Ισπανία: Νέα κάλπη, ίδια προβλήματα

Με την εκπνοή και του τελευταίου χρονικού περιθωρίου που έδινε το σύνταγμα για το σχηματισμό κυβέρνησης, ο βασιλιάς της Ισπανίας υπέγραψε και επίσημα το διάταγμα για την εκ νέου προσφυγή της χώρας στις κάλπες, στις 26 Ιουνίου.

 

Γράφει η Μαριλίζ Φασουλοπούλου

 

Αν και το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων είχε ήδη εισέλθει σε φάση προεκλογικής εκστρατείας θεωρώντας αναπόφευκτο το στήσιμο νέας κάλπης.

 

Έτσι, λοιπόν, περίπου έξι μήνες μετά τη κάλπη της 20ης Δεκεμβρίου, οι Ισπανοί θα κληθούν και πάλι να ψηφίσουν για νέα κυβέρνηση, με την ημερομηνία της αναμέτρησης να «κλειδώνει» για τις 26 Ιουνίου και τη σύγκλιση της νέας βουλής να ορίζεται για τις 19 Ιουλίου.

 

Βεβαίως, το κατά πόσο η νέα κάλπη θα δώσει λύση στο αδιέξοδο παραμένει λίαν αμφίβολο, δεδομένου ότι οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν σημαντική μεταστροφή της άποψης του εκλογικού σώματος.

 

Σε δημοσκόπηση που δημοσίευσε η εφημερίδα El Pais, την Κυριακή, ως πρώτη δύναμη συνέχισε να εμφανίζεται το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι, όμως και πάλι με ψαλιδισμένα τα… φτερά του και χωρίς τη δυνατότητα να διασφαλίσει αυτοδυναμία. Αντιστοίχως, στη δεύτερη θέση παραμένει το Σοσιαλιστικό Κόμμα, αν και ελαφρά αποδυναμωμένο σε σχέση με τις εκλογές του Δεκεμβρίου, κάτι που ισχύει και για τους τρίτους Podemos.

 

Το μόνο κόμμα που εμφανίζεται να έχει κερδίσει έδαφος είναι το κεντρώο καταλανικό Ciudadanos, αν και πάλι όχι αρκετά ώστε να μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση με τη Δεξιά. Αν και θυμίζουμε ότι οι Ciudadanos είχαν καταλήξει σε συμφωνία συνεργασίας με τους Σοσιαλιστές, η οποία ωστόσο δεν απέδωσε καρπούς διότι οι δύο παρατάξεις δεν είχαν επαρκή κοινοβουλευτική δύναμη για αυτοδύναμη κυβέρνηση, και τελικά οι Podemos αρνήθηκαν να συμπράξουν μαζί τους ή να στηρίξουν σιωπηλά μια κυβέρνηση μειοψηφίας. 

 

Πάντως, το διάστημα που μεσολαβεί μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα, δεδομένου ότι οι πολίτες λίγο πολύ αναγνωρίζουν ότι η παράταση της πολιτικής αβεβαιότητας θέτει σε όλο και μεγαλύτερο κίνδυνο την εύθραυστη οικονομική ανάκαμψη της χώρας. Και το ίδιο ισχύει και για τις πολιτικές δυνάμεις που ενδεχομένως να δείξουν μεγαλύτερη ευελιξία όταν κληθούν και πάλι να καθίσουν στο τραπέζι και να διαπραγματευτούν το σχηματισμό κυβέρνησης.