Γιατί τρώμε μπακαλιάρο την 25η Μαρτίου;

25 Μαρτίου, εθνική επέτειος και συνάμα μια μεγάλη θρησκευτική γιορτή.

Η 25η Μαρτίου “επιβάλλει” την κατανάλωση μπακαλιάρου…

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό σχετίζεται σίγουρα με τη Σαρακοστή, καθώς ο Ευαγγελισμός είναι μια από τις δυο μέρες που επιτρέπεται η κατανάλωση ψαριού (η άλλη είναι των Βαΐων).

Η ακριβής όμως αιτία για την επιλογή μπακαλιάρου κι όχι κάποιου άλλου ψαριού χάνεται στο παρελθόν.

Λέγεται ότι ο παστός μπακαλιάρος κατέκλυσε την αγορά της χώρας μας κάπου στον 17ο με 18ο αιώνα, όταν οι εγγλέζοι τον έφερναν εδώ σε μεγάλες ποσότητες για να πάρουν ως αντάλλαγμα σταφίδες. Το γεγονός ότι ήταν παστός έκανε πιο εύκολη τη συντήρησή του αλλά και την εξάπλωσή του σε όλη τη χώρα.

Ο μπακαλιάρος όμως που συνήθως καταναλώνουμε προέρχεται πλέον από τον Βόρειο Ατλαντικό, όπου υπάρχουν τα μεγαλύτερα αποθέματα μπακαλιάρου.

Και … ο μπακαλιάρος αυτός υπεραλιεύεται, παρά τα μέτρα που έχουν ληφθεί.

Η κατάσταση για άλλα είδη ψαριών είναι ακόμα χειρότερη.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δύο στα τρία ιχθυαποθέματα είναι υπεραλιευμένα, ενώ είδη όπως ο κόκκινος τόνος υπεραλιεύονται εδώ και δεκαετίες.

Στη Μεσόγειο, όπου 1,5 εκατομμύρια τόνοι ψαριών αλιεύονται ετησίως, το 82% των ιχθυαποθεμάτων της είναι υπεραλιευμένο. Το 83% των τόνων και των ξιφιών που αλιεύονται είναι υπομεγέθη (δηλαδή κάτω από το επιτρεπόμενο μέγεθος).

Ένας από τους βασικούς λόγους της υπεραλίευσης είναι ότι ψαρεύουμε νεαρά ψάρια που δεν έχουν προλάβει να αναπαραχθούν ούτε μια φορά. Ανάλογα με το ρυθμό αναπαραγωγής αλλά και το γεγονός ότι κάποια ψάρια αλλάζουν φύλο στη διάρκεια της ζωής τους, όπως η γόπα, η υπεραλίευση μπορεί να οδηγήσει και σε απόλυτη εξαφάνιση κάποιων ειδών.

Φάε τώρα!

Και πάρε κι ένα χάπι για την πίεση, γιατί είναι τίγκα στο αλάτι.