Μπροστά στο καφεδάκι, δεν πάει να πνιγεί και η ελευθεροτυπία…

Οξύτατη επίθεση -και απολύτως δίκαια- εξαπέλυσε η ΠΟΣΠΕΡΤ κατά της Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία την Δευτέρα μας ενημέρωσε για το καφεδάκι που απόλαυσε μαζί με την παρέα της, όμως παρέλειψε, έστω και με μία μικρή αναφορά, να μιλήσει για την Παγκόσμια Ημέρα για την Ελευθεροτυπία (3η Μαΐου).

Αλλά τι να την κάνει την κωλοελευθεροτυπία η κυραΚατερίνα, μπροστά στην απόλαυση του καφέ με την παρέα της;

Άλλωστε, και τι την νοιάζει η ελευθεροτυπία.

Μήπως την ένοιαξε για την δολοφονία του Καραϊβάζ;

Ακόμη περιμένουμε την ανακοίνωσή της.

Και η ΠΟΣΠΕΡΤ, με μία επική ανακοίνωση, πέρασε την κυραΚατερίνα γενεές δεκατέσσερις.

Και θυμήθηκε τις θλιβερές αποφάσεις της κυραΚατερίνας, ως δικαστού.

Αποφάσεις που δείχνουν ότι η γυναίκα έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να εξυπηρετήσει τα ντόπια συμφέροντα και την ελίτ και τον λαό τον είχε γραμμένο.

Εδώ έκρινε πως το πρώτο μνήμονιο δεν παραβίαζε το Σύνταγμα. Που όχι απλώς το παραβιάζε. Αλλά το βίαζε παρά φύσην.

Για την ελευθεροτυπία θα νοιαζόταν…

Το δυστύχημα, σε όλη αυτή την ιστορία, είναι πως το συγκεκριμένο πρόσωπο το ψήφισε για τη συγκεκριμένη θέση και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Άλλο ένα έγκλημα του Αλέξη…

Η αποκαλυπτική ανακοίνωση της ΠΟΣΠΕΡΤ:

Η 3η Μαΐου έχει καθιερωθεί από το 1993 ως παγκόσμια ημέρα για την ελευθεροτυπία, ημέρα που υπό τις παρούσες συνθήκες στην Ελλάδα και ειδικά μετά από την δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ, έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία.

Απ’ ότι φαίνεται (τουλάχιστον στο twitter) για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας μας, μεγαλύτερη σημασία είχε το “καλωσόρισμα” του ανοίγματος της εστίασης και η “απόλαυση ενός καφέ” και μιας “φιλικής κουβέντας”.

Υποθέτουμε ότι οι 4 κατάλληλα επιλεγμένοι για “φιλική κουβέντα” γιατροί των νοσοκομείων “Ευαγγελισμός” και “Σωτηρία”, δεν θα χάλασαν την ωραία αυτή ατμόσφαιρα περιγράφοντάς της π.χ την κατάσταση που επικρατεί σήμερα σε αυτά τα δύο νοσοκομεία, για το προσωπικό που δίνει καθημερινά μάχες να κρατήσει στη ζωή συνανθρώπους μας που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ, για το πώς τα “χειροκροτήματα” στα μπαλκόνια δεν διώχνουν την κούραση και την απελπισία ούτε φέρνουν κλίνες προσωπικό και φάρμακα.

Σίγουρα στη φιλική αυτή κουβέντα, δεν θα ειπώθηκε τίποτα για το πως στις 23 Νοεμβρίου του 2010, η σημερινή Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως μέλος τότε του ΣΤΕ μαζί με τον τον Πάνο Πικραμμένο έκρινε, ότι το Μνημόνιο δεν παραβιάζει το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και διεθνείς συμβάσεις.

Είναι επίσης βέβαιο ότι οι 4 γιατροί του Ευαγγελισμού και της Σωτηρίας δεν θα την ρώτησαν γιατί ως πρόεδρος του δικαστηρίου υπερψήφισε την πρόταση της πλειοψηφίας να κηρυχθεί νόμιμη η κατάργηση του δώρου Χριστουγέννων, του δώρου Πάσχα και του επιδόματος αδείας σε όλους τους μισθωτούς του δημόσιου τομέα.

Ασφαλώς σε αυτή την “γιορταστική ατμόσφαιρα” του ανοίγματος της εστίασης, δεν είχε θέση η απορία που είχε εκφραστεί το 2015 από δεκάδες ΜΜΕ σχετικά με το πώς “έπεσε στα μαλακά” ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου που είχε κατηγορηθεί για τη γνωστή υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ καθώς επίσης και για το αδίκημα της απόπειρας απιστίας στην υπηρεσία.

Για την υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ το ειδικό δικαστήριο έκρινε τότε πως ο πρώην υπουργός διέπραξε μεν «λαθροχειρία», αφαιρώντας τα ονόματα τριών συγγενικών του προσώπων (εξαδέλφες) από τη λίστα , ωστόσο, το κακούργημα μετατράπηκε σε πλημμέλημα, ενώ για το αδίκημα της απόπειρας απιστίας στην υπηρεσία κρίθηκε αθώος (οι δικαστές που τάχθηκαν υπέρ της άποψης να κριθεί ένοχος σε βαθμό πλημμελήματος ο κατηγορούμενος είναι ο πρόεδρος του δικαστηρίου, Νικόλαος Πάσσος και τα μέλη του, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, Δημοσθένης Πετρούλιας, Αγγελική Θεοφιλοπούλου και Ταξιαρχία Κόμβου, ενώ υπέρ της άποψης να καταδικαστεί σε βαθμό κακουργήματος για το συγκεκριμένο αδίκημα ο κ. Παπακωνσταντίνου ήταν τα μέλη του δικαστηρίου Δημήτριος Κόμης, Αργύρης Σταύρακης και Μαρία Γαλάνη).

Μπορεί η ελευθεροτυπία να θεωρείται και δίκαια, ως ένας σημαντικός πυλώνας της Δημοκρατίας, μπορεί να προστατεύεται από το Σύνταγμά μας και από από το άρθρο 19 της Παγκόσμιας Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ.

Μπορεί την τελευταία δεκαετία περισσότεροι από 800 δημοσιογράφοι κι εργαζόμενοι σε ΜΜΕ να έχουν σκοτωθεί ή δολοφονηθεί σε μη εμπόλεμες ζώνες από παραστρατιωτικούς πυρήνες, οργανωμένες ομάδες εγκληματιών, η αστυνομικές αρχές.

Μπορεί ακόμα και τώρα δημοσιογράφοι να συλλαμβάνονται, να διώκονται, να απάγονται, να υφίστανται ξυλοδαρμούς κι επιθέσεις, να δολοφονούνται, με τις περισσότερες περιπτώσεις από αυτές να μην ερευνώνται και να μην εξιχνιάζονται ποτέ.

Όμως αυτό που έχει τελικά σημασία για κάποιους, είναι αν από σήμερα μπορεί ο Έλληνας να απολαύσει τον καφέ του (χωρίς φυσικά την νοσηρή επενέργεια της μουσικής υπόκρουσης και εφόσον έχει παιδαγωγηθεί από την διδασκαλία του SMS).

Όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας μας αναγκάζουν να σκεφτούμε την ποιητική “προτροπή” του αξέχαστου Μανόλη Αναγνωστάκη:

Ἡ ἀπόφαση

Εἶστε ὑπὲρ ἢ κατά;
Ἔστω ἀπαντεῖστε μ᾿ ἕνα ναὶ ἢ μ᾿ ἕνα ὄχι.
Τὸ ἔχετε τὸ πρόβλημα σκεφτεῖ
Πιστεύω ἀσφαλῶς πὼς σᾶς βασάνισε
Τὰ πάντα βασανίζουν στὴ ζωὴ
Παιδιὰ γυναῖκες ἔντομα
Βλαβερὰ φυτὰ χαμένες ὦρες
Δύσκολα πάθη χαλασμένα δόντια
Μέτρια φίλμς. Κι αὐτὸ σᾶς βασάνισε ἀσφαλῶς.
Μιλᾶτε ὑπεύθυνα λοιπόν. Ἔστω μὲ ναὶ ἢ ὄχι.
Σὲ σᾶς ἀνήκει ἡ ἀπόφαση.
Δὲ σᾶς ζητοῦμε πιὰ νὰ πάψετε
Τὶς ἀσχολίες σας νὰ διακόψετε τὴ ζωή σας
Τὶς προσφιλεῖς ἐφημερίδες σας· τὶς συζητήσεις
Στὸ κουρεῖο· τὶς Κυριακές σας στὰ γήπεδα.
Μιὰ λέξη μόνο. Ἐμπρὸς λοιπόν:
Εἶστε ὑπὲρ ἢ κατά;
Σκεφθεῖτε το καλά. Θὰ περιμένω.