Eurobank: Προσφορές, δεσμεύσεις, παρακάμψεις

Όλοι αγαπούν τις προσφορές. Ακόμα και αυτοί που τις κάνουν, αφού, θεωρητικά, η όποια απώλειά τους αντισταθμίζεται και συνήθως υπερκαλύπτεται από την αύξηση της ζήτησης.  Επειδή όμως δεν είναι εποχές για «θεωρίες» και «θεωρητικές εκτιμήσεις», η… ευρηματικότητα είναι αυτή που μπορεί να διασφαλίσει ότι τα οφέλη από την προσφορά θα παραμείνουν στον προσφέροντα χωρίς να… μετακυλιστούν στον πελάτη και κυρίως, χωρίς καν να ενοχληθεί ο πελάτης.

Η Eurobank διαφήμιζε την προσφορά «10% επιστροφή» στις νέες αιτήσεις έκδοσης πιστωτικών καρτών. Η προσφορά εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος «επιβράβευσης  €πιστροφή» που υλοποιεί η τράπεζα σε συνεργασία με 7.500 επιχειρήσεις πανελλαδικά και που ανάλογα με το είδος της επιχείρησης επιστρέφει στον κάτοχο της κάρτας από 1% (επιχειρήσεις επικοινωνιών) έως και 20% (ξενοδοχεία, εστιατόρια) της αξίας της αγοράς.

Η προσφορά έληγε στις 30 Νοεμβρίου και το ατυχές γεγονός του «θανάτου» του υπολογιστή μου λίγες μέρες πριν, την κατέστησε ενδιαφέρουσα. Άλλωστε, το στάνταρντ ποσοστό επιστροφής για τέτοιου είδους αγορές (υπολογιστές, laptop, κινητά, τηλεοράσεις) είναι 1% οπότε το 10% συνιστά όντως προσφορά, σκέφτηκα.  

Τη Δευτέρα 27 Νοεμβρίου (3 μέρες πριν τη λήξη της προσφοράς) επισκέπτομαι το κοντινό μου κατάστημα και οι ευγενέστατοι υπάλληλοι ξεκινούν την αίτησή μου την οποία και τοποθετούν σε αναμονή μέχρι να τους πάω το έγγραφο μισθοδοσίας μου. Σε λιγότερο από… 48 ώρες το λογιστήριο της FMVoice κατάφερε να… εκτυπώσει τη σελίδα και ξαναπάω στο κατάστημα μαζί με τη βεβαίωση την Τετάρτη 29 Νοεμβρίου (μία μέρα πριν τη λήξη της προσφοράς). Οι ευγενέστατοι υπάλληλοι ξεκινούν νέα αίτηση, καθώς δεν είχα καταλάβει σωστά και οι αιτήσεις δεν μπαίνουν σε αναμονή, γίνονται και είτε εγκρίνονται, είτε απορρίπτονται. Η αίτηση λοιπόν γίνεται και απορρίπτεται αυθωρεί και παραχρήμα.

Οι ευγενέστατοι υπάλληλοι δεν έχουν απάντηση στο «γιατί» και παίρνουν τηλέφωνο, για να διαπιστώσουμε ότι γεννήθηκα το σωτήριο έτος… 2007. Ανθρώπινα, φυσικά, τα λάθη και  δεν χρειάζεται καμία ανησυχία, η λάθος καταχώρηση διορθώθηκε. Όμως δεν μπορεί να υποβληθεί νέα αίτηση κατευθείαν, πρέπει να ενημερωθεί το σύστημα. Οι ευγενέστατοι υπάλληλοι θα ετοιμάσουν τη νέα αίτηση και να περάσω αύριο να υπογράψω.

Την Πέμπτη 30 Νοεμβρίου (τελευταία ημέρα της προσφοράς) υπογράφω τη νέα αίτηση. Στην είσοδο, σχεδόν, με περίμεναν οι ευγενέστατοι υπάλληλοι και τις επόμενες μέρες  θα με ενημέρωναν τηλεφωνικά.

Απαραίτητη διευκρίνιση: Οι ευγενέστατοι υπάλληλοι δεν αναφέρθηκαν ποτέ στην προσφορά που «έτρεχε», ενώ αντίθετα με ενημέρωσαν ότι δεν θα είχα ετήσια συνδρομή στην κάρτα αφού διατηρούσα λογαριασμό μισθοδοσίας στην τράπεζα.  Δεν ειπώθηκε ποτέ  τίποτα για την προσφορά ούτε από την μεριά τους ούτε από τη δική μου. Περίεργο δεν είναι για μια επιχείρηση να μην «προμοτάρει» την τρέχουσα προσφορά της;   

Μία εβδομάδα μετά και μη έχοντας ενημέρωση παίρνω τηλέφωνο και μιλώ με την υπάλληλο που μου είχαν υποδείξει, η οποία και με ενημερώνει ότι η αίτησή μου απορρίφθηκε. Δεν γνωρίζει τον λόγο αλλά οι συνήθεις αιτίες απόρριψης είναι το «κακό» τραπεζικό ιστορικό του αιτούντα, κάτι που δεν ίσχυε στην περίπτωσή μου και το χαμηλό εισόδημα, κάτι που ίσχυε στην περίπτωσή μου όσον αφορά το εκκαθαριστικό της εφορίας της προηγούμενης χρονιάς αλλά η βεβαίωση μισθοδοσίας αποδείκνυε την αλλαγή στην τρέχουσα χρονιά.  Η συμβουλή της ευγενέστατης υπαλλήλου είναι να ξανακάνω αίτηση όταν θα έχω υποβάλλει φορολογική δήλωση με το νέο εκκαθαριστικό.

Δεν περνούν ούτε πέντε λεπτά και με παίρνει τηλέφωνο η έτερη ευγενέστατη υπάλληλος που είχε ασχοληθεί με την αίτηση μου για να με ενημερώσει ότι ναι μεν η αίτησή μου απορρίφθηκε αλλά αυτό έγινε λόγω λανθασμένης καταχώρησης στο σύστημα: Καταχωρήθηκα ως άντρας.  Οπότε πρέπει να ακολουθηθεί η γνωστή διαδικασία, διόρθωση, υποβολή νέας αίτησης και νέα επίσκεψη για την υπογραφή της.

Φυσικά μπορεί και να αδικώ την τράπεζα και μην υπήρχε καμιά… κεντρική οδηγία ούτε  για το «θάψιμο» της προσφοράς, ούτε για λάθη κωλυσιεργίας ώστε να εκπνεύσει η προθεσμία. Άλλωστε, γιατί μια τράπεζα να ανακοινώσει μια προσφορά εάν στην πραγματικότητα δεν την θέλει, τη στιγμή μάλιστα που θα τη δεσμεύει στο να παρέχει τα υποσχόμενα; Εκτός βέβαια και εάν υπάρχει τρόπος να παρακαμφθεί η δέσμευση.