αυτός και όχι τόσο αβανταδόρικο τώρα.» τα επόμενα δυο χρόνια η αντιπολίτευση θα είναι αδύναμη.»

«Γενικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ που ανήκει στο ζώδιο του Καρκίνου, έχει μια ευαίσθητη πορεία», δήλωσε, η μαγική οντότητα – σκεπτομορφή του Μαντείου της Καστέλλας (έχω πάει 25 χρονών) η οποία δεν πέφτει ποτέ έξω, Πέραν τούτων, στα οποία απολύτως συμφωνώ – και δεδομένου ότι δεν διατίθεμαι για να επιδοθώ σε πολιτικό σχολιασμό πάλι σήμερα – δεν μου πολυαρέσει αυτή η φεμινιστική εμμονή της ομοιοπαθούς Αιγοκερίνας με τον σεξισμό και -πως το είπε;! – την «τοξική αρρενωπότητα». Μη τρελαθούμε, τα αγόρια είναι στην κοσμάρα τους ασέξουαλ ή γκέι ή μπάι – μπάι ή εντελώς μ@λακισμένα.

Που την είδες την «τοξική αρρενωπότητα »; Δέκα ανώμαλοι γέροι στα πάρκα, άντε και πενήντα φανταράκια, γιοί βοσκών από τις στάνες που είχαν την πρώτη ερωτική τους επαφή με κατσίκα και βλέπουνε καμια τσόντα στην σκοπιά. Να πω και εκατό, διακόσια, χίλια (;) καθυστερημένα τρίποδα, εντελώς σαλταρισμένα φασιστόμουτρα που σηκώνουν χέρι, τα δέκα εκ των οποίων σκότωσαν από ζήλια την γυναίκα τους; Μέχρι εκει.

Να μην πώ πως αυτό που παλιότερα αναφέραμε σαν αρρενοπώτητα έχει να κάνει περισσότερο με τα γκέι παρά με τα στρέιτ αγόρια, γιατί θ’ ανοίξουμε μεγάλη και δύσκολη συζήτηση. Δεν δικαιολογούναι φοβιστικές, ισοπεδωτικές υστερίες του τύπου: «ο βιαστής έχει τα κλειδιά του σπιτιού σου» που συναγωνίζεται το παλιό: «όλοι οι άνδρες είναι εν δυνάμει βιαστές» και καταλήγει στο ακραίο φεμινιστικό των Ιταλικών διαδηλώσεων στα ΄70ς: «οργασμός εγγυημένος – από δάκτυλο βγαλμένος».

Υπάρχει στις νεανικές παρέες «τοξική αρρενωπότητα»;! Τα αγόρια πειράζουν με σφυρίγματα κι αισχρόλογα τα κορίτσια, όπως παλιά, στον δρόμο; Τους την πέφτουνε με χυδαίο τρόπο; Ή είναι εντελώς ανώριμα και αδιάφορα, κατεβάζουνε τα ματάκια και γι’ αυτό τα περισσότερα κορίτσια διαμαρτύρονται ότι δεν μπορούν να βρουν ένα αληθινό άνδρα για να κάνουν σχέση; Τι είναι σήμερα πιο έντονο; Η … «τοξική αρρενωπότητα» ή ο ευνουχισμός; (αν δεν μας τα χει κόψει από μικρούς η μαμά μας λόγω των ασυνείδητων οιδιπόδειων ενοχών της;) Ή είναι δισαβαντάζ για τον ΣΤΕΦ το γκεϊλίκι;

Τι να πω ρε σεις παιδιά; ! Είναι αυτά τα κυρίαρχα προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία; Τις αγωνίστριες και τους αγωνιστές της Αριστεράς; Τον πληγωμένο και αμήχανο προοδευτικό χώρο;