Τουρισμός: Ένα δάκρυ για τη βαριά μας βιομηχανία…

Είναι από αυτές τις φορές που λες ότι όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει το λάθος. Και στην περίπτωση του ελληνικού τουρισμού εν μέσω κορονοιού αυτό περίπου έγινε.

Οι Έλληνες επιχειρηματίες που είχαν συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια τις συνεχείς προσελεύσεις τουριστών και τους μεγάλους τζίρους, τώρα θα πρέπει να συμβιβαστούν με τους οποίους Έλληνες έρθουν είτε μόνοι τους είτε με κοινωνικό τουρισμό και τους ελάχιστους ξένους.

Φέτος τα πράγματα δεν πήγαν όπως έπρεπε. Δεν έχουμε ρεκόρ. Η μάλλον έχουμε, αρνητικά γιατί αυτό που έγινε φέτος έχει να συμβεί πάρα πολλά χρόνια.

Και τι κάνουν λοιπόν γιαυτό οι επαγγελματίες του τουρισμού; Μειώνουν τις τιμές τους; Όχι δεν τις μειώνουν.

Τι κάνουν οι ακτοπλοϊκές; κάνουν πιο προσιτά τα εισιτήρια για να “τσιμπήσουν” τους πιο τολμηρούς; Ούτε αυτό απ’ όσο ξέρω γίνεται.

Οπότε τι μας μένει; Μια ξεγυμνωμένη ‘’βαριά’’ βιομηχανία που αποκάλυψε με το πρώτο χτύπημα, μεγάλο ναι δεν αντιλέγω, ότι είναι λίγο εγωίστρια και περήφανη και δεν δέχεται να κάνει λίγες εκπτώσεις για να ισοφαρίσει τον τζίρο που έχασε και συνεχίζει να χάνει.

Καμία σωστή αντιμετώπιση της κρίσης, ελάχιστη θέληση για να ανακτηθεί έστω και μέρος από τα χαμένα.

Και λίγο πριν μπει ο Αύγουστος, ας ρίξουν λίγο νερό στο κρασί τους αλλά και στις… τιμές οι ξενοδόχοι και σίγουρα τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, με συμμάχους τους συμπατριώτες τους αυτή τη φορά.