Γερμανία: Θα βρεθεί λύση από το… τρίο;
Στην κρίσιμη σημερινή συνάντηση μεταξύ της Άνγκελα Μέρκελ (Χριστιανοδημοκράτες-CDU), του Μάρτιν Σουλτς (Σοσιαλδημοκράτες-SPD) και του Χορστ Ζέεχοφερ (Χριστιανοκοινωνιστές-CSU), πέφτουν σήμερα τα φώτα της δημοσιότητας, με την ελπίδα να βρεθεί λύση στο πολιτικό αδιέξοδο στη Γερμανία.
Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα του προέδρου της δημοκρατίας, Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγιερ, ο οποίος έχει πάρει στα χέρια του την προσπάθεια να αποφευχθεί η πιθανότητα μιας επαναληπτικής κάλπης. Όμως, παρά την πίεση που υπάρχει για την εξεύρεση λύσης, υπάρχουν αρκετά προβλήματα που καθιστούν τη διαπραγμάτευση δύσκολη και σίγουρα μακροχρόνια.
Ανταρσία στο CSU
Ήδη χθες το απόγευμα προέκυψε εκτάκτως ένα πρόβλημα που μπορεί να αλλάξει άρδην τις ισορροπίες. Στους κόλπους των Χριστιανοκοινωνιστών, η γκρίνια που είχε εκφραστεί κατά του ηγέτη του κόμματος, Χορστ Ζέεχοφερ, μετά το εκλογικό αποτέλεσμα του Σεπτεμβρίου πήρε σάρκα και οστά όταν ομάδα βουλευτών έθεσε επισήμως θέμα ηγεσίας. Μάλιστα, προσπαθούν να οργανώσουν σχετική ψηφοφορία για την ερχόμενη εβδομάδα, με την ελπίδα να ωθήσουν τον βαυαρό πρωθυπουργό να παραιτηθεί.
Αν κάτι τέτοιο συμβεί, ναι μεν το CSU θα παραμένει στο τραπέζι των συνομιλιών στο Βερολίνο, αλλά προφανώς ο νέος αρχηγός θα «κατέβει» με πρόθεση να αποδείξει την αξία του στο κόμμα. Και αν αυτός, όπως φημολογείται, είναι ο νυν τοπικός υπουργός Οικονομικών, Μάρκους Σόντερ, η διαπραγμάτευση θα δυσκολέψει, δεδομένου ότι ο 50χρονος πολιτικός είναι ιδιαιτέρως σκληρός σε θέματα οικονομικής πολιτικής και μετανάστευσης, ενώ είχε ταχθεί αναφανδόν υπέρ της εκδίωξης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Δυσκολίες στη τριμερή διαπραγμάτευση CDU-CSU-SPD θα υπάρχουν, βέβαια, και από την πλευρά των Σοσιαλδημοκρατών, που μόλις την περασμένη Παρασκευή, μετά από μια μαραθώνια οκτάωρη συνεδρίαση αποφάσισαν να αλλάξουν θέση έναντι της προοπτικής επανάληψης του μεγάλου συνασπισμού και να εγκαταλείψουν το κατηγορηματικό τους «όχι». Ο ίδιος ο Μάρτιν Σουλτς, είχε ταχθεί ανοιχτά κατά μιας νέας συγκυβέρνησης με την κυρία Μέρκελ, θεωρώντας –και όχι άδικα- ότι το κόμμα υπέστη τεράστια ζημιά, έχοντας καταντήσει το δεκανίκι της Δεξιάς. Και ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει γνώμη, παρά το γεγονός ότι ο κομματικός μηχανισμός τον υποχρέωσε σε μια εξευτελιστική αναδίπλωση
Έτσι, ο Μάρτιν Σουλτς, έχοντας και εσωκομματικό πρόβλημα καθώς πολλά στελέχη έχουν θέσει θέμα ηγεσίας- βρίσκεται υποχρεωμένος να συμμετέχει σε μια διαπραγμάτευση που δεν επιθυμούσε. Αυτό σημαίνει ότι θα είναι, πιθανότατα, κάθετος στην τήρηση των «κόκκινων γραμμών» του κόμματος και στην απαίτηση γενναίων ανταλλαγμάτων. Το πόσο ρεαλιστικές θα είναι οι απαιτήσεις του κυρίου Σουλτς θα καθορίσει πολλά για την έκβαση της διαπραγμάτευσης με την κυρία Μέρκελ, χωρίς αυτό και πάλι να σημαίνει ότι ο κομματικός μηχανισμός του SPD θα δεχτεί να επικυρώσει το τελικό κείμενο μιας συμφωνίας. Κάτι που προφανώς ισχύει, αντιστοίχως, για τον κομματικό μηχανισμό Χριστιανοδημοκρατών, αλλά και των Χριστιανοκοινωνιστών (ειδικά δε, αν έχουν σύντομα και νέο αρχηγό).
Οι απαιτήσεις του SPD
Τι φημολογείται ότι θα απαιτήσει –μεταξύ άλλων, το SPD; Περισσότερες θέσεις-κλειδιά ή και ισχυρότερα χαρτοφυλάκια (το παζάρι για το υπουργείο Οικονομικών προμηνύεται σκληρό), αλλά και αλλαγές πολιτικής, κυρίως στο κράτος πρόνοιας, το ασφαλιστικό και τα εργασιακά, που η δεξιά πτέρυγα του CDU, δύσκολα θα αποδεχτεί.
Επίσης, η διαπραγμάτευση για το ακανθώδες Προσφυγικό θα ξεκινήσει από νέα βάση. Κι αυτό διότι όσα συμφωνήθηκαν τις προηγούμενες εβδομάδες στις συνομιλίες CDU/CSU-Φιλελευθέρων-Πρασίνων θα θεωρηθούν ως μη γενόμενα από το SPD, μαζί και με την δέσμευση για πλαφόν στους 200.000 μετανάστες ετησίως που είχαν αποσπάσει οι Χριστιανοκοινωνιστές από την κυρία Μέρκελ. Η Καγκελάριος είναι πιο κοντά στην μετριοπαθή στάση των Σοσιαλδημοκρατών, έχοντας προσωπικά υποστηρίξει την πολιτική των ανοιχτών συνόρων, όμως θα βρει αντίσταση από τους βαυαρούς αλλά και από τη δική της δεξιά πτέρυγα, η οποία έχει θορυβηθεί από την εκπληκτική επίδοση της ακροδεξιάς στις εκλογές.
