Ισπανικές εκλογές: Οι κάλπες βγάζουν… ράπισμα στις Βρυξέλλες

Μπορεί τα μάτια όλων να είναι αναπόφευκτα στραμμένα στη Βρετανία και στο αποτέλεσμα του εκεί δημοψηφίσματος, όμως το ευρωπαϊκό οικοδόμημα βάλλεται ολούθε από μικρά ή και μεγαλύτερα χτυπήματα, που κοινό παρανομαστή έχουν την κούραση και βαθιά δυσαρέσκεια των πολιτών για τις συστημικές κυβερνήσεις, την αμφιλεγόμενη διακυβέρνηση των Βρυξελλών και την κατεύθυνση που έχει πάρει η γερμανοκρατούμενη Ευρώπη της κρίσης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο μέσα στην εβδομάδα που ολοκληρώνεται σήμερα, η συστημική Ευρώπη μέτρησε τρεις δοκιμασίες. Η κυριότερη, βεβαίως, ήταν το βρετανικό δημοψήφισμα, που τάραξε για τα καλά τα λιμνάζοντα νερά. Όμως, έχουν προηγηθεί οι τοπικές και δημοτικές εκλογές στην Ιταλία, ενώ το παζλ ολοκληρώνει σήμερα η κρισιμότατη ισπανική κάλπη.

«Χαστούκι» στον Ρέντσι

Στην Ιταλία, παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης του Ματέο Ρέντσι να υποβαθμίσει το αποτέλεσμα της κάλπης, η περαιτέρω ισχυροποίηση του αντισυστημικού Κινήματος των Πέντε Αστέρων (5SM), που παγιώνει πλέον τη θέση του ως κόμμα πρώτης γραμμής, με αξιώσεις εξουσίας, δημιουργεί δεδομένα που κανείς εντός και εκτός της χώρας μπορεί να αγνοήσει, όσο και αν το επιθυμεί.

Στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών, την Κυριακή, το κυβερνών κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα έχασε σημαντικό έδαφος, όπως βεβαίως και η παραδοσιακή Δεξιά. Αντιθέτως, το Κίνημα του Μπέπε Γκρίλο ενισχύθηκε και κέρδισε τις εντυπώσεις με μία σειρά από νίκες-τρόπαια, από τις οποίες ξεχώρισε η επικράτηση στη μάχη της Ρώμης. Πραγματικά, η 37χρονη υποψήφια του 5SM, Βιρτζίνια Ράτζι όχι μόνο διατήρησε τα πρωτεία του πρώτου γύρου, αλλά εξελέγη πανηγυρικά νέα δήμαρχος της Ρώμης, η πρώτη γυναίκα στο θρόνο της αιώνιας πόλης, με προβάδισμα σχεδόν 35 (!) μονάδων.

Και αν η νίκη της γοητευτικής δικηγόρου στην πρωτεύουσα θεωρείτο λίγο-πολύ δεδομένη, το ίδιο δεν ισχύει με τη μεγάλη ανατροπή που πέτυχε στο Τορίνο, η Κιάρα Απεντίνο. Σε μία πόλη που θεωρείται παραδοσιακό οχυρό του κυβερνώντος Δημοκρατικού Κόμματος, η 31χρονη Απεντίνο ήρθε από τα μετόπισθεν του πρώτου γύρου για να εκτοπίσει τον νυν κεντροαριστερό δήμαρχο και θεωρούμενο φαβορί, Πιέρο Φασίνο με μία διαφορά περίπου 9 μονάδων. Ουσιαστικά, από τις μεγάλες ιταλικές πόλεις που άλλαξαν ηγεσία την Κυριακή, το κυβερνών κόμμα κατάφερε να κερδίσει μόνο τη Μπολόνια και το Μιλάνο και το τελευταίο, δε, με οριακή νίκη. 

Η νέα εικόνα του πολιτικού χάρτη, όχι μόνο φαντάζει δυσοίωνη για το πάλαι ποτέ «χρυσό παιδί» της ιταλικής κεντροαριστεράς, αλλά επιτρέπει στον Μπέπε Γκρίλο να ισχυριστεί ότι οι εθνικές δημοσκοπήσεις που δείχνουν το 5SM να «ριζώνει» στη δεύτερη θέση -και μερικές φορές να «χτυπά» και πρωτιά- αποτυπώνουν την πραγματική διάθεση του εκλογικού σώματος.

Ενδεικτικά, τελευταία εθνική δημοσκόπηση έδειξε ότι αν γίνονταν τώρα γενικές εκλογές, το Δημοκρατικό Κόμμα θα ερχόταν πρώτο, αλλά με ελάχιστη πλέον διαφορά από το Κίνημα του Γκρίλο, στο 31,3% έναντι 30,9% για το 5SM και με τη Δεξιά τρίτη στο 28,3%.

Οι Unidos Podemos πατάνε γερά στη δεύτερη θέση

Πάντως, αν η Ιταλία συνιστά διογκούμενο… πονοκέφαλο για τους θεσμικούς σε Βρυξέλλες και Βερολίνο, το πρόβλημα της Ισπανίας είναι ακόμη πιο σοβαρό και πιεστικό. Διότι αν οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιωθούν, τότε τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας οδεύουν προς περαιτέρω αποδυνάμωσή τους στη σημερινή, νέα εθνική κάλπη, παρατείνοντας την πολιτική αβεβαιότητα στη χώρα.

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι θα διατηρήσει την πρώτη θέση, όπως και στις εκλογές του Δεκεμβρίου. Όμως, θα παραμείνει, για ακόμη μία φορά, μακριά από την αυτοδυναμία και, μάλιστα, με περαιτέρω μείωση των εδρών του. Αντιστοίχως, οι αντιπολιτευόμενοι Σοσιαλιστές προσγειώνονται στην τρίτη θέση, σε σχέση με τη δεύτερη θέση που είχαν διασφαλίσει το Δεκέμβριο, γεγονός που όχι μόνο τους απομακρύνει από την εξουσία, αλλά περιπλέκει την πιθανότητα ενός μεγάλου συνασπισμού των δύο μεγάλων, όπως άλλωστε ήθελαν διακαώς, από την αρχή, οι Ευρωπαίοι θεσμικοί.

Επιτυχημένη συμμαχία 

Η εξέλιξη αυτή, που προφανώς δεν χαροποιεί διόλου το Βερολίνο, οφείλεται στην επιτυχημένη συμμαχία που σύστησαν οι Podemos με την ριζοσπαστική Ενωμένη Αριστερά, με κοινό παρανομαστή την πρόθεσή τους να στείλουν τον Ραχόι και τις μνημονιακές πρακτικές του στο… σπίτι του.

Οι Unidos Podemos έχουν παγιωθεί στη δεύτερη θέση και αυτό θα τους δώσει προνομιακή ισχύ στο νέο πολιτικό τοπίο που θα διαμορφωθεί και στη διαπραγμάτευση για το σχηματισμό νέας κυβέρνησης, με αποτέλεσμα οι απόψεις και οι τοποθετήσεις τους να αποκτήσουν ούτως ή άλλως μεγαλύτερη βαρύτητα στη νέα Βουλή.