Στις ΗΠΑ ο Α/ΓΕΕΘΑ – Αγορές πολλών δισ. με εντολές Μαξίμου, στον… Θεό το χρέος
Τα εξοπλιστικά της χώρας είναι στην ημερήσια διάταξη και ψηλά στην κυβερνητική ατζέντα και το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται πλήρως από το γεγονός της μετάβασης της ηγεσίας, φυσικής και πολιτικής, του υπουργείου Άμυνας διαδοχικά στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Την ώρα που η πρόταση της Lockheed Martin για την βιωσιμότητα της ΕΑΒ, δεν λέει να σταλεί στην Αθήνα, για να ξέρουμε που πραγματικά πατάμε και βαδίζουμε, ο Α/ΓΕΕΘΑ μεταβαίνει στις ΗΠΑ, συνοδευόμενος από επιτελείς. Πάει στο Ντάλας, στην καρδιά της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας, με το μενού των συζητήσεων να περιλαμβάνει την απόκτηση στο μέλλον 20 συν 20 αεροσκαφών F-35, τον εκσυγχρονισμό των F-16 block 50 και τον εκσυγχρονισμό των τεσσάρων γερμανικών ΜΕΚΟ, για τις οποίες έχουν μπει και οι Αμερικανοί στο παιχνίδι.
Τις ΗΠΑ θα επισκεφθεί λίγο αργότερα και ο αρμόδιος υπουργός Νίκος Παναγιωτόπουλος μετά την επίσκεψη Φλώρου, για επαφές και συζητήσεις. Η χώρα μας παραμένει σταθερά ένας σημαντικός πελάτης της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας, την ώρα που το καλάθι των αγορών και των παραγγελιών από ελληνικής πλευράς για την αγορά οπλικών συστημάτων φαίνεται να μην έχει τέλος.
Μετά την απόκτηση των γαλλικών Rafale για λογαριασμό της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, ήρθε το αίτημα για την απόκτηση των F-35, η παραγγελία των γαλλικών φρεγατών Belharra για την ενίσχυση του Πολεμικού Ναυτικού -οι οποίες όμως δεν πρόκειται να κατασκευαστούν σε ελληνικά ναυπηγεία, όπως ήταν ο αρχικός σχεδιασμός επί εποχής Αλέξη Τσίπρα, αλλά θα γίνουν σε γαλλικά ναυπηγεία-, η απόκτηση τεσσάρων αντιτορπιλικών με προβάδισμα για την ώρα της πρότασης των Ιταλών, η απόκτηση τελικά 72 τεθωρακισμένων αμφιβίων οχημάτων AAV-7 (αρχικά ήταν να αποκτήσουμε 69) και των αμερικανικών MQ-9 που θα πετούν στους ελληνικούς αιθέρες και όπως φαίνεται έπεται και συνέχεια.
Δύο όμως είναι οι βασικές παρατηρήσεις μετά από όλες αυτές τις αγορές και τις προμήθειες στις οποίες προχωρούν οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας:
Πρώτον ποιο είναι το συνολικό κόστος που θα κληθούν να πληρώσουν οι Έλληνες φορολογούμενοι, μια και μιλάμε για μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια τα οποία μάλιστα θα δανειστούμε και θα τα πληρώσουμε με τόκους, την στιγμή μάλιστα κατά την οποία τα επιτόκια δανεισμού της χώρας δεν είναι πια κάτω από το 1%, αλλά τρέχουν πάνω από την περιοχή του 3% και μπορεί στο άμεσο μέλλον να ξεπεράσουν και πάλι το 4% και να αγγίξουν το 5%.
Και δεύτερον μέσα από όλο αυτό το εκτεταμένο πρόγραμμα αγορών πόσο ενισχύθηκε πραγματικά η ελληνική αμυντική βιομηχανία. Σε αυτά τα ερωτήματα η απάντηση δεν έχει ακόμη δοθεί και μπορεί και εμείς από την πλευρά να είμαστε από αυτούς που πιστεύουμε ακράδαντα στο δόγμα της αποτροπής και στο ρητό που λέει πως «πρέπει για να επιτύχεις την ειρήνη, να προετοιμάζεσαι για πόλεμο», όμως είναι άλλο η ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας και ο εκσυγχρονισμός τους και άλλο να αγοράζεις εξοπλιστικά δισεκατομμυρίων ευρώ από το εξωτερικό, να υποθηκεύεις με τον τρόπο αυτό την οικονομία της χώρας, όπως έγινε και στο παρελθόν και οδηγηθήκαμε στην πτώχευση και τις αποφάσεις να τις παίρνει μονομερώς το Μέγαρο Μαξίμου.
Η άμυνα της χώρας είναι εθνική υπόθεση και πρέπει να υπάρχει σχέδιο, πολιτική συναίνεση και ειλικρινής διάλογος και όχι κινήσεις πολιτικού εντυπωσιασμού, έλλειψη ενημέρωσης και επισκέψεις αλλά καρτ πολιτικών προσώπων και επιτελών σε ξένες εταιρείες. Γιατί στο τέλος της ημέρας, εκείνο που μετράει δεν είναι πόσα όπλα ψώνισες, αλλά το τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις με αυτά. Οι τουρκικές προκλήσεις συνεχίζονται με αυξανόμενους ρυθμούς και τα τετελεσμένα στη μαρτυρική Κύπρο είναι πια μπροστά μας. Καινούργια υποβρύχια και αεροπλάνα είχαμε και το 1974, όμως με την θέληση των Αμερικανών συμμάχων μας, την προδοσία της Χούντας του Ιωαννίδη και την ατολμία του Κωσταντίνου Καραμανλή, το 39% του κυπριακού εδάφους βρέθηκε μέσα από μια μεγάλη τραγωδία του κυπριακού ελληνισμού στα χέρια του Αττίλα.
