Το (υψηλό) επιτόκιο φυγείν αδύνατον…
Η Πορτογαλία ήταν η πρώτη που βίωσε τις διαθέσεις των αγορών την προηγούμενη εβδομάδα. Σειρά παίρνει αύριο η Ελλάδα. Και όσες δηλώσεις κι αν κάνουν Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου, το «πεπρωμένο» του υψηλού επιτοκίου δεν θα το αποφύγουν. Η Πορτογαλία ήταν η πρώτη που βίωσε τις διαθέσεις των αγορών την προηγούμενη εβδομάδα. Σειρά παίρνει αύριο η Ελλάδα. Και όσες δηλώσεις κι αν κάνουν Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου, το «πεπρωμένο» του υψηλού επιτοκίου δεν θα το αποφύγουν.
Μία μέρα έμεινε λοιπόν μέχρι την δημοπρασία των εντόκων γραμματίων εξάμηνης διάρκειας, από την οποία το ελληνικό δημόσιο θα αποπειραθεί να αντλήσει από 1,5 έως 2,4 δις ευρώ. Κι αυτό τη στιγμή που το spread του ελληνικού 10ετούς φλερτάρει με τις 1000 μ.β και οι Πορτογάλοι, που άνοιξαν το χορό των δημοπρασιών για το νέο έτος, αναγκάστηκαν να διαθέσουν ομόλογα με επιτόκιο αυξημένο κατά 80% σε σύγκριση με αυτό της τελευταίας έκδοσης του 2010.
Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει με επικοινωνιακούς όρους τα μελλούμενα, η αυριανή δοκιμασία θα είναι σίγουρα επώδυνη. Το χειρότερο, όμως, για το οικονομικό επιτελείο είναι πως εντός του Ιανουαρίου θα πρέπει να αντλήσει κατ’ ελάχιστο άλλα 3 δις ευρώ μέσω των δημοπρασιών εντόκων γραμματίων εξάμηνης και τρίμηνης διάρκειας, μέσα σ’ ένα κλίμα για τις οικονομίες της ευρωζώνης που δείχνει διαρκώς να επιδεινώνεται.
Το γεγονός αυτό, σε ότι αφορά τη χώρα μας, σημαίνει απομάκρυνση του στόχου επανεξόδου της στις αγορές, τη στιγμή που βάσει μνημονίου αυτό θα γινόταν μέσα στο α’ τρίμηνο του 2011. Παρόλα αυτά, βέβαια, ο υπουργός οικονομικών εξακολουθεί να ελπίζει…
Η ευρωπαϊκή διάσταση του θέματος
Χωρίς να παραγνωρίζει κανείς τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας που εξωθούν τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων στην …ανηφόρα, η πραγματικότητα λέει πως το φαινόμενο «υψηλά επιτόκια» έχει σαφή ευρωπαϊκή διάσταση.
Ήδη από την ώρα που βγήκε στο φως το γερμανικό σχέδιο για συμμετοχή των ιδιωτών στο κόστος ενδεχόμενων μελλοντικών αναδιαρθρώσεων κρατικού χρέους, πολλοί επενδυτές απέφυγαν τους τελευταίους μήνες να εμπλακούν στις δημοπρασίες, γεγονός που μεταφράστηκε σε άνοδο των επιτοκίων.
Παράλληλα οι αγορές δείχνουν σε κάθε ευκαιρία την προτίμηση τους στο «ευρωπαϊκό αίμα» και φαίνεται πως δεν θα ησυχάσουν αν δεν εκμεταλλευτούν στο έπακρο τα περιθώρια κερδοσκοπίας που γεννά η ευρωπαϊκή κρίση χρέους μέχρι να στείλουν στον μηχανισμό στήριξης την Πορτογαλία και να γονατίσουν την Ισπανία.
Αρκεί να δει κανείς τα ποσά που πρέπει να αντλήσουν μέσα στο χρόνο οι χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και θα αντιληφθεί πως οι κερδοσκόποι αποκλείεται να αφήσουν μια τόσο μεγάλη ευκαιρία να πάει χαμένη. Ειδικότερα, οι εκδόσεις ομολόγων από χώρες της Ευρωζώνης αναμένεται να φθάσουν τον Ιανουάριο τα 80 δισ. ευρώ σε σχέση με ένα συνολικό δανειακό πρόγραμμα ύψους 814 δισ. ευρώ για το 2011.
Η Πορτογαλία πρέπει να αναχρηματοδοτήσει 20 δισ. ευρώ υφιστάμενου χρέους της έως τα μέσα της νέας χρονιάς, ενώ η έκδοση ομολόγων από την Ισπανία το 2011 εκτιμάται στα 80 δισ. ευρώ. Παράλληλα η Ιταλία θα κληθεί να κάνει τις υψηλότερες εκδόσεις ομολόγων το 2011, με ένα συνολικό ποσό 215 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 50 δισ. ευρώ θα τα χρειασθεί το Φεβρουάριο και το Μάρτιο για την αναχρηματοδότηση χρέους που λήγει.
Με την Ελλάδα και την Ιρλανδία ήδη στο «καναβάτσο», με την Πορτογαλία στα …προσεχώς και με τις Ισπανία κι ενδεχομένως Ιταλία να ακροβατούν σε τεντωμένο σχοινί, η ευρωπαϊκή διάσταση των εθνικών δημοπρασιών αναδεικνύεται σε κυρίαρχη και κανείς δε μπορεί να είναι σίγουρος για το τι μέλλει γενέσθαι τόσο στο ευρωπαϊκό νόμισμα όσο και ευρύτερα στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
