Γιατί τo επιχειρηματικό «ψάρι»… βρωμάει από το… ελληνικό «κεφάλι»

Είναι γεγονός και επιβεβαιωμένο από όλες τις πλευρές ότι ο ελληνικός τουρισμός για φέτος είναι μια χαμένη υπόθεση: Με ένα στόμα, μια φωνή το επισημαίνουν όλοι οι φορείς ότι το 2020 είναι μια απόλυτα χαμένη χρονιά για όλη την αλυσίδα της τουριστικής βιομηχανίας: Ξενοδοχεία, ταξιδιωτικά γραφεία, αεροπορικές εταιρίες και εν μέρει εστίαση, ειδικά σε τουριστικές περιοχές της χώρας.

Ας δούμε, όμως, λίγο και την μεγάλη εικόνα αυτής της απώλειας, ποιοι είναι δηλαδή οι «παράπλευρα» χαμένοι της υπόθεσης αυτής που ονομάζεται ελληνικός τουρισμός 2020 και δεν είναι άλλοι από τις εγχώριες εταιρίες αναψυκτικών, μπίρας, μπισκότων και ζαχαρωδών, οι οποίες, στην πλειοψηφία τους, περιορίζονται στην αγορά της Ελλάδας, αναμένουν κέρδη, εκτός από τη λιανική και από τον τουρισμό και δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη ούτε για την διαφημιστική τους προβολή σε εγχώρια μέσα, που θα μπορούσε να τονώσει  τις εγχώριες πωλήσεις, μιας και στην παρούσα φάση, κατανάλωση από αλλοδαπούς επισκέπτες… δεν υπάρχει.

Κακά τα ψέματα: Η ελληνική επιχειρηματικότητα, όσο και αν έχει προσπαθήσει τα τελευταία χρόνια να πάρει «κεφάλι» και να δείξει εξωστρέφεια, έχει βασικά μειονεκτήματα όπως έλλειψη ικανών στελεχών, και όσα υπάρχουν, δεν διαβάζουν τις έρευνες του κοινού, αλλά ούτε και παρακολουθούν τις τάσεις της αγοράς που αλλάζουν συνεχώς.

Είναι επίσης σημαντικό το γεγονός ότι οι Έλληνες επιχειρηματίες δεν έχουν αντιληφθεί ότι τα προϊόντΑ τους είναι πρωταρχικά, προϊόντα της χώρας που μέσω της κατανάλωσης από αλλοδαπούς επισκέπτες «βγαίνουν και στο εξωτερικό» και κατά δεύτερον δικά τους.

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η ελληνική εταιρία αναψυκτικών Λουξ, η οποία εν έτει 2020, μετά από μία οικονομική κρίση που αφήσαμε πίσω μας και μια ακόμα που ζούμε τώρα, δεν συμβάλει στην τόνωση της εγχώριας επιχειρηματικότητας ούτε βοηθώντας τα εγχώρια ΜΜΕ, ούτε ανέπτυξε την εξωστρέφειά της όσο θα έπρεπε.

Ειδήμονες του χώρου κρίνουν αρνητικά τις καμπάνιες της στα Social Media, στα οποία θεωρούν ότι είναι ιδιαίτερα αδύναμη σε σχέση με άλλες εταιρίες, ενώ τονίζουν ότι δεν έχει προχωρήσει όσο θα έπρεπε στο κομμάτι των εξαγωγών όπως άλλες, πιο μικρές που δεν… τις πιάνει το μάτι σου, αλλά έχουν διεισδύσει σε αγορές του εξωτερικού.

Και έπειτα είναι και η ιστορία με το εμφιαλωμένο νερό: Πόσα χρόνια προσπαθεί να μπει στο χώρο, χωρίς επιτυχία η συγκεκριμένη εταιρία; Για όσους γνωρίζουν, πολλά. Και αν δεν αλλάξει η νοοτροπία θα γίνουν ακόμα περισσότερα.

Η Λουξ είναι ένα από τα αρκετά παραδείγματα: Οποίοι γνωρίζουν καλά την ελληνική επιχειρηματικότητα, ξέρουν ότι αν δεν αλλάξει νοοτροπία το «κεφάλι» του ψαριού, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Μήπως ήρθε η ώρα να γίνει αυτό;