Ερώτηση 38 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας για τις offshore

Μία μέρα μετά την αποχώρησή τους από την Βουλή κατά τη συζήτηση για τις offshore εταιρείες, 38 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας κατέθεσαν ερώτηση… για τις offshore.

Το πλήρες κείμενο της ερώτησης που απευθύνεται προς τον πρωθυπουργό αλλά επίσης και τους υπουργούς, Επικρατείας Ν. Παππά, Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλο και Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτο έχει ως εξής:

Τις τελευταίες ημέρες διαπιστώσαμε για μια ακόμη φορά το μέγεθος της δήθεν ηθικώς πλεονεκτούσας αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία νομοθέτησε με διάταξη που ψήφισε στο πολυνομοσχέδιο των χιλιάδων σελίδων τη δυνατότητα για πολιτικά πρόσωπα να έχουν εξωχώριες (offshore) εταιρείες.

Πιο συγκεκριμένα, με το άρθρο 178 του ν.4389/2016 αντικαταστάθηκε το άρθρο 8 του ν. 3123/2003, όπως αυτό ίσχυε μετά το ν.3849/2010. Ο εν λόγω νόμος, πριν την τροποποίησή του, προέβλεπε, κατά τρόπο σαφέστατο, ότι δεν ήταν επιτρεπτή η συμμετοχή Υπουργών και βουλευτών σε εξωχώριες εταιρείες, δηλαδή σε εταιρείες που έχουν έδρα σε Κράτη μη συνεργάσιμα (από φορολογικής άποψης) και με προνομιακό φορολογικό καθεστώς, το οποίο εξασφαλίζει, πέραν της πλήρους αδιαφάνειας, κραυγαλέα φοροδιαφυγή, έως και πλήρη φοροαποφυγή.

Το προηγούμενο, δηλαδή, καθεστώς απαγόρευε τη φοροαποφυγή για όσους κατέχουν σημαντικά πολιτειακά αξιώματα. Προέβλεπε μάλιστα και αυστηρές κυρώσεις για τη συμμετοχή σε offshore εταιρείες, όπως την φυλάκιση τουλάχιστον 2 ετών και χρηματική ποινή από 10.000 έως 500.000 ευρώ.

Υποτίθεται, ότι με το άρθρο 178 του ν.4389/2016, η κυβέρνηση αντικατέστησε, για λόγους δήθεν εκσυγχρονισμού, τον όρο «εξωχώριες εταιρείες» με τον όρο «εταιρείες που έχουν ως έδρα κράτος μη συνεργάσιμο στο φορολογικό τομέα». Στην πραγματικότητα, όμως, άλλαξε εντελώς το νόημα της διάταξης κατά τρόπο απαράδεκτο.

Εν τέλει, μετά και την πολιτική και κοινωνική κατακραυγή, η κυβέρνηση τροποποίησε εκ νέου το άρθρο 178 του ν.4389/2016, που όμως δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, παράγοντας, πανθομολογουμένως, νομικά αποτελέσματα, πηγαίνοντας στο άλλο άκρο, παραδεχόμενη ουσιαστικά ότι η εν λόγω διάταξη ήταν λανθασμένη, φροντίζοντας όμως να εξυπηρετήσει όσους το προηγούμενο διάστημα ήταν κάτοχοι ή συμμετείχαν σε εξωχώριες επιχειρήσεις (offshore) παρέχοντας τους μάλιστα και τη δυνατότητα να τις μεταβιβάσουν εντός εξήντα ημερών, νόμιμα.

Στην ουσία, η Κυβέρνηση, επιχείρησε να ξεπεράσει το ένα, σκόπιμο λάθος, με ένα μεγαλύτερο, καθώς η νέα ρύθμιση έχει πολλά προβλήματα από πλευράς συνταγματικής και ενωσιακής νομιμότητας.

Είναι σαφές, ότι για μια ακόμη φορά, η Κυβέρνηση δε λειτουργεί μόνο πανικόβλητη και με επιπολαιότητα, αλλά η νομοθετική τακτική που ακολουθεί εξυπηρετεί σκοπιμότητες και αμνηστεύει τους υπευθύνους.

Κατά τη συζήτηση της εν λόγω τροπολογίας, ο Αν/της Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Δ. Παπαγγελόπουλος τόνισε ότι «η προς αντικατάσταση διάταξη δεν είχε στόχο να καλύψει κάποιον· δεν υπάρχει υπουργός με offshore, ίσως υπάρχουν κάποιοι στην αντιπολίτευση».

Ωστόσο, προκαλεί εντύπωση ότι αυτή η βεβαιότητα που εκφράζει ο Αν/της Υπουργός Δικαιοσύνης δεν έχει εκφραστεί και γραπτώς, καθώς από τις 26/8/2015, δεν έχει απαντήσει κανείς από τους ερωτώμενους (Πρωθυπουργός κ. Α. Τσίπρας, Υπουργός Επικρατείας κ. Ν. Παππάς, Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Ν. Παρασκευόπουλος και Υπουργός Οικονομικών κ. Ε. Τσακαλώτος) σε ερώτηση 18 Βουλευτών της ΝΔ με ΑΠ: 4600/26-8-2015, με θέμα έρευνα για την συμμετοχή μελών της Κυβέρνησης σε εξωχώριες (offshore) εταιρείες.

Η σιωπή της Κυβέρνησης γύρω από το θέμα αυτό, είναι εκκωφαντική. Εδώ και 9 μήνες δεν έχει δώσει καμία απάντηση και ξαφνικά νομοθέτησε τις προϋποθέσεις απαλλαγής εκείνων των πολιτικών, που κατά παράβαση του νόμου συμμετείχαν σε εξωχώριες (offshore) εταιρείες.

Οι πάντες αντιλαμβάνονται ότι η σιωπή της Κυβέρνησης και ο εν γένει χειρισμός της επί της υπόθεσης της αμνήστευτης των κατόχων offshore, συνδέονται.

Είναι απολύτως αναγκαίο τόσο για τη θωράκιση της δημοκρατίας και των πολιτικών θεσμών, όσο και για την ύπαρξη του αισθήματος δικαίου, ισότητας και ισονομίας, να υπάρξει πλήρης διαφάνεια και σαφής βούληση, με πράξεις, για την καταπολέμηση της διαφθοράς, και όχι με νομοθέτηση «διατάξεων – πλυντήριο».

Είναι απολύτως σαφές ότι η δήθεν «αδιάφθορη αριστερή Κυβέρνηση» έχει απολέσει διαπαντός το ηθικό πλεονέκτημα, την αξιοπιστία και έχει βυθίσει τη χώρα στη μεγαλύτερη ηθική, αξιακή και οικονομική κρίση.