Τα τρία «Α» της καταστροφής

Αναλγησία, Ανικανότητα, Ασυνεννοησία, τρεις λέξεις που χαρακτηρίζουν το μοντέλο του επιτελικού κράτους, το οποίο σκόρπισε για άλλη μια φορά ο χιονιάς. Ένα εικοσιτετράωρο πριν την οριστική καταστροφή, περιφέρεια Αττικής και κυβερνητικοί παράγοντες μιλούσαν για την απόλυτη προετοιμασία της κρατικής μηχανής. Λίγο έλειψε να μας πείσουν πως αυτή την φορά θα ξεπερνούσαν ακόμη και τον εαυτό τους και όλα θα πήγαιναν ρολόι.

Όμως, λίγες ώρες μετά, αποδείχθηκε πως οι περσινές καταστροφές, από πλημύρες, χιόνια και χαλάζι δεν έγιναν μάθημα, για να μη θυμηθούμε πως η μισή Ελλάδα το καλοκαίρι του 2021 παραδόθηκε στις φλόγες με αποτέλεσμα να καούν περισσότερα από 1,5 εκατ. στρέμματα. Η χώρα βουλιάζει στο χιόνι και το μπαλάκι των ευθυνών τρέχει από πόρτα σε πόρτα για να καταλήξει στην ανάδοχο εταιρία της Αττικής Οδού που ούτε λίγο-ούτε πολύ εμφανίζεται σαν να είναι το απόλυτο αφεντικό στον τόπο. Ο αρχικός σχεδιασμός, του αρμόδιου υπουργείου Κλιματικής Αλλαγής και Πολιτικής Προστασίας, αποδείχθηκε εν τοις πράγμασι πως ήταν παιδαριώδης και η λέξη συντονισμός άγνωστη για την πολιτική του ηγεσία.

Πόσες ώρες αλήθεια, χρειάζεται μια κρατική μηχανή για να μεταφέρει εγκλωβισμένους πολίτες από το κλεινόν άστυ, σε ένα ξενοδοχείο για να διανυκτερεύσουν και πόσος χρόνος απαιτείται για να διατεθούν στους εγκλωβισμένους οδηγούς, μερικές χιλιάδες μπουκαλάκια νερό και κάποιο σάντουιτς για να μην λιποθυμήσουν από την πείνα. Το μαρτύριο της σταγόνας έζησαν μέσα στα παγωμένα αυτοκίνητα τους επί ώρες χιλιάδες συμπολίτες μας, παρακολουθώντας το ρολόι τους να κινεί τους δείκτες του αργά και βασανιστικά, την ώρα που το κράτος για μια ακόμη φορά τους γύριζε τη πλάτη.

Μια εικόνα απόλυτου χάους που εξελίχθηκε σε όνειδος και εξευτελισμό, όταν πολλοί από αυτούς που εγκατέλειψαν τα οχήματα τους, βρέθηκαν παραπεταμένοι στα πλακάκια ενός ξενοδοχείου, σε μια φιλοξενία επιπέδου… πατώματος. Ταλαιπωρίας το ανάγνωσμα και στο βάθος οι χάντρες προς τους βαφτισμένους πολιτικά ως ιθαγενείς, με την προσπάθεια του Μαξίμου να εξαγοράσει με 2.000 ευρώ τους αγανακτισμένους οδηγούς. «Να σε κάψω Γιάννη μου να σε αλείψω μέλι» δηλαδή, σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι με στόχο να αποσοβηθούν οι πραγματικές ευθύνες και να αλλάξει η ατζέντα.

Η εκ Κύπρου μεταγραφή του κ. Στυλιανίδη αποδείχθηκε περίτρανα ως κίνηση απελπισίας καθώς μεταγραφές από την Β’ Εθνική δεν οδηγούν ποτέ ομάδες της Super League στο… Champions League, ένας ποδοσφαιρικός κανόνας που για την ώρα παραμένει απαραβίαστος. Χιονιάς- κυβέρνηση σημειώσατε ένα, σε ένα δελτίο καιρικού ΠΡΟΠΟ, όπου σε όποια έδρα και αν παίζει η κυβέρνηση είτε είναι στην Εύβοια ή τη Χαλκιδική, την Κεφαλονιά, την Κρήτη, ή την Ηλεία, η μία ήττα διαδέχεται την άλλη γιατί ο προπονητής δεν έχει σχέδιο και η ομάδα δεν δείχνει να τραβάει.

Αλέξανδρος Κοντοπάνος