ΣΥΡΙΖΑ: Κυνηγά το «2» με τους νέους και τους… καναπεδάτους

Με κεντρικό πρόσωπο και απόλυτο πρωταγωνιστή τον πρόεδρο του Στέφανο Κασσελάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας κατοχυρώσει κατά πάσα πιθανότητα τον στόχο της δεύτερης θέσης, “κυνηγά” το “2” ως πρώτο ψηφίο στο ποσοστό της ευρωκάλπης. Σε αυτήν την προσπάθεια έχει κάποια “ατού” ή τουλάχιστον έχει μια συγκεκριμένη στόχευση για να μετατρέψει σε εκλογικό πλεονέκτημα κάποιες εκλογικές ομάδες.

Όπως αποδείχθηκε και στην περιοδεία στη Βόρεια Ελλάδα, ο Στ. Κασσελάκης μπορεί και περνά μηνύματα και ενεργοποιεί πολιτικά τους νέους και τους απογοητευμένους από την πολιτική πολίτες, που επέλεξαν τον… καναπέ από την στοιχειώδη πολιτική συμπεριφορά, δηλαδή τη συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία. Υπό αυτή την έννοια, πολιτικοί αναλυτές που είναι κοντά στο περιβάλλον της Κουμουνδούρου εξηγούν πως και ο λόγος Κασσελάκη αλλά και πως η ευρύτερη στρατηγική του κόμματος στοχεύει αυτές τις δυο μεγάλες δεξαμενές, τους νέους και τους μη συμμετέχοντες, με πολύ αισιόδοξα μηνύματα για την ώρα.

Οι ηλικίες 18-35 ετών αποτελούσαν ανέκαθεν ένα προνομιακό εκλογικό κοινό για τον ΣΥΡΙΖΑ, ιδίως δε την περίοδο 2012-2019. Περίπου δυο εκατομμύρια εν δυνάμει ψηφοφόρους αθροίζει αυτή η ηλικιακή ομάδα, με υψηλά ποσοστά όμως αποχής. Αξίζει να σημειωθεί πως στις τελευταίες εθνικές εκλογές, η συμμετοχή στις εκλογές των νέων ηλικίας 17-24 ετών υπολογίζεται μόλις στο 27% ενώ στην αμέσως επόμενη ηλικιακή ομάδα 24-34 μετα βίας ξεπερνούσε το 35%. Σημαντικό στοιχείο και το ότι το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ στην ηλικιακή ομάδα 17-34 ετών είχε έρθει πρώτος με 36,8% αφήνοντας δεύτερη τη νικήτρια Νέα Δημοκρατία με 30,6%, ενώ το 2023 η Νέα Δημοκρατία είχε κερδίσει και αυτήν την ηλικιακή ομάδα, με 27,7% έναντι 20% του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας απωλέσει σχεδόν το μισό της εκλογικής επιρροής του…

Υπό αυτή την έννοια, η στόχευση στους πολίτες με αυτό το προφίλ, του νέου που αδιαφορεί για την πολιτική μη συμμετέχοντας καν στις εκλογές, ήταν μονόδρομος για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ. Κι εκεί φαίνεται πως “κάνει δουλειά” ο Κασσελάκης αλλά και τα νέα στελέχη που δεν προέρχονται από την κομματική παραγωγή αλλά από την κοινωνία, την επιστήμη και τα γράμματα, τον ακτιβισμό. Τα “απολιτίκ” και απλοϊκά, κατά τους επικριτές του, μηνύματα που αφορούν όμως στην οικονομία, την καθημερινότητα, την απόδοση δικαιοσύνης, την απασχόληση, τα δικαιώματα και πολλούς ακόμα τομείς, με τη δύναμη της επικοινωνίας διοχετεύονται στους νέους. Κι αυτό είναι κάτι που ήδη καταγράφεται.