Γιαννάκου και Κεφαλογιάννη ξηλώνουν το νομοσχέδιο Τσιάρα για την συνεπιμέλεια

Φύλλο και φτερό έκαναν το νομοσχέδιο Τσιάρα για την συνεπιμέλεια τέκνων, η Μαριέττα Γιαννάκου και η Όλγα Κεφαλογιάννη καταθέτοντας 10 τροπολογίες με τις οποίες έκαναν πράξη την προειδοποίηση τους προς τον υπουργό Δικαιοσύνης για εξάντληση όλων των διαθέσιμων κοινοβουλευτικών μέσων προκειμένου να διορθωθούν τα κακώς κείμενα του νομοσχεδίου για τη συνεπιμέλεια.

Μεταξύ άλλων, οι βουλεύτριες της ΝΔ, ζητούν την απάλειψη του όρου “εξίσου” στη γονική μέριμνα, αλλαγές στο μαχητό τεκμήριο του ⅓ του χρόνου επικοινωνίας, καθώς και να αποφευχθεί η σύγχυση στο ζήτημα της εναλλασσόμενης κατοικίας του ανηλίκου.
Ειδικότερα  περισσότερες από τις προτεινόμενες ρυθμίσεις αποτελούν νομοτεχνικές βελτιώσεις, ωστόσο υπάρχουν ορισμένες που “ξηλώνουν” ουσιαστικά τον πυρήνα της μεταρρύθμισης που επιχειρεί το υπουργείο Δικαιοσύνης

Οι κυρίες Γιαννάκου και Κεφαλογιάννη ζητούν την κατάργηση του μαχητού τεκμηρίου του 1/3 για τον χρόνο επικοινωνίας του παιδιού με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει.

Συγκεκριμένα στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας που κατέθεσαν αναφέρεται: “Από όλους τους θεωρητικούς έχει επισημανθεί ότι η προτεινόμενη διάταξη βρίθει αστοχιών. 1) Τι σημαίνει αυτή η «υποχρέωση» επικοινωνίας; Είναι δικαστικά εξαναγκαστή; Η παράβασή της «υποχρέωσης» επικοινωνίας μπορεί να θεωρηθεί κακή άσκηση της γονικής μέριμνας και να οδηγήσει σε αφαίρεσή της; (βλ. ΑΚ 1532). Συμφέρει στο παιδί να επικοινωνεί εξαναγκαστικά με έναν γονέα που θέλει ή μπορεί να έχει μόνο περιορισμένη επικοινωνία; Εξάλλου, αν είναι υποχρέωση η επικοινωνία (και μάλιστα η κατά το δυνατόν ευρύτερη), αυτό δεν συμβιβάζεται με την εν συνεχεία πρόβλεψη ότι το «τεκμήριο» του 1/3 παραμερίζεται αν ο γονέας απλώς «ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας». Δεν νοείται υποχρέωση που απενεργοποιείται, όταν … δεν τη ζητεί ο υπόχρεος.

Η χρήση του όρου «τεκμαίρεται» είναι άστοχη. Ο χρόνος δεν μπορεί να τεκμαίρεται, αυτό που ίσως μπορεί να εννοηθεί είναι ότι τεκμαίρεται ότι το συμφέρον του παιδιού επιβάλλει να περνά τουλάχιστον το 1/3 του χρόνου του με τον ένα γονέα. Το τεκμήριο είναι μαχητό και ανατρέπεται, αν αποδειχθεί ότι το συμφέρον του παιδιού επιβάλλει μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Σε κάθε περίπτωση, αντί για όλη αυτή τη διορθωτική ερμηνεία, απλώς μπορεί να λείψει ο εσφαλμένος όρος «τεκμήριο».  Επίσης, τι εννοεί η έκφραση «του συνολικού χρόνου», χωρίς άλλο προσδιορισμό; Εννοείται ο διαθέσιμος για επικοινωνία χρόνος ή ο συνολικός χρόνος ζωής του παιδιού; Με βάση το «τεκμήριο» και την αόριστη αναφορά σε συνολικό χρόνο μπορεί ένας γονέας να απαιτήσει επικοινωνία 8 ωρών σε καθημερινή βάση. Επίσης, 2,93 ημερών την εβδομάδα. Ή να έχει το παιδί και τα 4 σαββατοκύριακα του μήνα συν μια διανυκτέρευση κάθε εβδομάδα». Επίσης, ζητούν και την απαλοιφή του όρου «εξίσου» στην γονική μέριμνα υποστηρίζοντας ότι «εφόσον όταν οι γονείς ζουν μαζί, δεν ασκούν «εξίσου» τη γονική μέριμνα, δεν δύνανται να «εξακολουθούν» να την ασκούν στις «περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης ή ακύρωσης του συμφώνου συμβίωσης”.

Με τις ομιλίες τους στη Βουλή είχαν εκφράσεις τις έντονες επιφυλάξεις και αντιρρήσεις τους για συγκεκριμένες ρυθμίσεις του νομοσχεδίου και ιδίως για την “εξίσου γονική μέριμνα” κάνοντας λόγο για “σολομώντειες λύσεις” και “παρανοϊκές καταστάσεις” και κατηγορώντας τον υπουργό Δικαιοσύνης ότι σε τελική ανάλυση “δεν είναι και ο Πάπας της Ρώμης”! Μάλιστα από την πλευρά της η κ. Κεφαλογιάννη μίλησε για “γονεοκεντρικό και όχι παιδοκεντρικό νομοσχέδιο”, προειδοποιώντας τη ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης ότι μαζί με την κ. Γιαννάκου θα καταθέσουν τροπολογίες, γιατί το νομοσχέδιο “περιπλέκει τα προβλήματα” και δημιουργεί περισσότερα από εκείνα πο επιχειρεί να λύσει.